شما دو سنت را در میان همه ائمه(ع) می‌بینید که به طور وضوح و روشن هویدا است. یکی عبادت و خوف از خدا و خداباوری است... از خوف خدا می‌گریند و می‌لرزند، گویی خدا را می‌بینند، بهشت را می‌بینند، جهنم را می‌بینند ... سنت دومی که در تمام اولاد علی(ع) از ائمه(ع) دیده می‌شود، همدردی و همدلی با ضعفا، محرومان و بیچارگان و افتادگان است. اصلا انسان برای اینها یک ارزش دیگری دارد... رسیدگی به احوال ضعفا و فقرا برنامه اینهاست. آن هم(به این صورت) که شخصا رسیدگی کنند نه فقط دستور بدهند، یعنی نایب نپذیرند و آن را به دیگری موکول نکنند. (1)

____________

1- سیری در سیره ائمه اطهار(ع)، شهید مرتضی مطهری(ره)، ص 162