مقاومت در فضای مجازی
پشتسر امام متوقف نشوید!
حمید داوودآبادی، جانباز و نویسنده دفاع مقدس، در خاطرهنگاشتی مربوط به خرداد 1375 در جنوب لبنان، در صفحهاش در شبکههای اجتماعی، نوشت: همراه چندتن از بچههای مقاومتاسلامی، روستا به روستا و شهر به شهر جنوب لبنان را زیر پا میگذاشتیم. میرفتم تا از نزدیک، سنگرها و مواضع مقابله با تجاوزگری صهیونیستها را ببینم و تصویر و گزارش تهیه کنم.
هنگام عبور از شهرکهای مسیر، آنچه توجهم را بسیار جلب کرد، تصاویر بزرگی بود که در ورودی و خروجی هر شهر بهچشم میخورد. تابلوهای فلزی بزرگ با طول حداقل 4 متر که بر روی آنها تصاویری نقاشی شده بود. با یک حساب سرانگشتی، فهمیدم از حدود 100 تابلو، 30 عدد متعلق به رئیسجمهوری و رئیسمجلس لبنان است، و از هفتادتای بقیه، حدود 20 تابلو متعلق به حضرت امام خمینی، 10 تابلو متعلق به حجتالاسلام سیدحسن نصرالله دبیرکل حزبالله و 40 تابلو اختصاص به تصاویر حضرت آیتالله خامنهای دارد.
وقتی به حاج حسان تعجبم را از این ترکیب گفتم، و اینکه چرا تعداد تصاویر امام خمینی کمتر از تصاویر حضرت آیتالله خامنهای است، با تبسمی زیبا گفت:
- مگر بین امام و سید قائد تفاوتی هست؟
- نه خب، ولی هرچی باشه او امام خمینی است.
که باز خندید و گفت:
- ببین، اشتباه نکنید. الان (سال 1375) 7 سال از رحلت حضرت امام خمینی میگذرد و ایشان به ملکوت اعلا سفر کرده است، ولی آنکه امروز حیّ و حاضر است و بهدرستی همان شیوه و مرام امام خمینی را ادامه میدهد، سید قائد است.
حواست باشد، خیلیها بعد از فوت پیامبر اسلام (ص)، پشتسر پیغمبر گیر کردند و مدام از او دم زدند. انگاری امروز هم که ایشان نیست، باید به جسم پیامبر اقتدا کنند. همان شد که از امام زمان خویش یعنی مولا علی(ع) واماندند.
تاریخ همواره تکرار میشود. آنهائی که پشتسر امام خمینی گیر کردند، همانجا خواهند ماند. امروز نیاز است که پشتسر ولیفقیه حاضر و حیّ خویش حرکت کنیم. اگر قرار باشد ما هم پشت امام بمانیم، که باید در همان روز وفات ایشان، دیگر قدم از قدم برنداریم و فقط توی سر خود بزنیم وگریه کنیم. ما امروز با اقتدا به ولی زمان خویش است که اینگونه جلوی صهیونیستها قد علم میکنیم و بهلطف خدا پیروز هم خواهیم شد.
حسان اللقیس از فرماندهان حزبالله لبنان، نیمه شب سهشنبه 12 آذر ماه 1392، توسط تیم تروریستی صهیونیستها، در برابر منزلش در جنوب بیروت هدف گلوله قرار گرفت و شهید شد.
اسرائیلیها در گزارشهای خود تعبیر بسیار قابل توجهی برای وی بهکار برده و از او بهعنوان «عقل لامع» یعنی یک مغز بسیار درخشان یاد کردهاند.