سرویس سیاسی-

 

پس از برخی انتصابات غیر موجه و نابجای دولت چهاردهم، مجددا انتصابی مشابه گذشته انجام شد. انتصاباتی که نه باتوجه به شایسته‌سالاری بلکه بر اساس رفاقت انجام شده است و بدون هیچ سابقه مدیریتی و کلانی به یکباره سمت‌های بالای دولتی را گرفتند. ابتدائا و پیش از هر چیز باید تفاوت دو موضوع را روشن کرد؛ اختلاف سلیقه و زاویه‌دار بودن با نظام و انقلاب. 

در اولین نشست خبری رئیس‌جمهور دولت چهاردهم با خبرنگاران، روزنامه کیهان با مطرح کردن پرسش درباره انتصاب افراد زاویه‌دار با انقلاب و نظام و همچنین تذکر رهبر معظم انقلاب در این مورد، رئیس‌جمهور به اختلاف سلیقه و وجود نظرات متفاوت در افراد اشاره کردند. حال آنکه اختلاف دیدگاه و سلیقه با زاویه دار بودن با انقلاب و نظام متفاوت است و هر کدام از این دو نتایج متفاوتی خواهند داشت.

کسی که اختلاف سلیقه داشته باشد با هدف پیشرفت کشور و نظام کار می‌کند و هدف کسی که سابقه فعالیت علیه نظام و کشور را دارد نیز مشخص و واضح است. 

رهبر انقلاب نیز درخصوص به‌کارگیری این افراد تذکر و از انتخاب و انتصاب کسانی که ذره‌ای با انقلاب اسلامی زاویه دارند هشدار دادند.

ایشان همچنین تصریح کردند: «کسی که دلبسته آمریکا باشد و تصور کند بدون لطف آمریکا نمی‌شود قدم از قدم برداشت و همچنین کسی که به راهبرد دین و شریعت بی‌اعتنایی کند، همکار و مدیر خوبی نیست. بنابراین همکارانی انتخاب کنید که اهل دین، شریعت، انقلاب و اعتقاد کامل به نظام اسلامی باشند.»

باید خطاب به دولت چهاردهم گفت که سخنان صریح رهبر معظم انقلاب در این خصوص را مجددا بازبینی کنند و انتصابات گذشته و اخیر خود را نیز مورد توجه قرار دهند.

  اختلاف سلیقه با زاویه‌دار بودن متفاوت است

«سلامی به سبزی مراتع و بیشه‌های پرگل شمال ایران و طراوت وصف ناپذیر جنگل‌های تونگا در آلاسکا»؛ این متن نامه مدعیان اصلاح‌طلبی است که سال 92 خطاب به رئیس‌جمهور وقت آمریکا نوشتند. متنی که در آن صحبت از رفع تحریم می‌شود اما بیشتر در آن شاهد دلباختگی و از دست دادن عزت نفسشان در مقابل آمریکا هستیم.

اما یکی از امضا کنندگان این نامه، شخصی به نام امیر آریازند است. کسی که طی حکمی از سوی محمد جعفر قائم‌پناه، معاون اجرائی رئیس‌جمهور به عنوان مدیرکل حوزه ریاست نهاد و معاونت اجرائی رئیس‌جمهور منصوب شد.

این انتصاب درحالی است که آریازند از بازداشتی‌های فتنه ۸۸ و عضو حزب منحله مشارکت بود. همچنین آریازند در صفحه مجازی خود از کاوه مدنی (کسی که به اسم فعال محیط زیست برای رژیم صهیونیستی و آمریکا جهت زیر نظر گرفتن فعالیت موشکی ایران اقدام کرد) حمایت کرد.

این انتصابات دولت تا جایی پیش‌ رفت که بسیاری در فضای مجازی شرط لازم برای عضویت در دولت چهاردهم را سابقه رفتن به زندان ذکر کردند.

 یک سؤال از نهادهای امنیتی و دولت

انتصاباتی که در دولت چهاردهم انجام شد برخی قابل تامل بود و جای تعجب داشت. مسئله‌ای که در دولت با اسم رمز وفاق ملی و شنیدن نظرات مختلف گذشت و سعی بر پاک کردن این انتصابات از اذهان را دارند. اما یک سؤالی که باقی می‌ماند این است که آیا نهادهای امنیتی در رابطه با استعلام انتصابات گذشته و اخیر دولت شرکت داشته‌اند؟ آیا نهادهای امنیتی مربوط در تایید و رد این افراد و معرفی‌شان به دولت حضور داشته‌اند؟ اگر بله؛ باید از دولت پرسید که آیا با آگاهی از سوابق فتنه‌گونه و ضد نظام و انقلاب این افراد با خبر بودند و انتصابات را انجام دادند؟