حيات طيّبه چیست؟زیبایی های ماه مبارک رمضان در بیان رهبری
شما وقتى عبادت مى‌كنيد، دعايى را با حال مى‌خوانيد، نمازى را با توجّه اقامه مى‌كنيد، انفاقى به يك مستحق مى‌كنيد، مى‌بينيد چه لذّتى مى‌بريد و چه حالت احتظاظى(لذت) به شما دست مى‌دهد. اين لذّت را با خوردن نمى‌شود به دست آورد. انسان‌هايى كه طعم بندگى خدا را چشيده‌اند ـ كه هر انسان مؤمنى در طول زندگى، كم‌وبيش حالات اين‌طورى برايش پيش مى‌آيد؛ بعضى كم، بعضى زياد ـ در آن لحظه توجّه به خدا، عبادت خدا، مناجات، گريه براى خدا و در مقابل خدا، لذّتى احساس مى‌كنند كه حاضرند دنيا و مافي‌ها را بدهند، براى آنکه اين لذّت براى آنها بماند.
البتّه مادّيات، انسان را از آن حالت بيرون مى‌آورد؛ آن حالت گاهگاهى دست مى‌دهد. لذّت معنوى، يعنى آن حالات. آدم‌هايى كه با خدا و هدف‌هاى معنوى آشنا نيستند، طعم اين لذّت را نمى‌چشند. اى بسا انسان‌هايى كه در سايه نامبارك نظام‌هاى مادّى عمرى را گذرانده‌اند، امّا يك لحظه آن حالت توجّه به خدا و آن لذّت معنوى برايشان پيش نيامده است. آنها نمى‌فهمند من و شما چه مى‌گوييم.
اسلام مى‌خواهد انسان‌ها را آنچنان بالا ببرد، دل‌ها را آنچنان نورانى كند، بدي‌ها را آنچنان از سينه من و شما بيرون بكَنَد و دور بيندازد، كه ما آن حالت لذّت معنوى را در همه آنات زندگي‌مان، نه فقط در محراب عبادت، بلكه حتّى در محيط كار، در حال درس، در ميدان جنگ، در هنگام تعليم و تعلّم و در زمان سازندگى احساس كنيم. «خوشا آنان كه دائم در نمازند»، يعنى اين.
در حال كسب و كار هم با خدا، در حال خوردن و آشاميدن هم باز به ياد خدا. اين‌گونه انسانى است كه در محيط زندگى و در محيط عالم، از او نور پراكنده مى‌شود. اگر دنيا بتواند اين‌طور انسان‌هايى را تربيت كند، ريشه اين جنگ‌ها و ظلم‌ها و نابرابري‌ها و پليدي‌ها و رجس‌ها كنده خواهد شد. اين، حيات طيّبه است.
پس، حيات طيّبه معنايش اين نيست كه كسانى فقط نماز بخوانند، عبادت كنند و اصلاً به فكر زندگى و مادّيات نباشند؛ نه، حيات طيّبه، يعنى دنيا و آخرت را با هم داشتن. حيات طيّبه، يعنى مادّه و معنا را با هم داشتن. حيات طيّبه، يعنى آن ملّتى كه تلاش مى‌كند، سازندگى مى‌كند، صنعت و بازرگانى و كشاورزى را به اوج مى‌رساند، قدرت علمى و تكنيكى پيدا مى‌كند، پيشرفت‌هاى گوناگون در همه جهت به دست مى‌آورد؛ امّا در همه اين حالات، دل او هم با خداست و روزبه‌روز هم با خدا آشناتر مى‌شود. اين، هدف نظام اسلامى است.
اين، آن هدفى است كه پيامبران اعلام كردند، مصلحان عالم گفتند و در اين صدوپنجاه تا دويست سال گذشته، شخصيّت‌هاى برجسته اسلامى آن را اعلام كردند.
بیانات در ديدار زائرين و مجاورين حرم مطهر رضوي - 29/1/1370