فردا با سالروز شهادت مظلومانه امام محمد‌باقر علیه‌السلام همزمان است. امام بزرگواری که گسترش اسلام ناب محمدی‌(ص) و پالایش آن از غبار تحریف‌ها، بدعت‌ها، خرافه‌ها، بداندیشی‌ها و کج‌اندیشی‌ها که بر چهره اسلام ناب نشانده بودند مدیون جهاد تبیین و تلاش‌ها و مجاهدات بی‌وقفه حضرت ایشان است. تا آنجا که باقر‌العلوم (شکافنده دانش‌) لقب گرفت. در آستانه شهادت حضرتش‌(ع) این ستون را به گزیده‌ای از بیانات رهبر معظم انقلاب در وصف آن امام اختصاص می‌دهیم.

 

«‌علت شهرت امام به باقرالعلوم چه بود؟ مگر بقیه ائمه دانش را نمی‌شکافتند؟ گمان و تصور بنده این است که: امام باقر، باقرالعلم است، زیرا حقایق و مفاهیم اسلامی را که در قشری از دروغ و فریب و ریا و تحریف پیچیده شده بود می‌شکافد و آن لبّ و مغز را در کام مشتاقان حقیقت می‌اندازد... بزرگان علمای زمان، پیش امام باقر درس می‌خوانند و استفاده می‌کنند. شخصیّت معروفی مثل عکرمه شاگرد ابن‌عبّاس وقتی می‌آید خدمت امام باقر، برای اینکه از آن حضرت حدیث بشنود - شاید هم برای اینکه امتحانش بکند- دست و بالش می‌لرزد و در آغوش امام می‌افتد؛ بعد خودش تعجّب می‌کند، می‌گوید یا ابن رسول‌الله! من بزرگانی مثل ابن‌عبّاس را دیدم و از آنها حدیث شنیدم [امّا] هرگز این حالتی که در مقابل تو به من دست داد، برای من دست نداده بود؛ و ببینید امام باقر در جوابش چقدر صریح می‌گویند «وَیلَکَ یا عُبَیدَ اَهلِ الشّامِ! اِنَّکَ بَینَ یَدَیِ بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَن تُرفَعَ وَ یُذکَرَ فِیها اسمُه»؛ ‌ای بنده‌ کوچک شامیان! تو در مقابل عظمت معنویّت است که مجبوری این‌جور به خودت بلرزی. کسی مثل ابوحنیفه که از فقها و بزرگان زمان است، می‌آید خدمت امام باقر و از آن حضرت معارف و احکام دین را فرا می‌گیرد، و بسیاری از علمای دیگر جزو شاگردان امام باقر هستند وصیت (آوازه و شهرت) علمی امام باقر در اکناف عالم می‌پیچید که به «باقرالعلوم» معروف می‌شود.