اصلاح‌طلبان برای اینکه بتوانند خود را در سپهر سیاسی کشور بازیابی کنند نیاز به دو موضوع دارند. یک فراموشی مردم و دومی عملکرد دولت فعلی، که دولت سیزدهم نشان داده که بسیاری از مشکلاتی که از دوران دولت‌داری این جریان گذشته را نیز کم‌کم در حال رفع کردن است. جریان اصلاح‌طلبان، تخریب دولت رئیسی را هر روزه در دستورکار رسانه‌ای خود قرار داده و از هر موقعیتی حتی شرایط جوی و آب و هوائی کشور نیز استفاده می‌کند.
به گزارش جهان‌نیوز، اخیرا وزیر نیرو درباره کمبود بارش‌های جوی هشداری مدیریتی داد که دو قسمت داشت. محرابیان گفت: «تابستان سختی را در پیش داریم اما می‌توانیم از آن بدون خاموشی عبور کنیم به شرط آنکه این برنامه‌ها را رعایت کنیم.» اما برخی رسانه‌های جریان اصلاحات از جمله روزنامه سازندگی (تیتر: تابستان سخت در راه است) با تقطیع سخنان وزیر تنها بخش اول را بزرگ‌نمایی کردند؛ این در حالی است که محرابیان، بیشتر به برنامه‌ریزی این وزارتخانه برای آینده تاکید کرده بود اما اصلاح‌طلبان آن را وارونه‌نمایی کرده‌اند.
نگاهی به اقدامات دولت خصوصا وزارت نیرو در بخش مدیریت برق که وابسته به موضوع خشکسالی و آب پشت سدهاست، به خوبی نشان می‌دهد در این حوزه مدیریت قابل قبولی صورت گرفته است. این در حالی است که اگر این مدیریت انجام نمی‌شد عواقب بیش از یک‌دهه بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری در صنعت برق گریبان بسیاری از مردم را می‌گرفت؛ چه اینکه مردم خاموشی‌های تابستان‌های دولت‌های روحانی را فراموش نمی‌کنند.
به گفته کارشناسان صنعت برق، سرمایه‌گذاری اندک در صنعت برق در طول یک‌دهه اخیر موجب ناترازی تولید نسبت به مصرف شده و مردم به یاد دارند که موضوع خاموشی‌های عجیب و غریب از دولت روحانی آغاز شد. درواقع فراموشی در سرمایه‌گذاری در صنعت برق باعث خاموشی تابستانی شد.
سال گذشته و سال جاری روند مدیریت خاموشی‌ها بهتر و بهتر شد. در سال  1401، 100 برنامه عملیاتی شامل 38 برنامه مربوط به تولید برق و واحدهای نیروگاهی، 31 برنامه مدیریت مصرف و تقاضای مؤثر، 16 برنامه برای آمادگی مطلوب شبکه برق و 15 برنامه برای مدیریت هماهنگی با استان‌ها اجرائی شد.
در سال جاری نیز وزارت نیرو 140 برنامه را تدوین و اجرا کرد. درواقع در دو سال گذشته حدود ۷هزار و ۷۴۵ مگاوات به ظرفیت تولید برق کشور افزوده شده که شامل ۵هزار و ۷۸۴ مگاوات نیروگاه حرارتی، یک‌هزار و ۴۰۰ مگاوات افزایش ظرفیت با ارتقای راندمان نیروگاه‌های قبلی، ۲۰۳ مگاوات نیروگاه‌های تجدیدپذیر و ۳۵۸ مگاوات نیروگاه‌های تولید پراکنده می‌شود.
دولت سیزدهم سعی می‌کند با برنامه‌ریزی لازم نه‌تنها تهدیدها را مرتفع سازد بلکه فرصت‌های مهمی را برای کشور به‌وجود بیاورد. موضوعی که در دولت روحانی نه‌تنها عزم و اراده‌ای چندانی برای آن دیده نمی‌شد بلکه آن‌قدر مشکلات در طول هشت سال روی هم انباشته شد تا مشکلات به مرز بحران برسد. طبق آمارها، در سال اول دولت هاشمی ظرفیت شبکه نیروگاهی کشور ۱۴هزار و ۴۴۲ مگاوات بوده که این میزان بعد از ۸ سال و در زمان تحویل دولت به ۲۲هزار و ۴۲۰ مگاوات رسیده، در دولت خاتمی این ظرفیت در سال اول ۲۳هزار و ۲۵۷ مگاوات بوده که در زمان تحویل دولت به ۳۷هزار
و ۳۰۰ مگاوات رسیده، در دولت احمدی‌نژاد در سال اول ظرفیت شبکه نیروگاهی ۴۱هزار و ۳۲ مگاوات بوده که در زمان تحویل دولت به ۶۸هزار و ۹۴۱ مگاوات رسیده بود اما دولت روحانی با رشد اندک، ظرفیت تولید برق را در هشت سال به ۸۵هزار مگاوات رساند.
نکته اساسی اینجاست که دولت سیزدهم برنامه‌های خود را مردم‌محور تدوین می‌کند و خصوصا مشکلاتی مثل خاموشی‌ها را با برنامه‌ریزی که مشارکت مردمی در آن برجسته بود، مدیریت کرد. بر همین اساس مردم از برنامه‌ریزی‌های دولت برای بالا بردن ظرفیت تولید برق بی‌خبر نیستند. اما در دولت روحانی بیشتر دولتمردان با فاصله گرفتن از مردم و حرف‌درمانی سعی کردند مشکلات را با پنهانکاری دور بزنند و همین امر باعث شد مشکلات نه‌تنها مرتفع نشود بلکه در لایه‌های مختلف مدیریتی مثل یک ویروس منتشر شود. اینکه یک روزنامه از سخنان دولتمردان سعی می‌کند به اصطلاح بازی‌های عامیانه بُل بگیرد و درواقع نقطه ضعفی بسازد که از آن سوءاستفاده کند، قطعا برنامه همیشگی این جریان است اما باید به حقایقی مهم اشاره کرد که همین کم‌کاری‌ها میراثی است که به گردن دولت سیزدهم افتاده و این دولت سعی دارد با تلاش بی‌وقفه و با توجه به تهدیدات آن را رفع کند.