در مدینه جوانی از انصار با خانمی روبرو شد. زنان در آن زمان مقنعه‌ها را پشت گوشها می‌انداختند. جوان نگاه را به آن خانم دوخت و او همچنان به راه خود ادامه می‌داد. هنگامی که زن از برابر وی رد شد، باز به زن نگاه می‌کرد و راه خود را ادامه می‌داد. تا داخل کوچه‌ای شد و همچنان که به پشت سر نگاه می‌کرد، چیز تیز استخوانی یا شیشه‌ای که در دیوار بود، صورت وی را درید. هنگامی که زن از جلوی چشمش ناپدید شد به خود آمد، دید خون بر لباس و سینه‌اش جریان دارد. هنگامی که این ماجرا را برای پیامبر اکرم(ص) بیان کرد، حضرت فرمود: این چه حالتی است. آنگاه جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل شد و آیه 31 سوره نور را خداوند نازل فرمود.(1)

ـــــــــــــــــــــــ

1- کافی، ج 5، ص 521، ح 5