دل به دریایِ حسین بسپاریم
مریم عرفانیان
ای خدا...
چقدر سخت است که ما در راه ماندگانِ عصرِ غیبتیم
و
سخت‌تر از آن این‌که، انتظار را در هزارمین جمعه مرور می‌کنیم
حسین،
رمز «وجاهت» و کلیدِ «تقرب‌الی‌الله» است
باید دل به حسین سپرد...
و به حق سیدالشهداء علیه‌السلام دعا کرد
تا
در رکابِ مهدی فاطمه خونخواه «ثارالله» باشیم
ای خدا...
داستانِ «فوز و خوض»
داستانِ عصر انتظار است
داستانِ رستگاری و غوطه‌ور شدن در دنیاست
داستانِ چو سروی خرامان سر به آسمان کشیدن
و
یا بر زمین فرو رفتن
آن‌ها که در عاشورا، هستی خویش را به موج عشق سپردند، میوة فوز چیدند
و حالا
ما منتظران، چشم به راه مانده‌ایم...
باید دل به دریایِ فوزِ حسین بسپاریم
و دست به دعا برداریم
«يَا مَوْلانا يَا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ...»
تا آقایمان از راه برسد
و
از «باب‌الله» کسب آبرو کند
اینجاست که با ذکر عشق آرام می‌یابیم...
«وَ فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا َليْتَنِی كُنْتُ فافوزَ مَعَكُمْ»
شما رستگار شدید به رستگاری بزرگی،
ای‌کاش ما هم با شما بودیم و به همراه شما بدان نائل می‌آمدیم...
باید دست به دعا برداریم
«أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى أَدْرِكْنِى، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ ...»
تا آقایمان از راه برسد
و
ما در راه ماندگان را به کاروان عاشوراییان برساند
«یا حجهًْ بن‌الحسن، عجل علی ظهورک»