نمایشگاه «چشم در چشم» که با استقبال قابل توجهی از سوی علاقه‌مندان به هنر همراه شده است، هدف مصادره به مطلوب جریان‌های مختلف قرار گرفته اما ایده برگزاری این نمایشگاه متعلق به دولت قبل است.

رسانه‌ها تصاویری حاکی از صف بستن گروهی از مردم در مقابل موزه هنرهای معاصر تهران منتشر کردند. این صف، برای بازدید از نمایشگاه با عنوان «چشم در چشم» شکل گرفته است. در این نمایشگاه‌، برخی از آثار برترین هنرمندان ایرانی و غربی از گنجینه موزه هنرهای معاصر استخراج شده و بر دیوارهای این موزه در معرض دید عموم قرار گرفته‌اند. استقبال گسترده از نمایشگاه «چشم در چشم» باعث شد تا این نمایشگاه تا 4 آذر تمدید شود. اما بازتاب این رویداد فرهنگی در رسانه‌های مختلف قابل توجه است. رسانه‌های جریان به اصطلاح اصلاحات که طی سه سال گذشته معمولا برخورد سردی با رویدادهای هنری مربوط به دولت سیزدهم داشتند، طوری به بازتاب این رویداد پرداخته‌اند که گویی حاصل مدیریت هنری دولت چهاردهم است. این درحالی است که محمد خاجی، مدیر سابق روابط عمومی اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار کیهان‌، برپایی نمایشگاه «چشم در چشم» را حاصل دولت قبل و مدیران هنری سابق دانست و تأکید کرد: ایده‌ شکل‌گیری نمایشگاه متعلق به شعیب حسینی‌مقدم (قائم‌مقام محمد خراسانی‌زاده مدیر موزه هنرهای معاصر تهران در دولت سیزدهم) و نمایشگاه‌گردان این رویداد هم جمال عرب‌زاده است.

از طرفی هم رسانه وابسته به دستگاه سلطنتی انگلستان طی گزارشی از این نمایشگاه، بدون توجه به گذشت حدود 46 سال از سرنگونی رژیم شاهنشاهی، این استقبال را به خاندان فراری پهلوی نسبت داده است! گفتنی است، این رسانه انگلیسی، همواره تلاش کرده موزه هنرهای معاصر تهران را ملک شخصی خاندان پهلوی، ازجمله فرح دیبا معرفی کند؛ چون طی سال‌های اخیر برخی سفارتخانه‌های اروپایی تلاش‌هایی برای انتقال- بخوانید سرقت- آثار از گنجینه موزه تهران داشته‌اند و این نوع روایتگری و تأکید مذبوحانه بی‌بی‌سی برای منحصر کردن متعلقات این موزه به خانواده آخرین دیکتاتور ایران، زمینه‌سازی برای سرقت از موزه هنرهای معاصر تهران است. اشتباهی که خبرگزاری دولتی ایرنا هم از گزارشی درباره نمایشگاه «چشم در چشم» مرتکب شده و این موزه را به پهلوی‌ها نسبت داده است؛ در حالی که یک موزه ملی و متعلق به همه ملت ایران محسوب می‌شود، نه یک خاندان خاص!