هاآرتص در تحلیلی به قلم آری شاویت می‌نویسد: به نظر می‌رسد که ما با مبارز‌ترین و صعب‌العبور‌ترین مردم تاریخ رو‌به‌رو هستیم و چاره‌ای جز به رسمیت شناختن حقوق آنها و پایان دادن به اشغالگری وجود ندارد. ظاهرا ما از نقطه بی‌بازگشت عبور کرده‌ایم و ممکن است اسرائیل دیگر نتواند به اشغال پایان دهد، استعمار را متوقف کند یا به صلح دست یابد. اگر وضعیت به همین شکل ادامه یابد، هیچ دلیلی برای زندگی در این کشور وجود ندارد. شاید ما باید از آنچه راگل آلفر دو سال پیش پیشنهاد کرد پیروی کنیم -اسرائیل را ترک کنیم- اگر «اسرائیلیسم» و یهودیت دیگر بخش مهمی از هویت فردی ما نیست، و اگر هر شهروند اسرائیلی، دارای گذرنامه خارجی می‌باشد، نه تنها از نظر عینی، بلکه از نظر روانی، نیز وابستگی به این سرزمین تمام شده. ما باید به سانفرانسیسکو، برلین یا پاریس برگردیم و از سرزمین ناسیونالیسم آلمانی یا ناسیونالیسم آمریکایی دفاع کنیم، ما باید نظاره‌گر باشیم که اسرائیل، آخرین نفس‌های خود را می‌کشد. 

 آیا ما باید سه قدم به عقب برگردیم و شاهد غرق شدن دولت دموکراتیک یهودی باشیم؟ شاید هنوز از نقطه بی‌بازگشت عبور نکرده‌ایم. شاید هنوز بتوان به اشغال پایان داد، استعمار را متوقف کرد، صهیونیسم را اصلاح کرد، دموکراسی را نجات داد و سرزمین را با فلسطینی‌ها تقسیم کرد. من انگشت خود را به سمت نتانیاهو، لیبرمن و نئونازی‌ها گرفته‌ام تا آنها را از توهم صهیونیستی خود بیدار کنم. ترامپ، کوشنر، بایدن، باراک اوباما و هیلاری کلینتون کسانی نیستند که به اشغال پایان دهند. سازمان ملل و اتحادیه اروپا شهرک‌سازی‌ها را متوقف نخواهند کرد. تنها نیرویی در جهان که می‌تواند اسرائیل را نجات دهد، خود اسرائیلی‌ها هستند، با پذیرش یک واقعیت انکارناپذیر و فهم اینکه فلسطینی‌ها، ریشه در این سرزمین دارند، من از شما می‌خواهم که به دنبال راه سومی برای زنده ماندن در این‌جا باشید تا نابود نشوید. اسرائیلی‌ها از زمانی که به فلسطین آمدند، متوجه شدند که جنبش صهیونیستی در مورد هویت یهودی، آنها را فریب داده است. این جنبش با بهره‌برداری و اغراق از آنچه هیتلر آن را هولوکاست می‌نامید، موفق شد جهان را متقاعد کند که فلسطین، «سرزمین موعود» است و به اصطلاح معبد، زیر مسجدالاقصی قرار دارد. بنابراین، گرگ به بره‌ای تبدیل شد که با پول مالیات‌دهندگان آمریکایی و اروپایی پرورش یافت تا اینکه به یک هیولای هسته‌ای تبدیل شد.

باستان‌شناسان غربی و یهودی که مشهورترین آنها فینکلشتاین از دانشگاه تل‌آویو است، تأیید می‌کنند معبد، یک افسانه دروغین است و وجود خارجی ندارد. همه کاوش‌ها ثابت کرده‌اند که هزاران سال پیش ناپدید و به صراحت در بسیاری از منابع یهودی تأیید شده، و باستان‌شناسان غربی متعددی این را تأیید کرده‌اند. آخرین آنها در سال 1968 بود که دکتر کاتلین کنیون در حالی که مدیر کاوش‌های مدرسه باستان‌شناسی بریتانیا در اورشلیم بود، کاوش‌هایی انجام داد و به دلیل افشاگری‌هایش، او را از فلسطین اخراج کردند. او به این نتیجه رسید که افسانه‌های اسرائیلی درباره وجود آثاری از معبد سلیمان در زیر مسجدالاقصی دروغ است و هیچ اثری از آن وجود ندارد. 

نفرین و دروغ همان چیزی است که اسرائیلی‌ها را آزار می‌دهد و هر روزه با آن مواجهند. حیفا یا عکا، اسرائیلی‌ها می‌دانند که آینده‌ای در فلسطین ندارند. این سرزمین، بدون مردم نیست، آن‌چنان که آنها به دروغ ادعا می‌کردند. نویسنده دیگری نه تنها وجود مردم فلسطین را تصدیق می‌کند، بلکه برتری آنها را بر اسرائیلی‌ها نیز تأیید می‌کند. گیدئون لوی، صهیونیست چپ می‌گوید: به نظر می‌رسد که فلسطینی‌ها ماهیتی متفاوت از بقیه بشریت دارند. ما سرزمین آنها را اشغال کردیم و جوانان آنها را با مواد مخدر و فحشا آلوده کردیم. با خود گفتیم آنها بعد از چند سال، وطن و سرزمین خود را فراموش خواهند کرد آنوقت با نسل جوان در انتفاضه 1987 رو‌به‌رو شدیم. ما آنها را زندانی کردیم و گفتیم: آنها را در زندان بزرگ می‌کنیم. سالها بعد، با فکر کردن به مقوله اشغال سرزمینشان، درس خود را آموخته بودند، با قیام مسلحانه در سال 2000 در مقابل ما قرار گرفتند و از خود دفاع کردند. گفتیم خانه‌هایشان را خراب می‌کنیم. سال‌ها آنها را محاصره کردیم و بعد موشک‌ها را بیرون آوردند و با وجود محاصره و تخریب، توانستند به ما حمله کنند. ما شروع به طراحی دیوار حائل و سیم خاردار کردیم. اما آنها از زیرزمین و از طریق تونل‌ها بسوی ما آمدند و خسارات سنگینی وارد کردند. ما با تمام توان با آنها جنگیدیم، اما آنها کنترل ماهواره اسرائیل را به دست گرفتند؟ آنها با پخش تهدید و هشدار، در هر خانه اسرائیلی رعب و وحشت ایجاد کردند، همان‌طور که جوانان آنها موفق شدند کنترل کانال 2 اسرائیل را به دست بگیرند. به نظر می‌رسد که ما با مبارزترین و صعب‌العبور‌ترین مردم تاریخ رو‌به‌رو هستیم و چاره‌ای جز به رسمیت شناختن حقوق آن‌ها و پایان دادن به اشغالگری

 وجود ندارد.