سرویس سیاسی ـ

 

روز گذشته، به دنبال ارسال لیست وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم به مجلس از سوی رئیس‌جمهور، مدعیان اصلاح‌طلبی جنگ روانی گسترده‌ای را برای اصولگرا نمایاندن وزیران پیشنهاد شده کلید زدند. یکی از اهداف آنها فرار از مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی نسبت به عملکرد خود در زنگ حساب است. 

چنان‌که قبلا خود را تضمین روحانی اعلام کردند و دولت وی را رحم اجاره‌ای خواندند اما بعد از تصاحب قدرت و تحمیل فجایع تاریخی و سوءمدیریت عمدی، گفتند دولت روحانی، دولت ما نبود و ربطی به ما نداشت. این بار هم مدعیان اصلاحات خیال شوم جای خالی دادن از مسئولیت عملکرد خود را دارند. 

همزمان با این جنگ روانی، مدعیان اصلاحات حملاتی با هدف سهم‌خواهی به پزشکیان انجام دادند. این طیف می‌گوید 60 درصد لیست پیشنهادی چینش مستقیم شورای تحت نظر ظریف و کمیته‌های زیرمجموعه آن است و از این منظر، آنها درون این اردوگاه دچار ‌ستیز با یکدیگر شده‌اند. پیش از این هم غنیمت‌طلبی از پزشکیان به حدی رسیده بود که مدعیان اصلاحات ـ اعتدال به جان یکدیگر افتاده بودند و به اذعان یکی از آن مدعیان، شعار «برای ایران» قبل از انتخابات به «برای وزارت» تبدیل شده است. 

گزارش‌ها حاکی است، حساب‌های کاربری که در توئیتر از آذری جهرمی و ظریف حمایت می‌کردند، به دلیل عدم رضایت از ترکیب پیشنهادی وزرا، خبر از استعفای ظریف داده‌اند تا پزشکیان را تحت فشار قرار دهند. جبهه اصلاحات ايران در نامه‌اى خطاب به رئيس‌جمهور نارضایتی خود را از فهرست اعلام کرده ‌اما دبیرکل حزب کارگزاران می‌گوید جبهه اصلاحات تلاش داشت که یک کابینه مطلوب شکل بگیرد و تا حدود ۷۰ درصد آن محقق شده است.

عصر شنبه حتی خبر انتصاب محمد شریعتمداری به عنوان رئیس دفتر پزشکیان در سایت شخصی رئیس‌جمهور و کانال‌های اصلاح‌طلب منتشر و سپس حذف شد که از اختلاف و کشمکش میان طیف اصلاحات ـ اعتدال حکایت می‌کرد. معرفی وزرای پیشنهادی دولت به مجلس، جنگ قدرت و سهم‌خواهی را در اردوگاه اصلاحات ـ اعتدال شدت داده است. بخش‌هایی از این جنگ را مرور کنیم؛

نامه جبهه اصلاحات ايران به پزشكيان

جبهه اصلاحات ايران نیز در نامه اى خطاب به رئيس‌جمهور نوشت: این نامه را در شرايطى می‌نویسیم که اخبار نگران‌کننده‌ای از چینش هيأت دولت شما به گوش می‌رسد... اگر در گام‌های اول شکل‌گیری دولت خود، پیام امیدبخشی به مردم ندهید، نه تنها اعتماد ایجاد شده در رأی دهندگان سلب خواهد شد، بلکه شما نیز پشتوانه لازم را برای پیگیری وعده‌هاى داده شده خود به مردم در انتخابات، از دست خواهید داد... در مرحله اول شکل‌گیری هيأت دولت اجازه ندهید، ویژه‌‌گزینی‌ها و روندهای ناصواب موجب حذف شایستگان و ناامیدی مردم از انتخاب خود شود.

فعال اصلاح‌طلب در روزنامه آرمان ملی نوشت: کابینه وفاق ملی یک تعارف سیاسی بود که اطرافیان آقای پزشکیان مطرح کرده‌اند.

یک فعال دیگر اصلاح‌طلب نیز به روزنامه اعتماد گفته است: دولت وفاق ملي به معناي شركت تعاوني نيست.

فعال دیگر مدعی اصلاحات هم نوشت: برخی از آن‌ها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند.

همچنین، یک مدعی اصلاح‌طلبی گفته است: لیستی که برای جلب رای اعتماد از مجلس ارائه شده است، در ذوق مردم زد. مردم به آقای پزشکیان رای دادند تا تغییر حاصل شود.

جبهه اصلاحات تلاش داشت که یک کابینه مطلوب شکل بگیرد و تا حدود ۷۰ درصد آن محقق شده است

اما دبیرکل حزب کارگزاران در مصاحبه‌ای گفته است: جبهه اصلاحات از اقدامات شورای راهبردی دفاع می‌کرد و تلاش داشت که یک کابینه مطلوب شکل بگیرد و تا حدود ۷۰ درصد آن محقق شده است.

وی می‌گوید: بخشی از موانع مربوط به استعلام‌هاست، بخشی هم توجه به نظرات مجلس دوازدهم بود.

دبیرکل حزب کارگزاران در این مصاحبه گفت: آنچه ما هدف گرفته بودیم یک کابینه مطلوب بود، آنچه امروز می‌بینیم کابینه مقدور بود.

جز ۷ نفر از وزرای مهم پیشنهادی، مابقی اسامی لیست پیشنهادهای شورای راهبری به رئیس‌جمهوری است

به همین قرار، یک عضو شورای راهبری دولت چهاردهم در گفت‌وگو با مهر درباره لیست وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهوری به مجلس و ترکیب آن‌ها گفته است: جز ۷ نفر از وزرای مهم پیشنهادی مابقی اسامی لیست پیشنهادهای شورای راهبری به رئیس‌جمهوری است.

وی می‌گوید: این‌که در لیست پیشنهادی وزرای آقای پزشکیان مهم‌ترین وزرا اصولگرا هستند به نظر من بالاتر از وفاق ملی و حتی ائتلاف است؛ زیرا حدود نصف اعضای کابینه و به عبارتی مهم‌ترین وزرا متعلق به جریان سیاسی شکست‌خورده در انتخابات است. در این دولت مهم‌ترین وزارتخانه‌ها به جریان اصولگرا داده شده است. اگر حداقل سه نفر از اعضای مهم دولت، اصلاح‌طلب بودند می‌شد گفت که این دولت، دولت وفاق ملی است! امیدوارم که جریان رقیب و شکست‌خورده در انتخابات قدر این همه از خودگذشتگی پزشکیان را بداند و اجازه دهد که او به وعده‌های خود به ملت عمل کند.

در همین فضا، یک فعال اصلاح‌طلب نوشته است: ‌هنگامی که برخی دولتمردان از «وفاق‌ملی» سخن می‌گویند، منظورشان«وفاق جناحی» است. البته «وفاق جناحی» نیز در یک جامعۀ دستخوش تشتت و تفرقۀ فزاینده، هم می‌تواند گامی به سمت بهبود باشد و هم به عنوان عبور از یک مرحله، راه «وفاق ملی» را در آینده بگشاید، اما به شرط آنکه واقعاً از جنس «وفاق» باشد نه تقسیم قدرت به مثابۀ «گوشت قربانی»!

جاه‌طلبان مدعی اصلاحات دولت را نردبانی برای ادامه اجرای اهداف شوم خود در دولت روحانی می‌بینند و از سهم‌خواهی دست نکشیده‌اند. رئیس‌جمهور و مجلس نباید به آنها اعتماد کنند.