جریان مقاومت یک مبارزه فرهنگی و انسانی استوار است
یک فعال فرهنگی می‌گوید: مقاومت‌های ایران، لبنان و غزه نه‌تنها بر پایه سیاست‌های کلان بلکه بر اساس یک مبارزه فرهنگی و انسانی استوار است.
خدیجه مهدوی، نویسنده، کارگردان و فعال فرهنگی در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده، آورده است: تاریخ معاصر سرشار از تحولاتی است که نه‌تنها بر سطوح سیاسی و اجتماعی اثرگذار بوده بلکه فرهنگ‌ها و هویت ملت‌ها را نیز دگرگون کرده است. در این میان، انقلاب اسلامی ایران، مقاومت لبنان و غزه به عنوان نمونه‌هایی از مبارزات طولانی‌مدت علیه استبداد و استعمار به یادگار مانده‌اند. یکی از ارکان این مقاومت، به ویژه در جوامع جنگ‌زده، نقش مادران در کنار پدران است که نه‌تنها در پرورش نسل‌های مقاوم و غیور، بلکه در انتقال مفاهیم اساسی چون آزادی، عدالت و هویت ملی نقش اساسی ایفا کرده‌اند.
رهبری سیاسی امام خمینی(ره) که بر پایه آموزه‌های دینی و اعتقادی شکل گرفت، توانست میلیون‌ها ایرانی را در برابر یک رژیم مستبد متحد کند. اما در کنار رهبری سیاسی و مبارزات نظامی، نقش فرهنگی و اجتماعی، نقش مادران در کنار پدران در پیروزی انقلاب اسلامی اهمیت ویژه‌ای دارد. مادران ایرانی، در خانواده‌ها و در دل شب‌های پر از مبارزات سیاسی، با تربیت فرزندانی غیور و آگاه، به‌طور غیرمستقیم در فرآیند انقلاب مشارکت کردند. این مادران در حالی که لالایی‌های شبانه خود را با آرمان‌های انقلاب و مبارزه علیه ظلم در هم آمیختند، مفاهیم مقاومت و آزادی را در دل فرزندان خود می‌کاشتند. این نسل از کودکان، که بسیاری از آنان در انقلاب 1979 و جنگ تحمیلی به میدان آمدند، بخشی از نیروی محرکه اصلی انقلاب اسلامی شدند. چنین تحولی در سیاست ایران نه‌تنها با پشتوانه یک رهبری سیاسی قوی، بلکه با کمک فرهنگی مادرانی که نسل جدید را برای مقاومت در برابر دشمنان داخلی و خارجی تربیت کردند، امکان‌پذیر شد.
در این میان حکایت از لبنان، به‌ویژه پس از جنگ‌های داخلی و حملات خارجی، به یکی از مهم‌ترین مراکز مقاومت در خاورمیانه تبدیل شد. در لبنان نیز همانند ایران، مادران نقش کلیدی در تربیت نسل‌های مقاومت ایفا کردند. این مادران نه‌تنها لالایی‌های شبانه‌ای سرودند که در دل فرزندان خود آموخته‌اند که در برابر ظلم باید ایستاد، بلکه این ایدئولوژی را به نسلی منتقل کردند که در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی و دیگر تهدیدات خارجی ایستادگی کند. رهبران حزب‌الله، در بستر فرهنگی و ایدئولوژیک که مادران لبنانی برای نسل‌های آینده فراهم کرده بودند، توانستند نه‌تنها لبنان بلکه سایر کشورهای عربی را به مسیر مقاومت در برابر استعمار و استکبار هدایت کنند.
و اما قصه بیدارباش غزه، این قطعه خاک فلسطینی که در دل نبردهای سنگین و مداوم با رژیم صهیونیستی گرفتار است، به‌عنوان نمادی از مقاومت در برابر اشغالگری و ظلم شناخته می‌شود. در این سرزمین، نقش مادران در تربیت نسل‌هایی مقاوم و فداکار از اهمیت بالایی برخوردار است. مادران غزه در دل شب‌های پر از درد و بمباران، به فرزندان خود لالایی‌هایی می‌خوانند که در آن علاوه‌بر آرزوهای فردا، از مقاومت، از شهادت و از ایثار نیز سخن گفته می‌شود. در حقیقت، مادران غزه با تربیت فرزندانی که آماده‌اند در میدان‌های نبرد برای آزادی و استقلال مبارزه کنند، نقشی اساسی در تداوم مبارزات فلسطینی‌ها ایفا کردند.
تحلیل سیاسی مقاومت در ایران، لبنان و غزه نشان می‌دهد که در کنار رهبری‌های سیاسی و نظامی، نقش مادران در کنار نقش پدران در تربیت نسل‌های مقاوم و غیور نقشی بنیادین دارد. مادرانی که در دل شب‌های تاریک، با لالایی‌های خود، نه‌تنها مفاهیم خانواده و محبت را منتقل می‌کنند بلکه به‌طور ضمنی نسل‌های آینده را برای مبارزه با ظلم و استکبار آماده می‌سازند.