فوتبال را از کجراهه برگردانید (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
همین چند وقت پیش به بهانه اتفاقاتی که در استقلال تهران رخ داده و این تیم قدیمی و پرطرفدار را با بحرانی جدی مواجه کرده، نوشتیم و سؤال کردیم، مگر قرار نبود با روشن شدن تکلیف مالکیت این تیم و به میدان آمدن «هلدینگ خلیج‌فارس» رفته رفته کار و بار آبی‌پوشان سامان بگیرد و از حاشیه و بحران دیگر خبری نباشد؟ پس چه اتفاقی افتاده که به طور بی‌سابقه‌ای از هفته سوم، بحران گریبان این تیم را گرفته و مربی و بازیکن و مدیر و... به اعتراض علیه یکدیگر برخاسته‌اند، تماشاگر از همه اینها و وضعیت به وجود آمده شاکی است و به فغان آمده و...؟ چرا هر وقت خواستید ابروی فوتبال را درست کنید، زدید چشمش را هم معیوب کردید؟ همان موقع نوشتیم سرنوشت استقلال با « هلدینگ» به این‌جا کشیده شده است.
امیدواریم سرنوشت پرسپولیس با « کنسرسیوم بانکی» غیر از این باشد و بحران یقه این تیم را نگیرد اما گویا دعای ما مستجاب نشد. سرخپوشان دچار بحران شده‌اند و این‌طور که پیداست اگر مسئولان و مدیران و دلسوزان همت نکنند و دیر بجنبند، این تیم پرطرفدار عنقریب در گرداب مشکلات غرق خواهد شد و...
امیدواریم با تلاش‌هایی که صورت می‌گیرد، این اتفاق- آن هم در آستانه دور برگشت لیگ- برای پرسپولیس رخ ندهد و از آن طرف هم با توجه به تغییر و تحولات مدیریتی در استقلال، این تیم وارد ساحل آرامش شود و با ارائه بازی‌های خوب، کمی بر زخم هواداران خود مرهم بگذارد اما منظور ما از پیش کشیدن این بحث، همان است که در شماره قبلی عرض کردیم. فضای حاکم بر فوتبال به‌گونه‌ای است که اولا اجازه کار سالم و در خدمت مردم و ورزش را نمی‌دهد. ثانیا هرکسی که وارد این فضا شود، باید با آن کنار بیاید و به خواسته‌های پدرخوانده‌ها و اختاپوس‌ها تن دهد و مطیع آنها بوده و به روابط و مناسبات موجود و اغلب ناسالم کاری نداشته باشد و برای اصلاح آن کوچک‌ترین اقدامی نکند (البته تا دلش بخواهد می‌تواند حرف از اصلاح و فسادستیزی بزند اما فقط حرف بزند و ذره‌ای عمل نکند!) و بالاخره ثالثا هر قدم و طرح و ایده‌ای که روی کاغذ خیلی امیدوارکننده و رهگشا نشان می‌دهد، به خاطر همین فضای مسموم و جولان منفعت‌جویان و فرصت‌طلبان، برعکس توقعات و انتظارات عمل می‌کند و...
حرف اصلی ما این است که قبل از تغییر آدم‌ها و برگزاری انتخابات، فکری برای برهم زدن این فضا و سلامت حال و هوای فوتبال بکنید. وضعیت ورزش ما هرگز چنان نیست که مسئولان ارشد ورزش خاطرشان آسوده و خیال‌شان جمع باشد که مثلا در فوتبال همه چیز روبراه است و فقط مانده مسئله انتخاب رئیس که تکلیف آن هم در انتخابات آتی در فضائی سالم و دموکراتیک روشن خواهد شد!
واقعیت ورزش ما این نیست و باید بیش از هرکسی مسئولان ارشد به آن واقف بوده و هرگز دچار خودفریبی یا القائات بعضی از مگسان دور شیرینی نشوند. ضمن اینکه حرف فقط سر فوتبال نیست. خیلی از رشته‌های ورزشی ما گرفتار مسائل و مشکلاتی هستند که بسیاری از آنها ناگفتنی و نانوشتنی است و تنها باید مراجع قانونی و محکمه‌های رسمی به بحث‌ها و موضوعاتی که طی تماس‌های مختلف از سوی آدم‌های موثق مطرح می‌شود، رسیدگی کنند.