امام علی(ع) در نامه‌ای به یکی از مدیران عالی خود که بخشی از اموال مردم را به ناحق گرفته بود، می‌نویسد: «اموال مردم را به سوی آنان برگردان وگرنه اگر دستم به تو برسد با شمشیری گردنت را می‌زنم که هرکس با آن کشته شود، وارد دوزخ گردد! به خدا سوگند اگر حسن و حسین(علیهماالسلام) چنین کرده بودند با آنان سازش نمی‌کردم تا حق (مردم) را از آنان بازستانم.»(1)  امام صادق(ع) از پدرش امام باقر(ع) نقل می‌فرماید که فرمود: «اگر پادشاه ستمگری بخواهد فردی را بی‌سبب کتک بزند یا بکشد یا به او ستم کند، شما اگر نمی‌توانید به ستمدیده‌ای یاری برسانید، نباید در آنجا حضور یابید. زیرا اگر مؤمن نزد مؤمن مظلومی باشد، واجب است او را کمک کند...»(2)

____________

1- نهج‌البلاغه، نامه 41

2- بحارالانوار، ج75، ص17