توصیف افرادی که عملشان با قولشان یکی نیست(حکایت خوبان)

 

 

مردی از امام علی(ع) درخواست موعظه و اندرز کرد: حضرت فرمود: «... مانند کسی مباش که گناه دیگری را بزرگ می‌شمارد ولی گناهان بزرگ خود را کوچک می‌پندارد. طاعت دیگران را کوچک و طاعت خود را بزرگ می‌داند. مردم را سرزنش می‌کند ولی خود را نکوهش نکرده و با خود ریاکارانه برخورد می‌کند. خوشگذرانی با سرمایه‌داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد. به نفع خود و به زیان دیگران حکم می‌کند ولی هرگز به نفع دیگران بر زیان خود حکم نخواهد کرد. دیگران را هدایت ولی خود را گمراه می‌کند. دیگران از او اطاعت می‌کنند و او مخالفت می‌ورزد. حق خود را به تمام می‌گیرد، ولی حق دیگران را به کمال نمی‌دهد. از غیر خدا می‌ترسد، ولی از پروردگار خود نمی‌ترسد!» (1)

____________

1- نهج‌البلاغه- حکمت 150