به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، براساس تحقیقات جدید، حمایت نکردن از توسعه زبان و ارتباطات در سال‌های اولیه رشد کودکان، منجر به «بحران سواد» ‌شده که رفع آن می‌تواند برای هر گروه تحصیلی در سال ۸۳۰میلیون پوند هزینه داشته باشد.

این گزارش که با همکاری سازمان ملی سوادآموزی بریتانیا انجام شده، نشان داد هر سال حدود ۱۰۶هزار کودک ۵ساله در انگلیس از استاندارد مورد انتظار برای سوادآموزی برخوردار نمی‌شوند. برمبنای این تحقیق هزینه بلندمدت برای جبران سواد ناکافی به طور متوسط ۷۸۰۰ پوند برای هر کودک تخمین زده شده که شامل ۵۳۰۰ پوند از دست دادن درآمدهای بالقوه مادام‌العمر و همچنین ۲۵۰۰ پوند در هزینه‌های آموزشی اضافی، اجتماعی و رفاهی و درآمد مالیاتی کمتر به ازای هر کودک است. این به این معنی است که دولت حدود ۲۷۰میلیون پوند در سال را با افزایش مخارج و درآمد مالیاتی کمتر از دست خواهد داد. دو پنجم از ۱۰۶هزار کودکی که می‌توانستند استانداردهای مورد انتظار سواد را با حمایت مناسب برآورده کنند در مناطق محروم زندگی می‌کنند. از آنجا که تجربه فقر تاثیر زیادی بر مهارت‌های ارتباطی، زبان و سواد اولیه کودک دارد، این امر پیامدهایی برای یادگیری، اعتماد به نفس، رفاه و توانایی آنها برای شکوفایی تا پایان عمر خواهد داشت.

انتشار این گزارش همزمان با راه‌اندازی کمپینی به نام «کلمات اولیه اهمیت دارد» شده که از ۲۵۰هزار کودک در مناطقی که بیشترین آسیب را از بحران هزینه‌های زندگی می‌بیند حمایت می‌کند و از دولت و کسب‌وکارها می‌خواهد هرچه زودتر برای بالا بردن کیفیت زندگی این کودکان سرمایه‌گذاری کنند.

به گفته داگلاس مدیرعامل بنیاد سوادآموزی ملی، این تحقیق نیاز شدید به مداخله فوری را تایید می‌کند و کمپین جدید راه‌اندازی شده تا با رسیدگی مستقیم به جوامع و خانواده‌هایی که به کمک بیشتر نیاز دارند، به قلب مشکل توجه شود. بیش از یک‌چهارم کودکان پنج‌ساله در بیرمنگام، لیورپول و منچستر سطح سواد پایینی دارند. تنها در این سه شهر، هزینه اقتصادی زندگی کودکان ۵ساله که استانداردهای سوادآموزی مورد انتظار را ندارند، حدود ۳۰میلیون پوند برای هر گروه است. اگرچه تقریباً همه والدین و مراقبین بهترین‌ها را برای فرزندان خود می‌خواهند و برای ارائه آن تلاش می‌کنند، اما خانواده‌های با درآمد پایین‌تر با موانع بیشتری برای حمایت از کودکان خود برای توسعه مهارت‌ها مواجه هستند. موانع احتمالی عبارتند از عدم اعتماد والدین به مهارت‌های سوادآموزی خود، محدودیت منابع مالی که تهیه کتاب را محدود می‌کند، و رفتار ضداجتماعی که دسترسی به امکانات رفاهی را دشوارتر می‌کند.