«حکمرانی خردمندانه»؛ سدی در برابر «نفوذ»، عنوان طلیعه این شماره کیهان فرهنگی که مدیر مسئول با اشاره به فرآیند حذف و جذب‌ها نوشته است: تناسب چینش کارگزاران سیاسی با فلسفه وجودی نظام و ملاکات و ضوابط اسلامی و انقلابی در فرآیند حذف و جذب‌ها درون ساختارهای سیاسی و قضائی و تقنینی کشور، دوری از ضابطه‌گریزی و رابطه‌گرایی، تقدم روابط بر ضوابط در انجام امور کشور، ترجیح منافع عمومی بر منافع فردی،گروهی، جناحی، قربانی کردن ارزش‌ها در پای هواهای نفسانی و فردیت‌ها و ذائقه‌ها و سلیقه‌های فردی، به‌کارگیری «افاضل و شایستگان» به‌جای نااهلان و ناشایستگان و فاقدان صلاحیت بر مبنای شایسته‌سالاری و شایسته‌گزینی، تقدم حق‌محوری بر شخص‌گرایی و باندبازی و شخصیت‌محوری به عنوان ملاک عمل و رفتار حکومتی دولت‌مردان و صاحبان مقام، جلوگیری از رخنه و رشد عناصر بادمجان صفت و آویزان‌های سیاسی و پیچک‌های نفوذ در مراحل مختلف چینش نیروها و اعطای مسئولیت‌ها‌، تصمیم‌گیری‌ها و نظارت‌ها، از لوازم کارکرد بهینه دستگاه‌های حکومتی در مسیر حرکت آرمانی نظام محسوب می‌شوند.

دکتر اصلانی در ادامه تأکید کرده است: رمز ناکامی جریانات و عناصر خام‌اندیش و اهریمن صفت، سازوکارهایی است که طراحان نظام سیاسی و نهاد مؤسس براساس قاعده «نهادینگی ارزش‌ها» درون قانون اساسی نظام اسلامی تعبیه، و نهادهای حافظ ارزش‌ها و آرمان‌ها را تأسیس کرده‌اند؛ از جمله برای هدایت و نظارت و پویایی آن رهبری عالم، حاذق، بصیر و شجاع مقرر شده که علاوه‌بر جهت‌بخشی نظام به سمت تحقق ارزش‌ها و آرمان‌ها، مانع جدی در انحراف سازمان‌ها و ساختارهای نظام سیاسی است.

وی در پایان افزود: تنها با حکمرانی خردمندانه است که واقع‌بینی و تشخیص آمال و رفع آلام توده‌‌های مردم به بار می‌نشیند؛ از این رو نهادهای امنیتیِ حافظ شخصیت‌ها و نهادها علاوه‌بر حفاظت فیزیکی از مسئولان، باید حفاظت آنان در برابر «پیچک‌ها» و «عوامل نامطمئن» را نیز که شخصیت‌ها را نابود می‌کنند مورد توجه جدی خود قرار دهند. تجربه نشان داده است که این عناصر در واقع مسئولان و نهادها را به مانند ابزاری بیش نمی‌بینند و پس از استفاده ابزاری، از آن‌ها نیز عبور می‌کنند و ضربه خویش را به نظام وارد می‌سازند؛ لذا بجاست این معنا را نصب‌العین قرار دهیم که نباید «محفل‌گرایی» جایگزین  «ضابطه‌گرایی» و «قانون‌گرایی» شود و حتی خدای ناکرده به قانون‌ستیزی و یا تغییر قانون به نفع «اصحاب محفل» بینجامد.

 «تأملاتی در برنامه هفتم پیشرفت» عنوان گفت‌و‌گوی اختصاصی با حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر سید محمد کاظم رجایی رامشه است که بخشی از آن چنین گفته است: در برنامه هفتم پیشرفت مواد بسیار ارزشمندی وجود دارد. از جمله فصل اول ماده 2 جدول 1 که ممزوجی است از سیاستهای کلی مقام معظم رهبری و خود برنامه، یعنی رشد 8 درصدی را هدف قرار داده و سهم بخشهای مختلف از رشد را مشخص کرده است. سهم بهره‌وری را 35 درصد مشخص کرده است. وزارت اقتصاد و دارایی باید تأمین مالی این رشد را پیش از پایان سال مشخص کرده باشد.

«الزامات و اولویت‌های راهبرد سیاست خارجی کشور» نوشته دکتر مصطفی ملکوتیان است که در فرازی از آمده است: لزوم کار بر روی روابط با همسایگان و این‌که تعداد زیاد همسایه یک امر مثبت است و باید روابط با همسایگان گسترش یابد. همسایگان ما دارای یک ظرفیت حدود ۶۰۰ میلیارد دلاری تجاری سالانه هستند که با توجه به موقعیت جغرافیایی‌، اقیانوسی بودن کشور و نیازهای همسایگان، ارتقای روابط تجاری با آن‌ها از یک طرف، یک نیاز راهبردی برای کشور به منظور رشد اقتصادی و مبارزه با تحریم‌های ظالمانه دشمنان و از طرف دیگر، باعث برآورده کردن نیازهای مهم همسایگان است.

«مکتب جهادی ولی فقیه»عنوان مطلب بعدی به قلم حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر داود مهدوی‌زادگان است که در فرازی از آن می‌خوانیم: اکنون منطق جهادی ولی فقیه با آن‌چه در دهه 1380 و دوران دفاع مقدس ترسیم فرمودند هیچ تفاوتی نکرده، بلکه این منطق روز به روز و لحظه به لحظه به طرف جلو پیش رفته است، تا جایی که ان‌شاءالله دشمن را حتی از تخیل جنگ با ایران و امت اسلامی پشیمان کند. ملت ایران و جبهه مقاومت و مسلمانان منطقه و جهان در طول سال‌های حکمرانی ولی فقیه به این باور و درک عمیق رسیده‌اند که تدابیر و تصمیمات مقام معظم رهبری- چه در وقت نرمش قهرمانانه و چه در زمان حمایت و پشتیبانی قاطع از جبهه مقاومت یا زمان زدن پایگاه نظامی دشمن -کاملا سنجیده و به جا بوده است و کاری غیر از این نمی‌بایست انجام داد. بنابر این، کاملا روشن است که مکتب جهادی ولی فقیه بر جنگ افروزی و جنگ سالاری نیست. تدابیر ایشان مبتنی بر حکمت و مصالح واقعیه است.

همچنین در این شماره می‌خوانیم:

«حکمرانی خردمندانه، نه حکمرانی محفلی» بیانات حکیمانه حضرت امام خامنه‌ای / «سوء تبلیغات و شستشوی مغزی کوفیان در جنگ با امام حسین(ع)» بیانات حضرت آیت‌الله‌العظمی عبدالله جوادی آملی/  «برنامه هفتم پیشرفت»؛ «مساجد» و «حوزه‌های علمیه» نوشته حجت‌الاسلام والمسلمین دکتراحمد حسین‌شریفی / «پیام اهل بیت(ع)، جهانی و فرازمانی است» از استاد حسن رحیم‌پور ازغدی/ «بزرگی که بزرگی نمی‌خواست» به قلم دکتر محمود کاظمی / «بارگذاری فرهنگ ظهور!»به قلم محمد کاظم انبارلویی/ «وفاق ملی؛ حرکت بر مدار قانون و سیاست‌های کلی نظام» از آیت‌الله عباس کعبی / «موریسکو کیست؟» نقد کتاب توسط رمضانعلی ابراهیم زاده گرجی‌/ «وفاق ملی نیازمند تبیین چارچوب و شاخصه‌‌هاست» قاسم غلامرضایی.