سرویس خارجی-

سازمان‌ ملل با ارائه گزارشی تکان‌دهنده، قتل‌عام حدود 15 هزار تَن در جریان خشونت‌های نیروهای پشتیبانی سریع در یکی از شهرهای سودان طی سه ماه‌آوریل تا ژوئن سال گذشته (فروردین تا خرداد) را تأیید کرد. 

«روز شنبه، 26 فروردین (15‌آوریل 2023)، ۱۰۰ خودروی زرهی وابسته به نیروهای واکنش سریع در اطراف خارطوم، پایتخت سودان، به‌ویژه در پایگاه نظامی مروی مستقر شدند، ارتش این اقدام را تهدید تلقی کرد و درگیری‌ها میان دو طرف آغاز شد.» پیش از این امیدهایی برای حل‌وفصل اختلافات میان دو طرف از راه گفت‌وگو وجود داشت اما این امیدها به‌مرور کمرنگ‌تر شد. حالا این کشور آفریقایی عملاً به ورطه هرج و مرجی وحشتناک افتاده است. شاید بتوان ریشه اصلی این اختلاف شدید کنونی را کاهش قدرت و اختیارات فرمانده نیروهای واکنش سریع به رهبری «محمد حمدان دقلو» (حمیدتی) و حتی مطرح شدن بحث ادغام این نیروها در ارتش سودان به فرماندهیِ «عبدالفتاح البرهان» دانست. اما به هر حال، این دو فرمانده درباره خیلی چیزها توافق ندارند و چیزی هم به عنوان منافع ملی در این میان تعریف نشده که باعث همگرایی این‌ها شود، این دو بر سر توافقنامه چارچوب (تشکیل دولت مدنی و خروج نظامیان از صحنه سیاست)، اصلاح ساختار ارتش و تشکیلات امنیتی و روابط خارجی سودان با یکدیگر اختلاف نظر اساسی دارند و گویا قصد دارند اختلافشان را هم با ویران کردن سودان حل کنند! طبق یک برآورد، درگیری‌های سال گذشته در سودان میان نیروهای پیشتیبانی سریع و ارتش، تقریباً ۴۹ میلیون نفر را نیازمند کمک و ۷.۵ میلیون نفر دیگر را از خانه‌های‌شان آواره کرده است.

حالا بیش از پیش روشن‌تر می‌شود که بحث‌های تعصبات قومی نیز چه تأثیری در این هرج و مرج داشته است. نیروهای پشتیبانی سریع مردان جوان را به طور خاص هدف قرار می‌دادند و پس از بازجویی در صورتی که معلوم می‌شد از قبیله «مسالیت» هستند، با شلیک گلوله به سر، اعدام می‌شدند. زنان این قبیله نیز مورد تجاوز فیزیکی و جنسی قرار می‌گرفتند. این بند اخیر بخشی از گزارش سازمان ملل درباره پاکسازی نژادی در شهر «الجنینه» واقع در منطقه دارفور غربی سودان است. به گزارش فارس، وبگاه شبکه المیادین روز شنبه (۲۰ ژانویه؛ 30 دی) نوشت براساس این گزارش که در شورای امنیت سازمان ملل ارائه شد، ناظران مستقل تحریم‌های سازمان ملل اعلام کردند که سال گذشته بین ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر در این شهر در جریان خشونت‌های قومی نیروهای پشتیبانی سریع و شبه‌نظامیان عرب متحد آن‌ها کشته شدند.

بر اساس این گزارش، بین‌آوریل تا ژوئن سال گذشته (فروردین تا خرداد)، این شهر شاهد «اقدامات خشونت‌آمیز شدید» بود که طی آن نیروهای پشتیبانی سریع و متحدانش قبیله آفریقایی «ماسالیت» را هدف قرار دادند که «می‌تواند مصداق جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت باشد». این ناظران همچنین اتهامات وارده به امارات مبنی بر حمایت نظامی از نیروهای پشتیبانی سریع از طریق شهر امدگراس واقع در شمال چاد را «معتبر» توصیف کردند. اما امارات این کمک‌ها را انسان‌دوستانه می‌داند و اتهامات را رد می‌کند. در گزارش جدید سازمان ملل همچنین، روایت نجات‌یافتگان از جنایات الجنینه درج شده که «داستان‌های وحشتناکی» از صحنه‌های خونریزی در این شهر و فرار از طریق جاده ۳۰ کیلومتری این شهر تا مرز چاد و اجسادی که در این جاده افتاده بودند، تعریف کرده‌اند. نزدیک به ۱۲ هزار نفر از الجنینه با پای پیاده فرار کرده‌اند. این افراد در طول این مسیر، هربار که به پاسگاه‌های نیروهای پشتیبانی سریع رسیدند شاهد جداسازی زنان و مردان از هم، آزار و اذیت، تفتیش، سرقت و ضرب و شتم بودند. نیروهای پشتیبانی سریع همچنین برای جلوگیری از فرار آن‌ها، به پاهایشان شلیک می‌کردند که به زخمی و کشته شدن شماری از زنان و کودکان منجر شد.