شهید رضا قشقایی، یکم فروردین‌ سال ۱۳۵۷ چشم به جهان گشود. کارمند سازمان انرژی هسته‌ای بود که روز یکشنبه ۲۱ دی سال ۱۳۹۰ در یک عملیات تروریستی با بمبگذاری که توسط منافقین انجام شد، همراه با شهید هسته‌ای مصطفی احمدی روشن در خیابان سیدخندان تهران به فیض شهادت نائل آمد. شهید رضا قشقایی در ۳۳ سالگی شهد شیرین شهادت را نوشید و پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه، در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) شهر ری آرام گرفت.در كارش خیلی جدی بود. هیچ‌گاه مشكلات كاری را به خانه نمی‌آورد همیشه مسائل كاری و خستگی‌هایش را پشت در جا می‌گذاشت و وارد خانه می‌شد.همیشه آخر نمازش در سجده‌ای طولانی این جمله را ادا می‌كرد: «خدایا عمر مرا با عزت و مرگم را با عزت قرار بده» و هیچ‌گاه كلمه «ان‌شاءالله» از زبانش نمی‌افتاد. محمدحسین قشقایی فرزند شهید رضا قشقایی می‌گوید: «بابا همیشه مرا صبح‌ها به كودكستان می‌برد و در طول راه با من بازی‌ هم می‌كرد، گاهی دنبالم می‌دوید اما من همیشه از او جلوتر بودم. این برای من خیلی لذت‌ داشت كه پدرم با من بازی می‌كرد.با وجود آنكه مشغله كاری زیادی داشت اما روز تولدم را كه هفتم فروردین است فراموش نمی‌كرد و هدیه‌ای برای من می‌خرید و مرا خوشحال می‌كرد. اگر هم فراموش می‌كرد حتماً یك جوری جبران می‌كرد، خاطره این مهربانی‌هایش را هرگز فراموش نمی‌كنم.با آنكه گاهی شیطنت‌ می‌كردم اما او هرگز عصبانی نمی‌شد و همیشه به من توصیه می‌كرد كه در انتخاب دوستانم خیلی دقت كنم.»