سید سعید مدنی
ظاهرا جر و بحث‌های درون تیمی میان مربیان و مدیران و همچنین اعتراض و تنش میان طرفداران و مدیریت تیم‌های پرطرفدار و ریشه‌داری مثل استقلال و پرسپولیس قرار نیست خاتمه پیدا کند. این البته داستانی قدیمی است که در این دو سه دهه اخیر آن‌قدر این اتفاق افتاده و تکرار شده که حالا دیگر به صورت یک روال معمول و یک رویه عادی درآمده و کسی از علنی شده گاه و بیگاه آن تعجب نمی‌کند. موضوع وقتی تعجب‌آور و موجب شگفتی می‌شود که از این جروبحث‌ها و درگیری‌ها خبری نباشد و همه چیز در آرامش و صمیمیت پیش برود و اوضاع از همه نظر رو به راه باشد!
در روزهای اخیر و بعد از اعلام کناره‌گیری تقریبا غافلگیرانه سرمربی تیم پرسپولیس، آتشی که مدت‌ها بود سعی می‌شد زیر خاکستر باقی بماند، بالاخره جرقه زد و اکثر طرفداران مثل بسیاری از کارشناسان این کناره‌گیری را به مسائل «غیر فنی» ودر ادامه همان درگیری‌ها و ناهمانگی‌های آشکار و نهان میان عناصر وارکان مختلف ذکر شده ربط دادند. اتفاقات بعد از آن مطرح شدن نام چند سرمربی خارجی و مذاکرات با مربی کروات (که از سوی وی در حد نوشیدن یک قهوه دوستانه اعلام شد) و... سرانجام انتخاب دستیار برزیلی سرمربی سابق، این حرف و حدیث‌ها را شدت بخشیده و بالاخره اردوی امارات و شکست سنگین در دیداری دوستانه و... سخت مورد اعتراض بخش وسیعی از طرفداران و حتی پیشکسوتان و بازیکنان این تیم واقع شده است و... خلاصه در آستانه شروع نیم فصل دوم پرسپولیس درگیر تنش‌های این‌چنینی شده و همین اسباب نگرانی هواداران این تیم را فراهم آورده است، از آن سو تیم استقلال نیز بعد از آنکه آتش افروخته ناشی از اختلافات سرمربی و مدیرعامل تازه وارد این تیم با وساطت گوش شکسته‌هایی مثل علیرضا دبیر موقتا زیر خاکستر رفت، دوباره در هفته گذشته با لغو اردوی امارات و مصاحبه انتقادی سرمربی این تیم و بیانیه باشگاه و... شعله‌ور شد و... این تیم پرطرفدار را هم مثل رقیب سنتی و رفیق دیرینه خود درگیر مسائل داخلی و اختلافات درون تیمی کرده و طرفداران این تیم را نگران و معترض ساخته و...
منظور ما از پیش کشیدن این بحث تحلیل جزئیات ماجرا و ارائه نظر و طرح سؤال «کی بود، کی بود»! و دست آخر قضاوت نهائی نیست و معلوم کنیم کی برحق است و آن یکی ناحق می‌گوید و درست عمل نمی‌کند، ما بارها نوشته و تاکید کرده‌ایم، علت وجود این‌گونه مسائل و حل نشدن آن و... جای دیگری است و... کسانی که در وسط میدان و جلوی چشم ناظران یقه همدیگر را گرفته‌اند و بدون شک هر کدام هم از قابلیت و توانایی بی‌بهره نیستند، «معلول» و خود به نوعی قربانی و نفله آن «علت» یا «علل» هستند. غرض ما از طرح این بحث‌، اولا یادآوری یک واقعیت غیرقابل کتمان و نشان دادن یک آسیب جدی در کار‌و‌بار فوتبال و کلیت ورزش است. در این‌باره قبلا بارها نوشته‌ایم حاکمیت چنین رویه موقت و بی‌ثبات مدیریتی، اصلا به صلاح ورزش و مطلوب دوستداران ورزش و طرفداران باشگاه‌ها نیست. این رویه خود موجب آفات و موجد آسیب‌های دیگری است که یکی از آنها فقدان رابطه منطقی و بایسته و توام با اعتماد و احترام متقابل میان مدیریت با سایر اجزا و عناصر مجموعه خاصه طرفداران و دوستداران آن مجموعه است، بالاتر با ذکر دو نمونه ملموس اخیر، خواستیم این بحث را عینی‌تر و وجود این آسیب را واقعی‌تر نشان دهیم.
ثانیا از مدیریت ارشد و شخص وزیر محترم ورزش بخواهیم حالا که دست به تغییراتی اساسی و ضروری در سطح معاونت‌های مهم خود زده و تیم مدیریتی خود را یکدست‌تر و هماهنگ‌تر ساخته، به حل بعضی مسائل لاینحل و موضوعات بلاتکلیف ورزش همت کند، از جمله این مسائل یکی هم بلاتکلیفی مالکیتی و بی‌ثباتی مدیریتی در دو تیم پرسپولیس و استقلال است. البته از این نوع مسائل بر زمین مانده در ورزش کم نداریم‌، ما به دفعات به برخی از آنها اشاره کرده‌ایم، منتهی با توجه به اتفاقات اخیر دو باشگاه ذکر شده، در این‌جا به طور جداگانه به آن پرداخته‌ایم.
بارها نوشته و به سهم خود تاکید کرده‌ایم که این ورزش از سرمایه‌ها غنی و داشته‌های با ارزشی برخوردار است، و یکی از مهم‌ترین آنها همین دو تیم قدیمی، پرافتخار و بالاخره مردمی هستند. سرمایه‌ای که مثل اکثر سرمایه‌ها ما قدر آن را ندانسته و از «کف» ظرفیت‌های آن استفاده کنیم. اگر این دو تیم از حیث اداره و مدیریت سروسامان یابند و به دو «باشگاه» به معنای واقعی کلمه تبدیل شوند، نه تنها فوتبال مستعد و خوش سابقه ایران بلکه کلیت ورزش ما به سمت جلو حرکت خواهند کرد. تاکید مکرر ما هم مبنی بر سروسامان بخشیدن به این تیم‌ها و پایان دادن به وضعیت ناخوشایند و موقتی آنها از همین روست. در واقع ما بیش از آنکه در این بحث به سروسامان دادن به وضعیت این دو تیم حساسیت و تاکید داشته باشیم به بهبود و اصلاح کلیت ورزش فکر می‌کنیم چون اعتقاد داریم سروسامان یافتن این دو تیم و بالاتر از آن روشن شدن نظام باشگاهداری‌، می‌تواند یک تحول اساسی در ورزش مستعد تحول کشورمان، ایجاد کند. عرض کردیم شرایط فعلی و ناخوشایند و موقتی استقلال و ‌پرسپولیس معلول است، علتِ درگیری و تنش و اختلاف و اختلال مدام در میان اجزاء و عناصر تشکیل‌دهنده این تیم‌ها، بلاتکلیف رها کردن و عدم تثبیت وضعیت مالکیتی و مدیریتی این دو تیم است، بنابراین انتظار طبیعی و به حق اهالی ورزش خاصه طرفداران پرشمار این تیم‌ها این است که در دوره جدید مدیریت ورزش با کمک و همکاری سایر دستگاه‌های ذی‌ربط، این کار معطل مانده‌، انجام شود و... «گامی در جهت تحول» در ورزش، در معنا و عالم واقعیت- نه صرف حرف و شعار و وعده برداشته شود...