امام علی(ع) می‌فرماید: اگر بنده‌ای از شیعیان، گناهی که ما او را از آن نهی کرده‌ایم مرتکب شود، قبل از اینکه از دنیا برود، ‌به یک گرفتاری مبتلا می‌شود که گناهانش به وسیله آن گرفتاری پاک گردد.(این گرفتاری‌ها) یا در مال و یا در فرزند و یا در خودش ظاهر می‌گردد. تا هنگامی که خداوند را ملاقات کند، ‌برایش گناهی نباشد و اگر گناهی از وی باقی مانده باشد هنگام مرگ بر وی سخت گرفته می‌شود (تا گناهانش آمرزیده گردد).(1)
____________
1- مستدرک الوسایل، محدث نوری، ج 2، ص 53