روزنامه حامی مدیریت اشرافی ناکارآمد در دولت گذشته، اکنون بر اساس نتایج سوء مدیریت همان دولت، روی مشکلات تورمی مانند تورم مسکن موج‌سواری می‌کند.
روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشت: «چندي پيش خبري منتشر شد كه يكي از مناطق شهرداري تهران قراردادي را منعقد كرده كه چند صد واحد مسكوني ۲۵ تا ۳۵ متري را بسازد. هنوز خبر منتشر نشده بود كه وا اسلاماي عده‌اي بلند شد كه اين مغاير فلان سياست‌هاست، بايد خانه‌هاي بزرگ‌تر دراختيار مردم قرار دهيم، فرزندآوري چه مي‌شود؟ مهمان و صِلِه رحِم و... چه خواهد شد و هنوز صبح شام نشده بود كه خبر را تكذيب كردند تا مبادا عرش آرزوهاي برخي به لرزه در‌آيد و خوشبختانه با تكذيب خبر، ساخت واحدهاي آپارتماني و ويلايي هزار متري در دستور كار آقايان قرار گرفت. همان ويلاهايي كه متناسب با فرهنگ غني ايراني-اسلامي است و چيزي هم كه زياد داريم، زمين است كه خداوند عطا فرموده.
نتيجه اين رفتار چه خواهد شد؟ طبعا بي‌مسكني و بدمسكني و چند درد بي‌درمان ديگر. درنهايت هم كار به آنجا خواهد رسيد كه مثل برخي كشورهاي جنوب شرق آسيا، به جاي واحدهاي ۲۵ تا ۳۵ متري واحدهاي 2/5 متري با ارتفاع يك متر و به صورت كشويي كه شبيه قبر است را وارد كنيم تا حداقل مردم بدون محل خواب نباشند. همان نتيجه‌اي كه در جريان جنگ‌هاي اول و دوم ايران و روسيه رخ داد، چراكه همچنان آن نقايص فرهنگي وجود دارد.
... ما در هر لحظه در حال انتخاب هستيم. انتخاب ميان موقعيت‌ها و امكانات گوناگون. اين الزامات است كه ما را از فكر داشتن واحدهاي مسكوني مستقل، حياط‌دار، باغچه‌دار و بزرگ دور مي‌كند و به سوي آپارتماني با اندازه كوچك سوق مي‌دهد. امروز خريد خانه در تهران يك روياي دست‌نيافتني است. با حداقل حقوق مي‌توان سالانه شايد فقط ۲ متر خانه خريد كه اگر يك‌سوم آن را پس‌انداز كند كه نمي‌تواند، بيش از ۱۳۰ سال طول مي‌كشد كه خانه ۸۰ متري بخرد. بنابراين فرصت را براي ساخت واحدهاي آپارتماني كوچك از دست ندهيد. داشتن يك سرپناه ۲۵ متري هزار بار بهتر از نداشتن آن است. بهتر از نااميدي از داشتن يك سرپناه است. براي آمارسازي ساخت يك ميليون واحد مسكوني هم بهتر است. وظيفه اصلي خود را بايد در بهبود اقتصاد گذاشت.
تا هنگامي كه رشد اقتصادي طولاني‌مدت و پايدار و در اندازه‌هاي ۷ تا ۸درصد و حتي دو رقمي ايجاد نشود، وضع مسكن روزبه‌روز بدتر خواهد شد كه بهتر نمي‌شود. همه مي‌دانيم كه زندگي در چنين واحد مسكوني سخت است، ولي سخت‌تر از آن نداشتن سرپناه است. تصميمات را براساس وضعيت و مطلوبيت سياستمداران نمي‌گيرند، بلكه بايد محدوديت‌هاي اقشار نيازمند و محروم را رعايت كرد. آنان كه مي‌گفتند ما مي‌توانيم و جنگ ايران و روس را راه‌انداختند، هيچ‌كدام در جنگ كشته نشدند و متحمل هزينه‌اي نيز نشدند. اگر در ساخت مسكن ارزان و كوچك دير جنبيده شود، زمان از دست خواهد رفت. آنان كه در ويلاهاي مصادره‌اي و ساختمان‌هاي بزرگ دولتي يا اجاره‌اي كه مجلس اجاره آن را مي‌پردازد، نمي‌توانند دركي از بي‌سرپناهي نسل جوان داشته باشند... هيچ كمبودي بدتر از بي‌‌خردي و بي‌مسئوليتي نيست».
درباره این یادداشت روزنامه اعتماد گفتنی است: نویسنده این روزنامه در حالی ژست مخالفت با زندگی‌های اشرافی و ویلایی مسئولان گرفته، که هرگز حاضر نشد حتی یک بار به زندگی ویلایی رئیس‌دولت سابق در ولنجک یا وزیر اشرافی راه و شهر‌سازی در لواسان بپردازد. فراتر از این، روزنامه مذکور این قدرت هم صداقت ندارد که بگوید وضعیت تورمی حاکم بر بازار مسکن، محصول مدیریت سیاست‌زده و ناکارآمدی است که مسکن مهر را مزخرف می‌خواند و ضمنا افتخارش این بود که در طول مدیریتش حتی یک خانه هم نساخته است. طبیعی است که غلبه سیاست «نساخت»، موجب انباشت تقاضا شود و دنیا را به کام دلالان و محتکران مسکن کند.
روزنامه‌ای که حالا مسکن 25 متری را محترم می‌شمارد تا بهانه‌ای برای سوژه‌پردازی قرار دهد، زمانی که مسکن‌های مهر (بعضا ویلایی و اغلب بالای 70-80 متر مساحت) مزخرف خوانده می‌شد، حاضر نبود بر دهان وزیر اشرافی زیاده‌گو بزند بلکه حتی پس از استعفای وی در چند سال اخیر، تریبون را به دست وی سپرد تا از موضع فیلسوف و نظریه‌پرداز و سیاست‌شناس، سخنرانی یا قلمفرسایی کند؛ تیتر‌ها و عناوینی مثل:
- «رابطه اعتماد و حكمروايي خوب
- اصالت مواضع، صداقت با مردم و مسئولیت‌پذیری از سوی نیروهای سیاسی، لازمه خارج شدن از بحران کنونی است.
- ایستادن در برابر سوداگران شهر هزینه داشت.
- برنامه ارايه شده به شوراي نهاد اجماع‌ساز اصلاح‌طلبان: يك ملت، يك دولت.
- سیاستمداران رسمی و نزدیک به قدرت در ایران در چاهی افتادند که پیش از آن خودشان برای دیگران کنده بودند.
- باید روشن کنیم که می‌خواهیم قانون را اجرا کنیم یا احکام شرع را/ انتساب همه وقایع اخیر به خارج، خودفریبی است».
یادآور می‌شود در اصرار عجیب بر تحقیر پروژه مسکن مهر و نگذاشتن هیچ طرح جایگزینی به جای آن -در حالی که 10 میلیون نفر را صاحب خانه کرد- و تاکید بر منطق «نساخت»، قیمت مسکن تورم بالای 700 درصد را در دولت سابق تجربه کرد که عوارض آن همچنان ادامه دارد.
این نکته هم گفتنی است که بنابر اذعان نویسنده روزنامه اعتماد، در گفت‌و‌گو با نشریه صدا در اواخر خرداد ۹۵: «بخشی از اصلاح‌طلبان در عمل، توجه گذشته خود به طبقات ضعیف را فراموش کردند یا کنار گذاشتند. زندگی شخصی آنان به طور ملموسی با گذشته فاصله گرفته بود... اگر آدرس محل سکونت کسانی که در جریان رویدادهای پس از خرداد ۸۸ به زندان رفته‌اند را بنویسی، معلوم می‌شود بخش قابل توجهی از آنان در مناطق شمالی شهر هستند. زندگی آنان نیز چون گذشته
نیست».