انسان همیشه در باطن درگیری دارد. انسان جنگ داخلی دارد، چون قوای اصلیه او، عقل، غضب، شهوت و وهم است. انسان تا دم مرگ دست به گریبان یک جنگ داخلی است. کسی که نتوانسته خود را بسازد، چگونه می‌تواند دیگران را بسازد؟! به عبارت دیگر کسی که نتواند در داخل وجود خویش، عدل و قسط برقرار کند، چگونه می‌تواند اجتماعی را به سوی عدل و قسط دعوت کند، و آن را در اجتماع پیاده کند؟! (1)

____________

1- اخلاق ربانی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج1، ص129