نقل کرده‌اند که عیسی(ع) روزی بر جماعتی بگذشت، آن جهودان در شأن وی سخنان شنیع گفتند، و عیسی(ع) ایشان را جز ثنا و محمدت هیچ نفرمود. یکی از حواریون سؤال کرد که ای پیغمبر خدا! این الفاظ شنیع را چرا به ثنا و محمدت مقابله می‌فرمایی؟ حضرت در پاسخ فرمود: «کل ما عنده ینفق» هر کس آن چیزی را خرج کند که در درون دارد. چون سرمایه وجودی ایشان بد بود، بد گفتند، و چون در ضمیر من جز نیکویی نبود از من جز نیکویی انعکاس نیافت.(1)

____________

1- وسایل الشیعه، ج 2، ص 457