انتخابات ریاستجمهوری و معیارهای یک کاندیدای اصلح-بخش دوم
اهمیت حیاتی دیدگاه و تیم اجرائی رئیسجمهور منتـخب
حضرت آیتالله خامنهای، در دیدار با مسئولان قضائی روز شنبه همین هفته برنامههای انتخاباتی تلویزیون را خوب و باعث آشنایی مردم با دیدگاههای گوناگون خواندند و خطاب به نامزدهای انتخابات گفتند: مباحث نامزدها در تلویزیون یا اظهارات دیگر آنها موجب نشود که یک نامزد برای غلبه بر رقیب، حرف دشمنپسند و دشمنشادکن بزند. فرض بر این است که همه نامزدها، ایران و جمهوری اسلامی را دوست دارند؛ چون میخواهند در این نظام و برای خدمت به مردم، رئیسجمهور شوند، بنابراین نباید بهگونهای صحبت کنند که دشمن خوشحال شود.»
با استناد به این توصیه حکیمانه رهبری انقلاب، نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری باید مرز خود با دشمن را مشخص کنند و از افرادی که در نگاه جامعه جایگاه خوبی ندارند و کارنامه مدیریت قابل قبولی هم ندارند در ستادهای خود استفاده نکنند.
اما در این میان اقتصاد همچنان مهمترین مسئله داخلی کشور ماست، چنان که مهمترین ابزار دشمن خارجی برای مقابله با ملت ایران طی سالهای اخیر نیز همین جنگ اقتصادی بوده است.
بر این اساس، میدان انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم بیش از هر چیز باید نمایانگر نوع مواجهه کاندیداها با این موضوع در دو جبهه داخلی و خارجی باشد. کسانی که فهم واقعی و درستی از مسائل اقتصادی ندارند و بعضا در گذشته با صراحت به رسانهها گفتهاند «من از مسائل اقتصادی سر در نمیآورم»، طبعا نمیتوانند علاج درستی برای دردهای امروز و فردای اقتصاد ایران داشته باشند. این را هر ناظر منصفی تصدیق میکند و مسئله پیچیدهای نیست. با این وجود، برخی از همین افراد اکنون به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری مطرحاند و قرار بر این دارند تا در عین سر در نیاوردن از اقتصاد، مدیریت این عرصه مهم در هر دو جبهه داخلی و خارجی را عهدهدار شوند.
فارغ از خوب یا بد این موضوع که قضاوت آن با خوانندگان است، اما این مهم است که فهم درستی از برنامه اقتصادی کاندیداها برای مدیریت اقتصاد داخلی و مقابله با جنگ اقتصادی دشمن خارجی به دست آید. این مهم است که بدانیم کاندیدای ریاست جمهوری چه نگاهی به حل مسائل اقتصادی دارد و نسبت این نگاه با واقعیتهای روز جامعه و جهان چیست؟ چقدر اقتصاد ملی را به سیاست خارجی گره میزند و دیدگاهش نسبت به فاجعهای مانند برجام چیست؟ برجام طبعا مسئله خرد و کوچکی در تاریخ سیاسی کشور ما نبود و حداقل یک دهه از سرنوشت سیاست و اقتصاد کشور را به خود گره زد. دههای که از سوی خود حامیان برجام، از آن با عنوان دهه سوخته اقتصاد ایران(دهه 90) یاد میشود.
روشن است که دیدگاه صریح کاندیداهای ریاست جمهوری در زمینه این فاجعه تاریخی باید روشن و مشخص باشد. قراردادی که طرف اصلی از آن خارج شده ولی اگر ایران بخواهد از آن تخطی کند، مکانیسم ماشه تعبیه شده در آن، اجازه میدهد که تمامی تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل به صورت خودکار بازگردند، بدون آنکه اعضای شورای امنیت در این خصوص از حق وتو برخوردار باشند!
خطر بازگشت حامیان برجام در انتخابات پیشرو
یک کارشناس سیاسی به گزارشگر روزنامه کیهان میگوید: « بررسی نسبت دیدگاه اقتصادی کاندیداها با مبانی انقلاب و مشی فکری امام(ره) و رهبری در این حوزه، معیار بسیار مهمی است که باید کم و کیف آن بهخوبی و دقت، مشخص گردد. در این زمینه البته باید وسواس بیشتری به خرج داد و به جای بررسی حرفها به عمل سیاسی هر کاندیدا در گذشته و امروز و افرادی که در ستادهای آنان فعالیت دارند نظر داشت. چرا که متاسفانه در سالهای گذشته کسانی با ادعای پیروی از راه و مرام امام(ره) و انقلاب، همزمان قبله خود را کاخ سفید و علاجکننده تمام مشکلات کشور در بخش اقتصاد، حتی حل مسئله آب خوردن مردم را، اطاعت از استکبار و رابطه ارباب - نوکری و کدخدا - رعیتی با شیطان بزرگ معرفی کرده، در بالاترین سطوح اجرائی کشور هم مسئولیت داشتهاند. »
وی تاکید میکند: « بیش از توجه به شعارهای کنونی کاندیداها، رزومه سیاسی- اجتماعی آنها در گذشته ملاک تشخیص است. یک کاندیدای ریاست جمهوری، در همین زمینه با ادعای اینکه هر روز از بابت تحریمها قبل از برجام هزار میلیارد تومان متضرر میشدیم، گفته است: اگر برجامی تصویب شد قطعا ما توانستیم در آن مقطع جلوی ضرر و زیانهای بسیار زیاد را به این کشور بگیریم! وی که زمان تصویب برجام در مجلس، عضو کمیسیون ویژه بررسی این قرارداد بوده و در دوره 40 روزه فعالیت کمیسیون ویژه در جلسات بررسی این قرارداد شرکت کرده است، در عین حال گفته است: «در زمانی که بنده نیز به عنوان عضو اکیپ مجلس در مورد برجام انتخاب شدم با مطالعه آن به معنای واقعی به دلیل تخصصی بودن بحث زیاد متوجه قضایا نشدم چرا که در موضوعات غیرتخصصی همواره سعی میکنم ورود پیدا نکرده و اصراری نداشته باشم!»
یکی از نامزدهای انتخابات اخیر ریاست جمهوری در عین حال از تصویب 20 دقیقهای برجام در مجلس حمایت کرده و میگوید؛ اگر برجام 20 دقیقهای در مجلس مصوب شد، به دلیل آن بود که تمام قراردادهای بینالمللی در صورت طرح در مجلس به سرعت و بدون بحث خاص رایگیری شده به طوری که یا مورد پذیرش قرار میگیرد یا رد میشود!
این کارشناس سیاسی در ادامه میگوید: «سؤال این است کسی که میگوید از اقتصاد زیاد سر در نمیآورم و از سویی با وجود عضویت در کمیسیون ویژه بررسی قرارداد برجام مدعی است زیاد متوجه قضایا نشدم، چرا از اقتصاد برجامی دفاع کرده و دهه سوخته 90 را که ماحصل این نوع مدیریت اقتصاد کشور است را نمیبیند؟!»
لزوم اعتقاد رئیسجمهور به اقتصاد مقاومتی
سؤال دیگر اینکه آیا اکنون هم دیدگاههای ایشان همین قدر متناقض و پر اشتباه است یا امروز با فرد دیگری مواجه هستیم؟ پاسخ را شاید بتوان از معرفی وزیر خارجه مورد علاقه و مدنظر این کاندیدای ریاست جمهوری متوجه شد. نامزد مزبور در همین زمینه گفته است: «کسانی که تجربه، علم و آگاهی دارند منتشان را میکشم تا در دولت من حضور داشته باشند، ظریف وزیر خارجه دولت من خواهد بود. اگر از توانمندان و نخبگان استفاده کنیم به اهدافی که رهبری تعیین کرده میرسیم. انتصابات ما جناحی و طیفی بوده است که وضعیت کشور اینچنین شده. در این ۴۵ سال کار را به دست کسانی دادیم که مهارت، علم و توانمندی لازم را نداشتند! باید در منطقه از هر لحاظ اول میشدیم نه اینکه با مشکلات شدید اقتصادی و آسیبهای اجتماعی مواجه باشیم.» قضاوت در این زمینه را به مخاطبان میسپاریم و بیش از این، وقت گزارش را به این موضوع اختصاص نمیدهیم.
چنانکه میدانیم برخلاف دیدگاه معتقدین به اقتصاد برجامی که به گفته خودشان چندان هم از آن سر در نمیآورند، رهبر حکیم انقلاب همواره بر وابسته نکردن اقتصاد ملی به متغیرهای خارجی و خصوصا تکیه نکردن به دشمنان در این حوزه تاکید کردهاند. اقتصاد مقاومتی، حمایت از تولید ملی، اقتصاد درونزا و بروننگر، اقتصاد دانشبنیان، اقتصاد مولد، اقتصاد بومی، اقتصاد بدون نفت، جهاد اقتصادی، استقلال اقتصادی، توانمندسازی نیروی کار، اشتغالزایی، تقویت صادرات غیرنفتی و مفاهیمی از این دست، منظومه فکری رهبر حکیم انقلاب اسلامی را در حوزه اقتصاد معرفی میکنند. سؤال این است که نسبت مابقی کاندیداها با مشی فکری رهبر معظم انقلاب در حوزه اقتصاد که همان راه مستقیم انقلاب اسلامی و ترجمان تفکر اصیل امام راحل(ره) است، چگونه است؟ علاوهبر این، رهبر حکیم انقلاب در طی چند دهه اخیر همواره بر پیروی نکردن از نسخههای پیشنهادی دشمن در حوزههای مختلف تاکید داشتهاند. حوزه اقتصاد نیز طبعا از این توصیه مستثنی نیست بلکه با توجه به اینکه اکنون کارزار اصلی جهان سلطه با جمهوری اسلامی در حوزه اقتصاد است، از اهمیت مضاعفی برخوردار خواهد بود.
خطر اجرای نسخههای اقتصادی دشمن در داخل کشور
یکی از خطرهای جدی برای اقتصاد کشورمان، نسخههایی است که دشمنان بیرونی میپیچند و عوامل سرسپرده آنان در داخل به دنبال اجرای آن هستند.
رهبر حکیم انقلاب ابتدای سال 97 و در سخنرانی نوروزی در جمع زائران و مجاوران حریم رضوی در همین زمینه میفرمایند: «مردم ما در مقابل بیگانگان منفعل نیستند. بعضی از مسئولینِ ما در گوشهوکنار کشور به نسخه بیگانگان اعتماد بیشتری دارند تا به نسخه داخلی! و این هم خطای بزرگی است.» معظمله سپس عمل کردن به نسخههای بیگانگان در اقتصاد را یکی از موانع پیشرفت کشور معرفی کرده میفرمایند: «یکی دیگر، [عمل کردن به] سیاستهای بانک جهانی، سیاست تعدیل، سیاستهای مربوط به بعضی از معاهدات بینالمللی، به قول خودشان کنوانسیونها؛ این سیاستها را عمل کردن، جزو موانع پیشرفت در کشور است.»
رئیسجمهور باید به توانایی ملی
باور و امید داشته باشد
باور به توانمندیهای داخلی و ایجاد امید به آیندهای روشن و پرهیز از شعارزدگی باید مهمترین شاخصههای یک رئیسجمهور تراز انقلاب اسلامی باشد.
محمد اعتمادی، تحلیلگر مسائل سیاسی به گزارشگر کیهان میگوید: «از شاخصهای مهم یک رئیسجمهور انقلابی اما حتما روحیه امید و خودباوری است. چرا که همزمان با جنگ اقتصادی دشمن، ما با یک جنگ تمامعیار تبلیغاتی و رسانهای سنگین نیز علیه ملت ایران و نظام مقدس جمهوری اسلامی مواجه بوده و هستیم. جنگی که اگر گستره و حجم آن چند برابر جنگ اقتصادی نباشد، حتما کمتر از آن نخواهد بود. کاندیدایی که خود قربانی این جنگ رسانهای شده و به توانایی داخلی کشور باور ندارد، طبعا نمیتواند تصمیمات درستی برای مصالح کشور اتخاذ کند.»
همچنین، دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در آیین گرامیداشت روز ملی اصناف میگوید: «امیدواریم در انتخابات پیشِرو کسی منتخب شود که دغدغه مردم را مانند شهید رئیسی داشته باشد تا کشور در فضائی بدون تنش به کار خود ادامه دهد و به مردم در مناطق محروم بیشتر خدمت کند.»