مردی از امام علی(ع) درخواست موعظه و اندرز کرد: حضرت فرمود: مانند کسی مباش که ... نیکوکاران را دوست دارد، ولی رفتارشان را ندارد، گناهکاران را دشمن دارد ولی خود یکی از گناهکاران است و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمی‌دارد، ولی در آنچه که مرگ را ناخوشایند می‌سازد پافشاری دارد. اگر بیمار شود پشیمان می‌شود و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانی‌ها است. در سلامت مغرور و در گرفتاری ناامید است. اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را می‌خواند و اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روی برمی‌گرداند...» (1)

____________

1- نهج‌البلاغه- حکمت 150