در آدمى حسى هست كه گاهى به خيال خود مى‏ خواهد در برابر امور دينى زياد خضوع كند، آن‌وقت به صورتى خضوع مى‏ كند كه برخلاف اجازه خود دين است يعنى چراغ عقل را دور مى‏‌اندازد و در نتيجه راه دين را هم گم می‌كند. 

از رسول اكرم(ص) روايت شده: قَصَمَ ظَهْرى رَجُلانِ: جاهِلٌ مُتَنَسِّكٌ وَ عالِمٌ مُتَهَتِّكٌ؛ دو نفر پشت مرا و پشت دين مرا شكستند: نادان متعصب و زاهد(خشکه مقدس) و ديگر عالم لاابالى ... تاريخ خوارج، عجيب و عبرت‌‏انگيز است، از اين نظر كه وقتى عقيده دينى با جهالت و نادانى و تعصب خشك آميخته شود چه می‌كند! 

* مجموعه‏ آثاراستاد شهيد مطهرى (اصل عدل در اسلام) 

ج‏4، صص 820-819- با تلخیص و ویرایش