کیهان بررسی می‌کند
حذف زاویه‌دارها، لازمه وفاق ملی و بزرگ‌ترین کمک مجلس به رئیس‌جمهور
سرویس سیاسی-
با پایان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی پزشکیان، پرونده رای اعتماد به وزرا بسته شده و از فردا دولت چهاردهم به شکل رسمی فعالیت اجرائی خود را آغاز خواهد کرد، عملکرد مجلس در حوزه وزرای پیشنهادی یکی از اساسی‌ترین موضوعاتی است که قضاوت مردم در قبال مجلس دوازدهم را مشخص می‌سازد.
دولت چهاردهم در شرایطی روی کار آمد که کشور با نزدیک به سه سال مدیریت جهادی و بدون چالش شهید رئیسی از بحران‌آفرینی‌های دهه 90 عبور کرده و به آرامشی نسبی رسیده است.
نمود این آرامش را نیز می‌توان در گذر بدون چالش کشور از واقعه شهادت و فقدان رئیس‌جمهور شهید آیت‌الله رئیسی و همچنین برگزاری انتخابات زودهنگام در کمتر از 50 روز دید.
تایید صلاحیت و به تبع آن پیروزی مسعود پزشکیان در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری به‌خوبی کذب گزاره شیطنت‌آمیز و رذیلانه خالص‌سازی که از سوی مدعیان اصلاحات و برخی غافلان در داخل کشور مطرح می‌شد را نشان داده و پویایی سیاسی کشور در فاصله کمتر از 2 ماه از شهادت و فقدان رئیس‌جمهور را به رخ جهانیان کشید.
با پیروزی پزشکیان در انتخابات با حدود 16 میلیون و 400 هزار رای و کسب26 درصد آرا واجدین شرایط، مدعیان اصلاحات با تلقی اشتباه از شرایط سریعا با تمامیت‌خواهی به دنبال قلع و قمع تمامی مخالفین خود شدند.
آنان در کنار این مسئله با سازوکار مبهم شورای راهبری سعی بر تحمیل افراد مورد نظر خود بر پزشکیان و مصادره و کنترل کردن رئیس‌جمهور داشته و دارند. بررسی عوامل پیروزی پزشکیان نشانگر این است که مدعیان اصلاحات و امیرکبیرهای خودخوانده، تاثیر بسزایی در 16400000 رای پزشکیان نداشته و عمده رای‌دهندگان به وی نه به دلیل حمایت‌های مدعیان اصلاحات که به‌خاطر مسعود پزشکیان رای داده‌اند.
مدعیان اصلاحات هیچ سبد رای مشخصی را برای پزشکیان به ارمغان نیاورده و بالطبع هیچ منتی نیز بر رئیس‌جمهور نمی‌توانند داشته باشند.
آنان با آگاهی به ورشکستگی سیاسی و نمره مردودیشان در چشمان ملت ایران سعی بر استفاده از پزشکیان به عنوان پلی برای بازگشت به سپهر سیاسی ایران دارند و با مقاومت رئیس‌جمهور در برابر خواسته‌هایشان به‌سرعت و در کمتر از یک ماه پس از پیروزی وی، اقدام به نقد پزشکیان کردند.
مدعیان اصلاحات در سومین قدم از پازلی که در راه قدرت‌طلبی خود به واسطه دولت چهاردهم طراحی کرده‌اند، با فشار شدید بر رئیس‌جمهور، برخی از افراد که کارنامه مردودی را در تاریخ سیاسی و عرصه اجرائی کشور داشته‌اند با استفاده از سازوکار رانتی و مبهم شورای راهبری و دیگر روش‌های ممکن در لیست وزرای پیشنهادی گنجاندند.
این طیف در قدم بعد با سوءاستفاده از کلیدواژه وفاق ملی که در سخنان رئیس‌جمهور محترم تجلی یافته است، لابی بسیار سنگین، جنگ روانی پرفشار و هجمه رسانه‌ای هماهنگی را برای وادارسازی مجلس و نمایندگان ملت به تسلیم شدن در برابر مطامع و خواسته‌های آنان به راه انداخته‌اند.
در همین راستا، مدعیان اصلاحات، روزنامه‌های زنجیره‌ای و ورشکستگان و نوابغ خودخوانده دولت روحانی، با دوگانه‌سازی و ارزش‌گذاری دروغین وفاق ملی را منوط به رای مجلس به تمام کابینه و هرگونه استقلال مجلس در برابر این فشارها را به عنوان ضدیت با منافع ملی و وفاق ملی تعریف می‌کنند.
در کنار این راهبرد که در ضدیت تمام به اصل تفکیک قوا و همچنین استقلال نهاد قانونگذاری قرار دارد، مدعیان اصلاحات و دیگر گروه‌های تمامیت‌خواه با انتشار دروغ نظر مثبت رهبری درباره کل کابینه و توصیه ایشان به رای اعتماد به کل کابینه، سعی بر این دارند که مجلس را علاوه بر
اتهام ضدیت با منافع ملی به ضدیت با ولایت فقیه نیز متهم کرده و از این رهگذر نمایندگان را از هرگونه مخالفتی با افرادی که سوابق مردودی در فتنه 88، وقایع مجلس ششم و همچنین در کارنامه اجرائی خود دارند برحذر داشته و بترسانند.
اکنون همه چشم‌ها خیره به رای نمایندگان ملت و همچنین عملکرد مجلس در برابر برخی از افرادی است که امروز با فشار مدعیان اصلاحات و همچنین خود امیرکبیرپندارهای دولت روحانی به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی شده‌اند ولی بارها ضدیت خود با مبانی انقلاب و نظام جمهوری اسلامی و همچنین ضدیت با اصول دموکراسی همچون احترام به رای ملت را زیر پا گذشته‌اند. مردم امروز بیش از هر زمان دیگری نمایندگان خود را در معرض آزمونی بزرگ می‌بینند، در یک طرف این آزمون بزرگ برای مجلس، افرادی هستند که کارنامه اجرائی خوبی نداشته و یا امروز گرچه سخن از تعهد خود به کلان طرح‌های کشور و رویکردهای کلی نظام در حوزه مسکن و شهرسازی، اقتصاد و سیاست خارجی و... به میان می‌‍آورند ولی سوابق آنها این شائبه را به‌وجود می‌آورد که آنان این مواضع خوب را تنها برای رد شدن از سد مجلس شورای اسلامی عنوان می‌کنند.
در طرف دیگر نمایندگان ملت و رای آنان نسبت به کابینه پیشنهادی و به‌خصوص عملکرد مجلس در عدم اعتماد به افراد زاویه‌دار، حامیان فتنه 88،
صحنه‌گردانان بحران‌های مجلس ششم و گزینه‌هایی است که پیش از این در مناصب گذشته خود، ناتوانی و عدم شایستگی خود را نشان داده‌اند.
- خواسته اساسی ملت ایران از مجلس شورای اسلامی که نماد و مهم‌ترین مظهر مردم‌سالاری به‌شمار می‌آید، بیش از هر چیز و در راس همه مسائل حفظ استقلال مجلس با بررسی دقیق صلاحیت وزرا و عدم تسلیم و مرعوب شدن در برابر سیاسی‌بازی‌ها، فشارهای رسانه‌ای و لابی سنگین مدعیان اصلاحات به عنوان بزرگ‌ترین ناقضان وفاق ملی و دموکراسی در سال 1388 است. این استقلال به معنی رای اعتماد به افراد شایسته در کابینه پیشنهادی پزشکیان و عدم واگذاری سرنوشت اداره بخش‌های کشور به افرادی است که یا اعتقاد قلبی به اصول مترقی انقلاب و نظام نداشته و یا نشان داده‌اند که شایستگی لازم را در تصدی منصب وزارت ندارند.