روزی پیامبر اکرم(ص) که در جمع یاران خود نشسته بود، سه تکه چوب را از زمین برداشت و یکی از آنها را در زمین نشاند، ‌همه به فکر فرو رفتند که پیامبر(ص) چه می‌کند، حضرت در ادامه دومین تکه چوب را با فاصله کمی از چوب اول و چوب سوم را با فاصله از آن دو، در زمین فرو کرد. همه به یکدیگر می‌نگریستند و می‌اندیشیدند که پیامبر(ص) چه می‌کند و چه منظوری دارد. سرانجام پیامبر(ص) لب به سخن گشود و پرسید: آیا می‌دانید اینها چیستند؟ اصحاب گفتند: خدا و پیامبرش بهتر می‌دانند. حضرت فرمود: این تکه چوب اولی، خود انسان است. آن دومی اجل و مرگ او است، و سومی آمال و آرزوهای او. این آدم به دنبال آرزوهای خویش می‌دود، ‌ولی اجل و مرگ،‌او را درمی‌یابد و ناکام می‌ماند. به این ترتیب او به آرزویش نمی‌رسد.(1)

____________

1- میزان الحکمه، محمدی ری شهری(ره)، ج 1، ص 189، ج 712