رشد صعودی دانشگاه‌های ایرانی در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی
در چند سال اخیر نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی رشد قابل توجهی در جهان پیدا کرده‌اند و دانشگاه‌های ایرانی نیز به تبع سیر آموزش عالی در دنیا در این رتبه‌بندی‌ها حضور پررنگی داشته‌اند. نام دانشگاه‌های ایرانی از سال‌های ۲۰۱۸-۲۰۱۷ در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی مطرح شد و با وجود حضور کمرنگ در سال‌های اولیه، به تدریج رتبه‌بندی‌های بین‌المللی شاهد حضور تعداد بیشتری از نمایندگان نظام آموزش عالی ایران بودند.
شاخص‌ترین ویژگی‌های یک دانشگاه تراز جهانی نقش‌آفرینی در اقتصاد دانش‌بنیان و تجاری‌سازی علم تولیدی، نقش‌آفرینی در جامعه و پاسخگویی به نیاز جامعه خودش، دارا بودن رتبه‌های مناسب در رتبه‌بندی جهانی و دارا بودن مدیریت استراتژیک است و نظام‌های رتبه‌بندی به عنوان یک ابزار سنجش و ارزیابی توانسته‌اند با ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها، جایگاه و رتبه آنها را مشخص کنند.
دانشگاه‌های تراز جهانی دارای عناصر اصلی از جمله ۱. برنامه درس بین‌المللی، ۲. افزایش تبادل دانشجویی، ۳. افزایش دانشجویان بین‌المللی، ۴. تبادل اعضای هیئت علمی ۵. استفاده از فناوری اطلاعات، ۶. تقویت همکاری با مؤسسات خارج از دانشگاه و پیشرفت در توسعه بین‌المللی هستند.
همچنین از جمله اهداف رتبه‌بندی‌های جهانی می‌توان به «ارزیابی و مقایسه همه‌جانبه عملکرد علمی مؤسسات و فهرست کردن آنها»، «شناسایی بهترین دانشگاه و یا مؤسسه‌های تحقیقاتی در حوزه‌های مختلف علمی»، «مشخص کردن نقاط ضعف و قوت»، «شناسایی رقبا و شکاف‌های موجود»، «تقویت ارتباطات علمی و تحقیقاتی در سطح ملی و بین‌المللی» و «افزایش حس رقابت بین دانشگاه‌ها» اشاره کرد.
نکته مورد توجه درباره نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی متفاوت بودن شاخص‌های ارزیابی از سوی هر یک از این نظام‌ها است. در برخی از نظام‌ها، موضوعات آموزشی، در برخی موضوعات پژوهشی و تعداد مقالات و در برخی دیگر کسب جوایز معتبر بین‌المللی و در برخی نیز توجه به نوآوری و فناوری‌های جدید ملاک قرار دادن دانشگاه‌ها در رتبه‌بندی‌ها است. ضمن اینکه شیوه جمع‌آوری اطلاعات در برخی از نظام‌های رتبه‌بندی مبنی بر خوداظهاری و در برخی دیگر جمع‌آوری از پایگاه‌های علمی مشهور است.
شاخص‌های اصلی سنجش عملکرد دانشگاه‌ها در نظام‌های رتبه‌بندی شامل: ۱. آموزش، ۲. پژوهش، ۳. فناوری. ۴. نوآوری، ۵. امکانات، ۶. شهرت، ۷. ارتباط با جامعه و صنعت، اثربخشی اجتماعی، اقتصادی و صنعتی است.
در سال‌های اخیر که رشد دانشگاه‌های کشور در حوزه‌های متعدد علمی، آموزشی، پژوهشی و فناوری توانسته است جمع بیشتری از دانشگاه‌ها را در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی گردهم بیاورد، اهمیت به قرارگیری در این نظام‌ها نیز از سوی دانشگاه‌ها بیشتر شده است.
در حال حاضر حدود ۱۰ نظام رتبه‌بندی بین‌المللی شامل رتبه‌بندی کیو اس (QS)، رتبه‌بندی آموزش عالی تایمز (Times Higher Education)، رتبه‌بندی شانگهای Shanghai، رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان اسلام ISC، رتبه‌بندی جهانی CWUR، رتبه‌بندی نیچر ایندکس nature-index، رتبه‌بندی وبومتریکس Webometrics، رتبه‌بندی گرین متریک (UI GreenMetric World University Ranking on Sustainability)، رتبه‌بندی USNews و نظام رتبه‌بندی لایدن هستند که نسبت به درجه‌بندی دانشگاه‌های دنیا اقدام می‌کنند.
از میان آنها تایمز، کیواس، شانگهای، لایدن و ISC پنج نظام برتر رتبه‌بندی هستند که دانشگاه‌ها را به صورت کلی، منطقه‌ای، موضوعی دسته‌بندی و رتبه‌بندی می‌کنند که در این گزارش وضعیت دانشگاه‌های ایرانی را در سال ۲۰۲۳ در این رتبه‌بندی‌ها بررسی کردیم.
نظام رتبه‌بندی تایمز
سیستم رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های آموزش عالی تایمز، یکی از مشهورترین نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی است. این رتبه‌بندی اولین بار در سال ۲۰۰۴ با همکاری تایمز و کیو اس منتشر شد. این همکاری تا سال ۲۰۱۰ تحت عنوان رتبه‌بندی تایمز کیو اس ادامه داشت و در سال ۲۰۱۰ تایمز همکاری خود با کیو اس را قطع کرده و قرارداد همکاری را با مؤسسه تامسون رویترز امضا کرد.
در سال ۲۰۱۰ روش‌شناسی جدیدی برای این رتبه‌بندی ارائه شد. ۱۳ شاخص مورد استفاده در این رتبه‌بندی در پنج گروه قرار گرفته‌اند: آموزش: فضای آموزشی (۳۰ درصد از نمره کل). پژوهش: حجم، درآمد و شهرت (۳۰ درصد از نمره کل). استنادها: تأثیر پژوهش (۳۰ درصد از نمره کل). درآمد صنعتی: نوآوری (۲.۵ درصد از نمره کل). وجه بین‌المللی: نیروی انسانی، دانشجویان و پژوهش (۷.۵ درصد از نمره کل). این سیستم رتبه‌بندی هر ساله دو فهرست رتبه‌بندی جهانی و رتبه‌بندی موضوعی منتشر می‌کند.
تعداد دانشگاه ایرانی در تایمز در رتبه‌بندی ۲۰۲۴ به ۷۳ مورد رسید که نسبت به ۶۵ دانشگاه رتبه‌بندی ۲۰۲۳ و ۵۸ دانشگاه رتبه‌بندی ۲۰۲۲ رشد قابل توجهی را نشان می‌دهد. نظام رتبه‌بندی بین‌المللی تایمز نتایج رتبه‌بندی موضوعی سال ۲۰۲۴ خود را منتشر کرد که براساس آن ۷۳ دانشگاه ایرانی حضور قابل توجهی در حوزه‌های مهندسی، علوم پایه و پزشکی داشتند.
در رتبه‌بندی ۲۰۲۴ موضوعی تایمز طیف متنوع‌تری از دانشگاه‌ها و کشورها در سراسر رشته‌ها برتر هستند. حوزه‌های موضوعی عبارتند از: هنر و علوم انسانی؛ اقتصاد و تجارت؛ پزشکی بالینی و سلامت؛ علوم کامپیوتر؛ آموزش؛ مهندسی؛ حقوق؛ علوم زیستی؛ علوم فیزیکی (علوم پایه)؛ روانشناسی؛ علوم اجتماعی که دانشگاه‌های ایران توانسته‌اند در ۱۰ حوزه موضوعی در بین دانشگاه‌های برتر جهان قرار گیرند و تنها در حوزه موضوعی حقوق رتبه‌ای کسب نکردند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۱۸۱ بار نام دانشگاه‌های ایرانی در میان رشته‌های موضوعی در این رتبه‌بندی تکرار شده است. از میان دانشگاه‌ها، دانشگاه صنعتی شریف با رتبه ۱۲۶-۱۵۰ در حوزه موضوعی مهندسی بهترین رتبه را در میان دانشگاه‌های ایران دارد.
بررسی روند ۶ ساله حضور دانشگاه‌های ایرانی نشان از رشد قابل توجه رتبه دانشگاه‌ها در رتبه‌بندی بین‌المللی تایمز می‌دهد. بهترین رتبه ۲۰۱۸ به دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل با رتبه جهانی ۳۰۱-۳۵۰، بهترین رتبه ۲۰۱۹ به دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل با رتبه جهانی ۳۵۱-۴۰۰، بهترین رتبه ۲۰۲۰ به دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل با رتبه جهانی ۳۵۱-۴۰۰، بهترین رتبه ۲۰۲۱ به دانشگاه علوم پزشکی کردستان با رتبه جهانی ۳۰۱-۳۵۰، بهترین رتبه ۲۰۲۲ به دانشگاه‌های صنعتی نوشیروانی بابل، علوم پزشکی کردستان و علوم پزشکی مازندران با رتبه جهانی ۳۵۱-۴۰۰، بهترین رتبه ۲۰۲۳ به دانشگاه‌های علوم پزشکی گلستان، علوم پزشکی کردستان و علوم پزشکی مازندران با رتبه جهانی ۴۰۰-۳۵۱ و بهترین رتبه ۲۰۲۴ به دانشگاه صنعتی شریف با رتبه جهانی ۳۰۱-۳۵۰ اختصاص داشت.
مقایسه رتبه‌های دانشگاه‌ها نشان می‌دهد که ۱۵ دانشگاه شامل دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشگاه تهران، دانشگاه تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، دانشگاه ارومیه، دانشگاه اصفهان، دانشگاه سمنان، دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه یزد نسبت به دوره گذشته ارتقا وضعیت و رتبه داشته‌اند.
دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه صنعتی ارومیه، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، دانشگاه هرمزگان، دانشگاه ایلام، دانشگاه قم و دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد برای نخستین بار به رتبه‌بندی ۲۰۲۴ تایمز راه یافتند. در این میان برخی از دانشگاه‌ها با افت رتبه در تایمز مواجه بوده‌اند که از آن جمله می‌توان دانشگاه‌های صنعتی نوشیروانی بابل، علوم پزشکی بابل، علوم پزشکی کاشان، علوم پزشکی کردستان، علوم پزشکی مازندران، علوم پزشکی قزوین، علوم پزشکی ارومیه، علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، علوم پزشکی اراک، علوم پزشکی ایلام، کردستان، محقق اردبیلی، علوم پزشکی قم، شهید مدنی آذربایجان، علوم پزشکی کرمان، یاسوج، اراک، دامغان و شاهد اشاره کرد.
نظام رتبه‌بندی جهانی کیو اس
رتبه‌بندی کیو اس توسط مؤسسه «کاکارلی سیموندز» در کشور انگلستان صورت می‌گیرد و عملاً از سال ۲۰۱۰ به صورت مستقل دانشگاه‌های دنیا را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. در روش شناسی رتبه‌بندی ۲۰۲۴ کیو اس، از سه شاخص توسعه پایدار، اشتغال فارغ‌التحصیلان و شبکه پژوهش بین‌المللی برای اولین بار استفاده شده است. اطلاعات انتشارات علمی دانشگاه‌ها در این رتبه‌بندی از پایگاه استنادی اسکوپوس (Scopus) در بازه زمانی ۵ ساله و استنادات در بازه زمانی ۶ ساله محاسبه می‌شود.
دانشگاه‌ها توسط ۶ شاخص در قالب ۴ حوزه کلی آموزش، پژوهش، قابلیت جذب در بازار کار و بین‌المللی سازی ارزیابی می‌شوند. این رتبه‌بندی بررسی شهرت دانشگاه با وزن ۴۰ درصد، ارزیابی کارفرمایان با وزن ۱۰ درصد، نسبت اعضای هیئت علمی بین‌المللی با وزن ۵ درصد، نسبت دانشجویان بین‌المللی با وزن ۵ درصد، میزان استنادات به ازای هر عضو هیئت علمی با وزن ۲۰ درصد و نسبت اعضای هیئت علمی به دانشجو با وزن ۲۰ درصد جهت ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها بهره برده است.
رتبه‌بندی کیو اس در بخش جهانی در آخرین ویرایش خود نام ۷۰۰ مؤسسه برتر را منتشر کرده است و مؤسسه‌های جهان بر پایه هشت سنجه کلیدی در دو بعد فراگیر دسته‌بندی می‌کند. بُعد «پایداری زیست‌محیطی» دربردارنده سنجه‌های «مؤسسه‌های پایدار»، «آموزش پایدار»، و «پژوهش پایدار» است. بُعد «تأثیر اجتماعی» نیز دربردارنده سنجه‌هایی نظیر «تبادل دانش»، «تأثیر آموزش»، «اشتغال‌پذیری و فرصت‌ها» و «کیفیت زندگی» است.
در بخش جهانی در سال ۲۰۲۴ از کشور جمهوری اسلامی ایران ۷ دانشگاه و در بخش موضوعی از کشور جمهوری اسلامی ایران، ۷۹ گروه آموزشی از ۱۶ دانشگاه در ۱۹ حوزه موضوعی در سال ۲۰۲۳ در این نظام رتبه‌بندی حضور داشتند.
دانشگاه صنعتی شریف برترین دانشگاه ایرانی در این رتبه‌بندی بوده است و در سال ۲۰۲۴ با رتبه جهانی ۳۳۴، در سال ۲۰۲۳ با رتبه جهانی ۳۸۰، در سال ۲۰۲۲ با رتبه جهانی ۳۸۱ و در سال ۲۰۲۱ با رتبه جهانی ۴۰۹ در جمع ۵۰۰ دانشگاه برتر دنیا قرار دارد.
آمار دانشگاه‌های ایرانی در رتبه‌بندی موضوعی کیو اس نیز رو به رشد بوده است به گونه‌ای که در سال ۲۰۲۳ تعداد ۱۶ دانشگاه در ۱۹ موضوع، در سال ۲۰۲۲ تعداد ۱۳ دانشگاه در ۱۸ موضوع و در سال ۲۰۲۱ تعداد ۱۵ دانشگاه در ۱۷ موضوع حضور داشته‌اند.
۷ دانشگاه ایران حاضر در رتبه‌بندی کیواس ۲۰۲۴ شامل دانشگاه صنعتی شریف رتبه ۳۳۴، دانشگاه تهران رتبه =۳۶۰، دانشگاه صنعتی امیرکبیر رتبه = ۳۷۵، دانشگاه علم و صنعت ایران رتبه ۴۵۱، دانشگاه شیراز رتبه ۶۸۱-۶۹۰، دانشگاه شهید بهشتی رتبه ۹۵۱-۱۰۰۰ و دانشگاه فردوسی مشهد رتبه ۱۰۰۱-۱۲۰۰ است که دانشگاه فردوسی مشهد برای نخستین بار در نسخه ۲۰۲۴ کیو اس به این نظام رتبه‌بندی راه یافت.
رتبه‌بندی جهانی شانگهای
رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان بر اساس Shanghai، توسط دانشگاه شانگهای ژیائوتنگ منتشر می‌شود ابتدا در سال ۲۰۰۳ میلادی با هدف یافتن جایگاه جهانی دانشگاه‌های برتر چین بود، اما این رتبه‌بندی طی سال‌های اخیر توجه زیادی را از سوی جوامع علمی در سراسر جهان به خود جلب کرده است. به‌طوری‌که طبق نظرسنجی آموزش عالی که توسط The Economist در سال ۲۰۰۵ میلادی منتشر شد، رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان بر اساس Shanghai به عنوان «پرکاربردترین رتبه‌بندی سالانه دانشگاه‌های تحقیقاتی جهان» انتخاب شد.
کیفیت آموزش، کیفیت اعضای هیئت علمی، برونداد پژوهشی و عملکرد سرانه، چهار معیار به کار برده شده در نظام رتبه‌بندی شانگهای است که توسط شش شاخص تعداد فارغ‌التحصیلان برنده جایزه نوبل یا فیلد مدال، تعداد اعضای هیئت علمی برنده جایزه نوبل یا فیلد مدال، تعداد محققان پراستناد در ۲۱ حیطه موضوعی، تعداد مقالات منتشر شده در دو مجله Nature Science، تعداد مقالات نمایه شده در نمایه‌نامه‌های توسعه یافته علوم و علوم اجتماعی و عملکرد دانشگاهی با توجه به اندازه سازمان، از شاخص‌های ارزیابی محسوب می‌شوند. بیش از ۲۵۰۰ دانشگاه هر ساله مورد بررسی قرار گرفته و رتبه‌بندی می‌شوند و در نهایت رتبه ۱۰۰۰ دانشگاه برتر جهان منتشر می‌شود. این رتبه‌بندی نیز دو بخش رتبه‌بندی جهانی شانگهای (Shanghai (ARWU و رتبه‌بندی موضوعی دارد.
حضور دانشگاه‌های ایران در این نظام رتبه‌بندی اولین بار با یک دانشگاه (دانشگاه تهران) در سال ۲۰۱۴ بوده است. در رتبه‌بندی سال ۲۰۲۳ دانشگاه تهران مشابه رتبه‌بندی سال‌های پیش در صدر دانشگاه‌های ایرانی قرار گیرد. این دانشگاه امسال با کسب رتبه در بازه ۴۰۱-۵۰۰ در جمع ۵۰۰ دانشگاه برتر دنیا قرار گیرد.
در رتبه‌بندی سال ۲۰۲۳ تغییراتی در میزان دانشگاه‌های برتر ایرانی نسبت به سال‌های گذشته رخ داده است. در رتبه‌بندی ۲۰۲۳ تعداد ۱۰ دانشگاه در جمع برترین‌ها قرار گرفتند که این تعداد در رتبه‌بندی ۲۰۲۲ تعداد ۱۱ مورد، در رتبه‌بندی ۲۰۲۱ تعداد ۱۱ مورد و در رتبه‌بندی ۲۰۲۰ تعداد ۱۲ مورد بود.
دانشگاه علوم پزشکی شیراز برای نخستین بار در جمع دانشگاه‌های ایرانی حاضر در این رتبه‌بندی قرار گرفت و در مقابل دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دانشگاه علوم پزشکی ایران که پیش از در این رتبه‌بندی حضور داشتند، امسال حضور نداشتند.
موضوع جالب توجه اما رشد تعداد دانشگاه‌های ایرانی در بخش موضوعی رتبه‌بندی شانگهای است. در حالی‌که در سال ۲۰۲۳ تعداد ۴۲ دانشگاه ایرانی در ۵۵ رشته در رتبه‌بندی موضوعی شانگهای ۲۰۲۳ حضور داشتند، این تعداد در ۲۰۲۲ تعداد ۳۴ دانشگاه، در ۲۰۲۱ تعداد ۳۴ دانشگاه و در ۲۰۲۰ تعداد ۳۵ دانشگاه در ۵۴ رشته موضوعی بوده است.
رتبه‌بندی سال ۲۰۲۳ در قالب ۵ حوزه کلی شامل: مهندسی، علوم طبیعی، علوم زیستی، علوم پزشکی و علوم اجتماعی صورت گرفت و دانشگاه‌های زنجان، شهرکرد، شهید چمران اهواز، شهید مدنی آذربایجان، صنعتی کرمانشاه، علوم پزشکی ارومیه، علوم پزشکی بابل، علوم پزشکی همدان و هرمزگان برای اولین بار حضور در این رتبه‌بندی را تجربه کردند.
در رشته علوم و مهندسی نساجی؛ دانشگاه صنعتی امیرکبیر با رتبه ۱۵ و در رشته منابع آبی؛ دانشگاه تهران با رتبه ۳۷ دارای بهترین رتبه در میان دانشگاه‌های ایرانی در رتبه‌بندی ۲۰۲۳ موضوعی شانگهای بودند.
رتبه‌بندی تمام ایرانی ISC
بر اساس روش‌شناسی رتبه‌بندی موضوعی ISC دانشگاه‌های هدف به منظور رتبه‌بندی در هر حوزه موضوعی، دانشگاه‌هایی هستند که به لحاظ تعداد انتشارات در آن حوزه جز ۷۰۰ دانشگاه اول جهان باشند و در بازه زمانی سه ساله، حداقل ۱۵۰ مدرک در هر آن حوزه موضوعی منتشر کرده و در پایگاه InCites ثبت شده باشند.
دانشگاه‌های اعلام شده در رتبه‌بندی در هر حوزه موضوعی در نهایت به صورت درهمکرد و نیز براساس قاره و کشور و... اعلام خواهند شد. رتبه‌بندی موضوعی ISC، براساس ۳ معیار کلی پژوهش، فعالیت بین‌المللی و نوآوری انجام می‌گیرد که معیار پژوهش به دلیل اهمیتی که دارد، بیشترین وزن را به خود اختصاص داده است.
معیارهای کلی در ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی رتبه‌بندی ISC در ۶ حوزه آموزش (با وزن ۳۰ درصد)، پژوهش (با وزن ۲۵ درصد)، فناوری و نوآوری (با وزن ۲۰ درصد)، بین‌المللی‌سازی (با وزن ۱۰ درصد)، اثرگذاری اقتصادی (با وزن ۱۰ درصد) و خدمات اجتماعی، زیر ساخت و تسهیلات (با وزن ۵ درصد) است که نسبت به سال‌های گذشته تغییری نداشته است.
در رتبه‌بندی موضوعی ISC در ۲۰۲۲، از جمهوری اسلامی ایران ۴۴ دانشگاه در حوزه‌های مختلف موضوعی حائز رتبه شدند. همچنین در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان اسلام ISC نیز دانشگاه‌هایی مورد بررسی قرار می‌گیرند که حداقل ۵۰۰ مدرک در سال‌های ۲۰۲۰-۲۰۱۸ در پایگاه وب آو ساینس (WoS) به ثبت رسانیده باشند. اطلاعات این رتبه‌بندی از پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی نظیر USPTO و WoS Incites گردآوری شده است.
در رتبه‌بندی دانشگاه‌های جهان اسلام برترین دانشگاه‌ها دو تهران و علوم پزشکی تهران با رتبه جهانی ۴۰۱-۴۵۰ بوده‌اند. مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) همچنین ۱۱۵ دانشگاه دولتی و ۱۷ دانشگاه غیر‌دولتی کشور را رتبه‌بندی کرده است. این ارزیابی معیارهای کلی در ارزیابی و رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی در نظر گرفته شده است.
اطلاعات مورد نیاز به منظور رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی از سه طریق «اطلاعات پژوهشی بر مبنای پایگاه‌های ملی و بین‌المللی»، «خوداظهاری دانشگاه‌ها» و «برخی اطلاعات آموزشی که از طریق وزارت علوم، تحقیقات و فناوری یا سازمان‌های زیر مجموعه در اختیار گروه رتبه‌بندی قرار داده می‌شود» جمع‌آوری شده است.
نظام رتبه‌بندی لایدن
نظام رتبه‌بندی لایدن یکی معتبرترین نظام‌های رتبه‌بندی دانشگاه‌های برتر دنیا است. نظام رتبه‌بندی لایدن بر خلاف سایر نظام‌های رتبه‌بندی موجود در سطح دنیا، برای دانشگاه‌های حاضر در نظام خود، رتبه‌ای واحد محاسبه نمی‌کند بلکه دانشگاه‌ها بر اساس معیارها و شاخص‌های موجود در نظام لایدن مورد رتبه‌بندی قرار می‌گیرند.
این نظام رتبه‌بندی در قالب چهار معیار کلی مرجعیت علمی، دیپلماسی علمی، دسترسی آزاد به انتشارات و تنوع جنسیتی تولیدات علمی دانشگاه‌ها در مدت ۵ سال از پایگاه اطلاعاتی Web of Science ارزیابی می‌کند.
معیار مرجعیت علمی (تأثیر علمی) از تعداد کل انتشارات و شاخص‌هایی چون مقالات ۱ درصد برتر، مقالات ۵ درصد برتر، مقالات ۱۰ درصد برتر و مقالات ۵۰ درصد برتر به صورت تعداد و سهم از کل و نیز تعداد کل انتشارات، مجموع و میانگین تعداد استنادهای انتشارات دانشگاه TCS و MCS و نیز مجموع و میانگین تعداد استنادات نرمال شده (به رشته و سال) دانشگاه TNCS و MNCS بهره گرفته است.
در رتبه‌بندی سال ۲۰۲۳ نظام رتبه‌بندی جهانی «لایدن»، تعداد ۴۶ دانشگاه از ایران در جمع ۱۴۰۱ دانشگاه برتر جهان قرار گرفتند که نسبت به تعداد ۴۴ دانشگاه سال قبل با رشدی نسبی مواجه بود.
نکته مورد توجه درباره رتبه‌بندی لایدن این است که به دانشگاه‌های حاضر در رتبه‌بندی خود، رتبه کل که برگرفته از تأثیر کلیه شاخص‌ها و وزن‌های مرتبط با آنها است، اختصاص نمی‌دهد بلکه، برای کلیه دانشگاه‌ها در این شاخص‌ها نمرات و رتبه‌ها را جداگانه محاسبه و منتشر می‌کند.
در سال ۲۰۲۳ ارزیابی‌ها از تولیدات علمی دانشگاه‌ها در سال‌های ۲۰۱۸ الی ۲۰۲۱ از پایگاه اطلاعاتی Web of Science استفاده کرده است. بهترین دانشگاه‌های ایران در معیار مرجعیت علمی
Scientific Impact دانشگاه تهران با رتبه جهانی ۱۴۲، در معیار دیپلماسی علمی Collaboration دانشگاه تهران با رتبه جهانی ۲۰۰، در معیار دسترسی آزاد به انتشارات (Open Access) دانشگاه تهران با رتبه جهانی ۲۰۰، در معیار تنوع جنسیتی (Gender) دانشگاه علوم پزشکی تهران با رتبه جهانی ۱۴۲ بوده‌اند.
این نظام رتبه‌بندی همچنین به صورت موضوعی نیز رتبه‌بندی می‌کند که ۴۶ دانشگاه ایرانی در رتبه‌بندی همه علوم در معیارهای چهارگانه حضور داشتند اما در بخش‌های «زیست پزشکی و علوم بهداشت»، «علوم زندگی و زمین‌شناسی»، «ریاضیات و علوم کامپیوتر»، «علوم فیزیکی و مهندسی» و «علوم اجتماعی و علوم انسانی» رتبه‌های متفاوتی وجود دارد.
به نقل از مهر؛ هدف از بررسی رتبه‌بندی‌های جهانی در حوزه آموزش عالی، ارائه تصویری روشن از وضعیت دانشگاه‌های ایرانی در نظام جهانی آموزش است. با وجود تفاوت‌هایی میان رتبه‌بندی‌های جهانی و شاخص‌های متعدد و بررسی‌های موضوعی، بازهم مشخص است که دانشگاه‌های ایرانی در سال‌های اخیر در نمودار صعودی قرار داشته‌اند. هر چند نیاز است که دانشگاه‌های کشور با توجه به اقتضائات بین‌المللی حوزه آموزش به درج هرچه دقیق‌تر اطلاعات آموزش، پژوهش و فارغ‌التحصیلان و اعضای هیئت علمی در سایت‌های دانشگاهی بپردازند.
رشد تولید علم ایران در حوزه‌های موضوعی نیز تأثیر شگرفی بر بهبود رتبه‌های دانشگاه‌های کشور در رتبه‌بندی‌های بین‌المللی داشته است و از این رو شتاب بخشیدن به تولید علم در جمهوری اسلامی ایران نیز بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.