سرباز شهید علیرضا صفری، اول شهریور سال ۱۳۴۲ در شهر مقدس قم چشم به جهان گشود، به‌عنوان نیروی وظیفه در جبهه‌ها حضور یافت و سرانجام در ۱۸ خرداد سال ۱۳۶۴ بر اثر اصابت ترکش در سردشت به شهادت رسید.

این سرباز وطن در سن ۲۲ سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر پاکش در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) قم آرام گرفت. 

شهید علیرضا صفری در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «مادر و خواهر و برادرانم از شما می‌خواهم كه در سوگ من گريه نكنيد زيرا كه فرزند و برادرتان لباس دامادی بر تن كرده خلعت دامادی او كفن و حنای عروسيش خون. از خواهرانم می‌خواهم كه زينب‌وار راهم را ادامه دهند از آن‌ها می‌خواهم كه حجابشان را حفظ كنند زيرا كه اين سخن شهيدان است كه می‌گويند خواهرم حجاب تو کوبنده‌تر از خون سرخ من است. خانواده عزيزم من خودم را كسی نمی‌دانم كه برای اين ملت پيامی بدهم ولی چند نكته را ذكر می‌كنم از خدا بخواهيد كه ظهور امام زمان(عج) را نزديک ساخته و رهبر عزيز را تا انقلاب مهدی(عج) سلامت نگه داشته و به او طول عمر عنايت فرمايد. دعا برای رزمندگان را فراموش نكنيد چون اين دعاهاست كه به آن‌ها روحيه می‌بخشد، در مجالس دعای توسل شركت كنيد و خدا را مدنظر خود قرار دهيد.‌ ای امت شهيدپرور رسالت خون شهيدان به دوش شماست به مكان شهدا رفته و خانواده شهدا را دلداری دهيد. ‌ای مردم ندای شهيدان را به دنيا رسانيده و آن را به تمام جهان ثابت كنيد در آخر از شما می‌خواهم كه برايم دعا كنيد و از خدا برايم طلب مغفرت نماييد.»