وزیر خارجه آمریکا به دلیل برگزاری «جلسات ‌گریه درمانی» برای کارکنان وزارتخانه متبوعش که از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات پریشان و اندوهگین شده‌اند، مورد انتقاد قرار گرفت.
حاشیه‌های شکست دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری اخیر آمریکا هنوز تمام نشده است. پس از بازی «مقصریابی»، حالا نوبت به برگزاری «جلسات ‌گریه درمانی» برای کارمندان لیبرال و اندوهگین از پیروزی ترامپ رسیده است. این را ما نمی‌گوییم؛ رسانه‌های آمریکایی می‌گویند «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا که تا ژانویه (دی ماه) قرار است پست خود را ترک کند چنین جلساتی را برای کارمندان وزارت خارجه برگزار کرده است. در همین رابطه «درل آیسا» عضو کنگره آمریکا از کالیفرنیا و متحد ترامپ نیز، نامه‌ای سرگشاده خطاب به وزیر خارجه کنونی آمریکا نوشته و وی را بابت برگزاری جلسات مشاوره در پی پیروزی ترامپ در انتخابات پنجم نوامبر(15 آبان) مورد انتقاد قرار داده و آنها را «ناراحت‌کننده» نامیده است.
به گزارش ایسنا به نقل از «واشنگتن فری بیکن» گزارش‌ها از برگزاری این جلسات، اولین بار در ۱۱ نوامبر (21 آبان) منتشر شد؛ زمانی که یادداشتی با عنوان «مدیریت استرس در حین تغییر» کمتر از یک هفته پس از پیروزی ترامپ برای کارمندان وزارت خارجه آمریکا ارسال شد. منابع آگاه به وب‌سایت «واشنگتن فری بیکن» گفتند که این جلسات به منزله «جلسه ‌گریه‌ درمانی» برای کارکنان لیبرال مصیبت‌دیده بود! این قانونگذار آمریکایی خطاب به بلینکن نوشت: «ظاهرا این وزارتخانه به کارمندان فدرال که شخصا از عملکرد عادی دموکراسی آمریکایی ویران شده‌اند، چون کاملا هریس به‌عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب نشده است، از طریق ارائه مشاوره بهداشت روانی که توسط دولت تأمین مالی می‌شود، خدمات می‌دهد!» به گفته او، این خدمات از بابت «فروپاشی شخصی، در نتیجه یک انتخابات آزاد و منصفانه» بوده است. بر اساس این گزارش در ایمیلی که به کارکنان وزارت خارجه آمریکا ارسال شده بود، آمده است: «تغییر در زندگی ما ثابت است، اما اغلب می‌تواند استرس و عدم اطمینان را به همراه داشته باشد. برای یک وبینار درون‌بینانه به ما بپیوندید. ما تکنیک‌های مؤثر مدیریت استرس را بررسی می‌کنیم تا به شما در عبور از این زمان‌های چالش‌برانگیز کمک کنیم. این جلسه نکات و راهکارهای عملی را برای مدیریت استرس و حفظ سلامتی شما ارائه می‌دهد.» یک منبع مطلع به فری ‌بیکن گفت: «این جلسات مشاوره، یک وزارت خارجه‌ای را مجسم می‌کند که به دانشگاه دیوانگان تبدیل شده است.»