سرویس ورزشی-

در یکی‌، دو شماره اخیر به در پیش بودن انتخابات فدراسیون فوتبال و تلاش جریانات مخرب در ورزش گفتیم؛ جریاناتی که ورزش و سرمایه‌های آن باید پیش از تحقق اهداف ملی و انتظارات مردمی‌، در خدمت منافع آنها باشد. این است که می‌بینیم در این ورزش هرکسی که برای کار کردن و اصلاح می‌آید، عملا کاری از پیش نمی‌برد و هر اقدام و ابتکاری برای تقویت و استحکام ساختارها‌، در عمل نتیجه عکس می‌دهد. 

باز داستان مالکیت استقلال و پرسپولیس را مثال می‌زنیم؛ آنهائی که سن و سال بیشتری دارند و با‌ چم وخم این فوتبال آشنا هستند، می‌دانند و گواهی می‌دهند که شرایط بحرانی که امسال و بعد از تعیین«هلدینگ» برای استقلال پیش آمده، در هیچ دوره و مقطعی از گذشته و پیشینه نزدیک به هشتاد ساله این تیم سابقه نداشته است.‌ شک نکنید که اینها برای پرسپولیس هم برنامه و نقشه دارند که فعلا به دلایلی(از جمله ثبات 5،6 ساله مدیریت در این تیم و...) نتوانسته‌اند کار خود را پیش ببرند. مثلا اگر در همین بازی اخیر پرسپولیس- تراکتور، شرایط و نتیجه به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد‌، هیچ بعید نبود با توجه به اتفاقات اخیر‌، این تیم نیز وارد بحرانی می‌شد که طراحان و نقشه‌کشان می‌خواستند و...

شرایط ناخوشایند فوتبال – چه از حیث اخلاقی و فرهنگی و چه از نظر فنی- که‌ گریبان تیم ملی تا سکوهای تماشاگران را گرفته و در همین چند روز اخیر نمونه‌های نگران‌کننده و آزاردهنده آن را در کار مدیریت بازیکن و مربی و تماشاگر و... شاهد بودیم، باید به آنهائی که در قبال ورزش و فوتبال مملکت و علاقه‌مندان پرشمار آن مسئولیت دارند، حجت را تمام کرده باشد که بیش از این منفعل عمل نکنند‌، دست روی دست نگذارند و تا وضع از این بدتر نشده و از نظر اخلاقی و رفتاری – که نشانه‌هایی بسیار خطرناک و تاسف‌بار از آن را در بازی پرسپولیس و تراکتور دیدیم – فاجعه‌ای رخ نداده‌، با آن جریانات و باندهایی که چنین شرایطی را بر فوتبال تحمیل کرده‌اند‌، به مقابله جانانه برخیزند و بیش از این اجازه دخالت و تخریب و خط‌دهی درباره سرنوشت فوتبال را به آنها ندهند...