شهید رضا پناهی، کوچک‌ترین شهید استان البرز، چهاردهم بهمن سال ۱۳۴۸ در کرج دیده به جهان گشود و ۲۷ بهمن سال ۱۳۶۱ در قصر شیرین، به شهادت رسید. پیکر پاکش، در گلزار شهدای آستان مقدس بی‌بی سکینه صفادشت ملارد آرام گرفت. شهید رضا پناهی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «هدف من از رفتن به جبهه این است که اولاً به ندای هل من ناصر ینصرنی لبیک گفته باشم و امام عزیز و اسلام را یاری کنم و آن وظیفه‌ای را که امام عزیزمان بار‌ها در پیام‌ها تکرار کرده، که هر کس که قدرت دارد، واجب است که به جبهه برود و من می‌روم که تا به پیام امام لبیک گفته باشم. آرزوی من پیروزی اسلام و ترویج آن در تمام جهان است و امیدوارم که روزی به یاری این رزمندگان، تمام ملت‌های زیر سلطه آزاد شوند و صدام بداند که اگر هزاران هزار کشور به او کمک کنند، او نمی‌تواند در مقابل نیروی اسلام مقاومت کند. من به جبهه می‌روم و امید آن دارم که پدر و مادرم ناراحت نباشند؛ حتی اگر شهید شدم؛ چون من هدف خود را و راه خود را تعیین کرده‌ام و امیدوارم که پیروز هم بشوم. پدر و مادر مهربان من! از زحمات چندین ساله شما متشکرم. من عاشق خدا و امام زمان گشته‌ام و این عشق هرگز با هیچ مانعی از قلب من بیرون نمی‌رود، تا اینکه به معشوق خود یعنی الله برسم و به حق که ما می‌رویم که این حسین زمان و خمینی بت‌شکن را یاری کنیم و پیام من به دوستان و آشنایان خود و تمام امت شهیدپرور این است که قرآن می‌فرماید: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا.»