روزنامه اتریشی اشتاندارد با انتشار این تحلیل، به گسترش اعضای پیمان بریکس پرداخت و نوشت: سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری ایران، در اجلاس بریکس در ژوهانسبورگ شرکت کرد و ایران به عضویت این سازمان درآمد. این نکته که ایران در آغاز سال آینده می‌تواند در کنفدراسیون بریکس عضو شود، به‌عنوان یک «دستاورد تاریخی» تجلیل شد. تصمیم بریکس برای پذیرش ایران به‌عنوان یکی از شش کشور جدید، غافلگیرکننده بود. چنین چیزی گواه بر این است که ایران بنابر ادعای آمریکا و غرب منزوی نیست.

نه‌تنها چین و روسیه، بلکه قدرت‌های مهم منطقه‌ای مانند هند و برزیل نیز از همکاری با ایران که در غرب مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد، ابایی ندارند. با این حال، کشورهای عربی که بخشی از معماری امنیتی ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه بوده و از سال 1979 همواره به‌شدت بر مهار ایران متمرکز بوده‌اند، در اینجا حضور دارند: عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر نیز جزو کشورهای نامزد بریکس هستند. 

منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا ناگهان در این کنفدراسیون حضور پررنگی پیدا می‌کند که هنوز کاملا نمی‌داند آیا فقط اقتصادی است یا همچنین سیاسی خواهد بود. هر دو مسیر برای تهران جالب هستند، مانند چشم‌انداز امکان تجارت با ارزهای دیگر. جهان هنوز تا دلارزدایی از روابط اقتصادی بین‌المللی فاصله دارد، اما حداقل امارات متحده عربی برای اولین‌بار در ماه مارس یک قرارداد گاز مایع را با چین با یوان منعقد کرد.

میل به خودمختاری استراتژیک بیشتر را می‌توان به وضوح در امارات، مصر و حتی در عربستان سعودی مشاهده کرد. آنها یک پای خود را در غرب دارند، و می‌خواهند پای دیگر آزادانه بازی کند. ریاض با میانجیگری چین در حال عادی‌سازی روابط با ایران است. در اوپک‌پلاس نیز با کاهش سهمیه‌های تولید نفت، قیمت را بالا نگه می‌دارد.

برای سال‌ها، تحلیل‌ها در مورد خاورمیانه شامل این دیدگاه بود که این منطقه طی 20 سال گذشته اهمیت خود را برای آمریکا از دست داده و خلأ سیاسی به عدم اطمینان و تشدید درگیری‌ها منجر شده است. با ظهور نسل جدید دولت‌ها در خلیج‌فارس، این نکته آشکار شده که اعراب نباید برای امنیت خود تنها به اتحاد با آمریکا تکیه کنند. جنگ در سوریه، به روسیه این فرصت را داد تا به‌عنوان یک بازیکن به خاورمیانه بازگردد. اکنون هم فضایی سیاسی برای چین وجود دارد، در حالی که فضای اقتصادی از مدت‌ها پیش ایجاد شده بود. خاورمیانه با اعضای جدید، وزن بیشتری در سیاست ایالت‌های بریکس خواهد داشت و این ممکن است دوباره آن را برای واشنگتن 

جالب‌تر کند.