انصاف‌نیوز به نقل از تارنمای روزنامه ستاره صبح، سخنان محمدجواد ظریف را منتشر کرده که به نقل از او آمده است: مجلس فعلی با مانع‌تراشی بر سر برجام‌، ایرانیان را از 100میلیارد دلار محروم کرد.
به گزارش انصاف‌نیوز، ظریف این سخنان را در جمع زندانیان سیاسی پیش از انقلاب بیان کرده و مشخص نیست می‌دانسته قرار است سخنان او رسانه‌ای شود یا نه، ولی علی صالح‌آبادی مدیرمسئول روزنامه ستاره صبح، خود دبیرکل انجمن زندانیان سیاسی پیش از انقلاب و قطعا از حاضران جلسه بوده است. ظریف گفته است:
- اگر مجلس یازدهم نبود، مردم به ۱۰۰میلیارد دلار منافع برجام دست پیدا می‌کردند.
- اگر مصوبه قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها نبود، ترامپ در سال ۲۰۲۱ به برجام بازمی‌گشت، ایران نفت می‌فروخت و تحریم‌ها برداشته می‌شد.
- مجلس یازدهم بدترین مجلس پس از انقلاب است.
- دنیا با دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی ماهیتاً فرق کرده است ولی ما همچنان مشابه آن دوره فکر می‌کنیم و نتیجه‌اش وضعیت کنونی شده که نه به نفع کشور است و نه به نفع مردم.
- چین وقتی قرارداد ۲۵ساله را با ایران امضا کرد گفت محرمانه بماند زیرا ما تعهدی نداده بودیم و چین با این قرارداد با دیگر کشورها برای جذب منافع بازی می‌کرد».
درباره این سخنان گفتنی است؛ اگر ایران از امتیازات وعده داده شده و مورد تعهد دولت روحانی محروم شد، مسئول اول آن شخص آقای روحانی و سپس آقای ظریف هستند که به جای تاکید بر توافق پایاپای و همزمان و متوازن و دارای تضمین و مکانیسم شکایت و دریافت خسارت، توافقی مبتنی بر واگذاری امتیازات آنی و نقد، و دریافت وعده‌های نسیه و فاقد تضمین را امضا کردند و سپس به اجرا گذاشتند. بنابراین اگر مسئول خسارت‌های این توافق- هرچند میلیارد یا چند صد میلیارد دلار که عنوان شد- خود این افراد هستند و نه هیچ فرد و نهاد دیگر.
ثانیا، دولت روحانی دو سال پس از عهدشکنی آمریکا و اروپا همچنان در حال اجرای یکطرفه برجام بود و اگر قرار بود قبل از مصوبه بازدارنده مجلس بتواند آمریکا و اروپا را به بازگشت به تعهدات‌شان مجاب کند، در آن دوره باید انجام می‌داد. این در حالی است که مصوبه مجلس، واکنشی توأم با تأخیر و در واقع پر‌کننده تیم مذاکره‌کننده بود. قانون مجلس ضمنا قید کرده بود که در صورت بازگشت غرب به تعهدات، ایران هم از سرگیری فعالیت‌های هسته‌ای را به تعلیق درمی‌آورد. متأسفانه دولتمردان مقصر در دولت غرب، از این‌جا به بعد داستان را تعمدا تحریف می‌کنند. بدین معنا که اگر احیای برجام عملی نشد، به خاطر استنکاف از لغو مؤثر و بی‌بهانه تحریم و عدم ارائه تضمین معتبر درباره عدم تکرار عهدشکنی بود. عبرت‌آموز این که شمار تحریم‌ها در دولت روحانی بیش از دو برابر شد و ایران دیگر حاضر نبود به آمریکا درباره مکانیسم ماشه برجام دسترسی مجدد بدهد، آن هم در حالی که موضوع لغو تحریم‌ها و تضمین آن حل نشده بود.
پایه‌گذاری ولو با تأخیر قرارداد 25ساله با چین، در دولت روحانی انجام گرفت اما جدی گرفته نشد. به همین دلیل هم موضوعاتی مانند فروش نفت در دوران تحریم یا واردات واکسن و... هم که امکان‌پذیر بود، بر زمین ماند. به اذعان خود آقای ظریف در آخرین گزارش به مجلس: «اگر در مورد ضرورت کار متوازن با شرق و غرب به یک اجماع ملی رسیده بودیم و با خوش‌خیالی، دوستان دوران سختی را در سراب طمع سرازیر شدن شرکت‌های غربی از خود نرنجانده بودیم، دوستان‌مان سرخورده نمی‌شدند و در دوران سختی رهایمان نمی‌کردند».