شهید مدافع وطن رضا صیادی، فرمانده نوپوی استان خوزستان ۲۱ مرداد سال ۱۳۵۷ به‌عنوان‌ پسر سوم خانواده پرجمعیت خود در دزفول دیده به جهان گشود. شش خواهر و هفت برادر هستند که در جوانی به نیروی انتظامی پیوست.

وی از نیروهای یگان ویژه واحد رهایی گروگان بود که روز ۲۷ آبان سال ۱۳۹۸ در سن ۴۱ سالگی در ماهشهر به دست ‌اشرار مسلح به شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار شهدای بقعه متبرکه جابر انصاری شهرستان دزفول آرام گرفت. از وی یک فرزند پسر و یک دختر به یادگار مانده است.

همسر شهید رضا صیادی می‌گوید: «گروهی از‌ اشرار، روستایی در ماهشهر را تحت تصرف خود درآورده بودند و به مردم تیراندازی می‌کردند. در جریان این تیراندازی‌ها، سروان صیادی و همکارانش نیز از پشت تیر می‌خورند، او در حالت سجده و با وضو به شهادت رسید. من در تمام ۱۲ سالی که با شهید صیادی زندگی می‌کردم، خودم را برای شنیدن خبر شهادت او آماده کرده بودم. چون هم مزار خود را انتخاب کرده بود و هم اینکه همیشه می‌گفت که من زودتر از شما از دنیا می‌روم. می‌گفت برایم دعا کن که عمر با عزت داشته باشم و به شهادت برسم.»

فوزیه سلیمانی مادر شهيد نیز می‌گوید: «رضا از همان دوران کودکی‌ بسیار دلسوز و مسئولیت‌پذیر بود. همیشه کمک‌ حال من بود و با آن سن‌وسال کم غذا درست می‌کرد و کلوچه هم می‌پخت حتی خمیر پخت نان خانگی هم درست و آماده می‌کرد. باتوجه ‌به اینکه تعداد فرزندانم زیاد بود بدون اینکه من متوجه بشوم برادرانش را حمام می‌برد و لباس‌های آنها را خودش به‌تنهائی می‌شست.»