کره ماه همیشه در آسمان شب وجود داشته اما اندازه آن احتمالا در طول زمان در حال تغییر بوده است.
به گزارش ایرنا از «پاپ ساینس»، یک مطالعه منتشرشده در روز ۲۵ ژانویه در نشریه «علوم سیارات» حاکی از آن است که در طول چند میلیون سال گذشته با سرد شدن هسته کره ماه محیط آن در حدود ۱۵۰ فوت (۴۵.۷ متر) کوچک‌تر شده است.
بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد سطح کره ماه به آهستگی در حال کوچک شدن است. تاثیرات ناشی از این کوچک شدن و فعالیت‌ گسل‌های حاصل از ماه‌لرزه‌ها می‌تواند برای سایت‌های مربوط به ماموریت‌های آتی کاوش در کره ماه تهدیداتی ایجاد کند.
یک گروه از دانشمندان از سازمان «ناسا» دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه مریلند به شواهدی دست یافته‌اند از اینکه کوچک شدن مداوم کره ماه موجب تغییراتی در سطح این سیاره در اطراف قطب جنوب آن شده است. این مناطق همچنین در جاهایی دستخوش تغییر شده‌اند و ناسا امیدوار است در جریان ماموریت «آرتمیس‌۳» در آنجا فرود بیاید.
این فرآیند کوچک شدن ماه شبیه کوچک شدن انگور در زمان تبدیل شدن به کشمش است. ماه نیز وقتی کوچک‌تر می‌شود چین و چروک می‌خورد اما انگور یک پوست منعطف دارد در حالی که سطح ماه شکننده است. این تردی و زودشکنی سطح ماه موجب تشکیل گسل‌ها در جاهایی می‌شود که بخش‌هایی از پوسته ماه به یکدیگر فشار وارد می‌کنند.
تشکیل گسل‌های ناشی از این کوچک شدن مداوم اغلب با فعالیت‌های لرزه‌ای مانند زمین لرزه قمری (ماه لرزه) همراه است. هر موقعیت مکانی در نزدیکی این مناطق گسلی ماه می‌تواند برای فعالیت انسان‌ها در آنجا تهدیداتی داشته باشد همان‌طور که روی زمین کسانی که در نزدیکی گسل‌ها زندگی می‌کنند، با خطر بیشتری برای مواجهه با زمین‌لرزه روبه‌رو هستند.