«پاول الکساندر» مردی که هفت دهه را با یک ریه آهنی زندگی کرد، در سن ۷۸سالگی درگذشت.

به گزارش ایسنا، هنگامی که پاول در سن 6 سالگی در سال ۱۹۵۲ به فلج اطفال مبتلا شد، زندگی او تغییر غیرمنتظره‌ای کرد و او مجبور شد تقریبا ۷۰ سال با یک ریه آهنی زندگی کند. به نقل از آی‌ای، پاول ریچارد الکساندر که بیش از ۷۰ سال در یک ریه آهنی زندگی می‌کرد، در سن ۷۸سالگی درگذشت. او در دالاس، تگزاس زندگی می‌کرد. با وجود چالش‌هایی که پاول با آنها رو‌به‌رو بود، او تحصیلات خود را ادامه داد و دو مدرک حقوق گرفت و به یک نویسنده تبدیل شد. علاوه‌بر این، پاول در جهت افزایش آگاهی در مورد فلج اطفال کار کرد. پاول در ادامه کتابی درباره تجربیات زندگی خود نوشت که تکمیل آن پنج سال طول کشید و اکنون توسط مردم سراسر جهان خوانده می‌شود. در سال ۱۹۵۲، او برای بازی با برادر بزرگ‌ترش بیرون رفت اما با تب، درد بدن و خستگی برگشت. پاول شش‌ساله مبتلا به فلج اطفال تشخیص داده شد. ویروس فلج اطفال به اعصاب نخاع و ساقه مغز حمله می‌کند و در شدیدترین شکل خود می‌تواند باعث فلج شود. اگرچه پاول جان سالم به در برد، اما بیماری شدید، او را از گردن به پایین فلج کرد و او دیگر نتوانست آزادانه نفس بکشد. او می‌توانست فقط سر، گردن و دهانش را حرکت دهد. در آن زمان، پزشکان پاول جوان را داخل ریه آهنی قرار دادند که به او کمک می‌کرد نفس بکشد. این وسیله استوانه‌ای که تمام بدن به جز سر را می‌پوشاند با ایجاد فشار منفی بر روی قفسه سینه و شکم به عمل تنفس کمک می‌کند. این دستگاه بیش از ۷۰ سال به پاول کمک کرد تا نفس بکشد. به‌رغم اختراع دستگاه‌های تنفس مصنوعی پیشرفته در دهه ۱۹۶۰، پاول همچنان به استفاده از این ریه آهنی ادامه داد. او یکی از آخرین افرادی در جهان بود که به استفاده از ریه‌های آهنی برای تنفس ادامه می‌داد.