سرویس اجتماعی-

انتشار تصاویر جشن شادباش برای انتصاب معاون جوانان وزیر ورزش بازتابی منفی در بین کاربران مجازی و مردم داشته است.

چند روز قبل با حکم وزیر ورزش و جوانان، «علیرضا رحیمی» به عنوان معاون جوانان وزارت ورزش و جوانان منصوب شد. 

درخصوص تحصیلات و سوابق رحیمی، آنچه منتشر شده است بیانگر این است که وی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی است و سوابق مدیریتی از جمله مدیرعامل سازمان ورزش و باشگاه شهرداری تبریز، مدیر باشگاه تراکتورسازی تبریز و مدیریت سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز را در کارنامه خود دارد. ضمن اینکه گفته شده است او از بستگان شهرام دبیری، معاون پارلمانی دولت است.

جدای از اینکه این فرد بر اساس چه سوابق، ضوابط، تجربه و تحصیلاتی به عنوان متصدی بخش مهم و پر چالش معاونت جوانان وزارت ورزش منصوب شده است، در همین ابتدای این انتصاب خبر آمد که علیرضا رحیمی پس از انتصاب به عنوان «معاون جوانان وزیر ورزش» مراسم شادباش پر زرق و برقی گرفته است!

آنچه تصاویر منتشر شده از این جشن نشان می‌دهد، گویای جشنی خاص برای یک انتصاب است که ما تاکنون در بین مسئولان شاهد چنین اقدامی نبوده‌ایم. 

آنچه در فرهنگ انقلابی و اسلامی ما به عنوان یک اعتقاد و تفکر حاکم بوده، نمایانگر این است که مسئولیت و انتصاب در یک پست، به دلیل بار سنگین مسئولیت، حق‌الناس و دشواری‌ها و نگرانی‌ها از توفیق در عمل به وظایف آنچنان سخت و سنگین است که بسیاری افراد از قبول مسئولیت فراری هستند، حال وقتی فردی بدون طی کردن سلسله مراتب کسب تجربه لازم در یک روال طبیعی و بدون تحصیلات و سوابق مرتبط، ظاهراً تنها بر اساس رابطه یا نسبت فامیلی با فلان مسئول به معاونت وزیر می‌رسد و جشن شادباش و انتصاب می‌گیرد، نشانگر آن است که مسئولیت در این تفکر نه حرکت در لبه تیز حق‌الناس و همراه با ترس از ناتوانی در عمل به وظیفه بلکه یک فرصت مغتنم و دستاوردی مطلوب به حساب می‌آید وگرنه بار مسئولیت که جشن و تبریک ندارد.

حکمرانی برای تو طعمه نیست

رهبر انقلاب دهم آذرماه سال 98 در درس خارج فقه خود فرمودند: «گاه اسلام به زمامداران و مسئولان جامعه، بسیار سختگیرانه است، چنان نیست که قبول مسئولیت امتیازی ویژه قلمداد شود و مردم از هر سو برای رسیدن به آن بشتابند. مسئولیت در اسلام، امانتی الهی است. امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در نامه ۵ نهج‌البلاغه خطاب به اشعث‌بن قیس -از کارگزاران حضرت در منطقه آذربایجان- این‌گونه می‌فرماید: «وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَیْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَة»، یعنی حکمرانی برای تو طعمه نیست بلکه امانتی بر عهده‌ات است.

 رهبر انقلاب در این باره خطاب به مسئولین گفتند: «مسئولیت و منصبی که در نظام اسلامی داری، طعمه و سرمایه و کاسبی نیست- اشتباه نشود- مسئولیت در نظام اسلامی باری بر دوش انسان است که باید آن را به خاطر هدف و نیّتی تحمّل کند.» برداشت صحیح از مسئولیت اسلامی این‌چنین است. وقتی انسان نگاه امانتدارانه به مسئولیت داشته باشد، ابتدا باید قدرت پذیرش امانت و عمل به تعهدات آن را در خود ببیند و سپس خود را در معرض قبول مسئولیت قرار دهد، «بعضی‌مان این جوری هستیم- به مجرّد اینکه یک مسندی، یک جایی، یا خالی می‌شود یا ممکن است خالی بشود، فوراً چشم می‌دوزیم که برویم آنجا! خب شما اوّل نگاه کن ببین می‌توانی یا نمی‌توانی.» 

انتظار از رئیس‌جمهور

سؤال از رئیس‌جمهور نهج‌البلاغه‌خوان و انصافاً ساده‌زیست کشورمان جناب دکتر پزشکیان این است که آیا ایشان از روند دقیق چنین انتصابی اطلاع دارند؟ آیا ایشان برگزاری چنین جشن عجیب برای یک مسئولیت را با چارچوب فکری و اعتقادی خود و آموزه‌های بلند نهج‌البلاغه در منافات نمی‌بینند؟ مگر جناب پزشکیان در زمان انتخابات بارها نمی‌گفتند که مسئولیت‌ها باید درست تقسیم و به اهل فن و متخصصان سپرده شود، آیا اگر معاون جدید وزارت ورزش دارای نسبت فامیلی با معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نبود؛ در بین این همه جوان متخصص و پژوهشگر و آشنا به حوزه جوانان مجال تکیه به این مسند را پیدا می‌کرد؟ 

جوانانی که چشم امید به رئیس‌جمهور و گوش به وعده‌های ایشان برای حل مشکلات خود داده‌اند و آن جوانانی که پشت سد موانع ازدواج مانده‌اند و حتی توانایی اجاره یک سالن برای مراسم ازدواج یا حتی تهیه مقدمات ابتدائی ازدواج را ندارند، وقتی چنین جشنی و چنین تالار و ریخت و پاشی برای انتصاب مسئول پیگیری و حل مشکلاتشان را می‌بینند چه برداشت و قضاوتی خواهند داشت؟

آقای رئیس‌جمهور، با شناختی که از شما داریم توقع است هر چه زودتر دستور لغو این انتصاب عجیب و توبیخ برگزار‌کننده چنین جشن مضحکی را صادر فرمایید تا فاصله این تفکر مخرب با شخصیت و تفکر جنابعالی بیشتر عیان شود.