محبت خالصانه و انسانی یعنی وابستگی به خدا و اولیای او (سلوک عارفانه)
دو نوع محبت وجود دارد: یکی خالصانه و انسانی که باید به خدا و اولیای او تعلق بگیرد. و یکی هم ناخالص و حیوانی که به مقتضای زندگی در دنیا پدید آمده، و میتواند به هر کسی تعلق بگیرد! اما باید توجه کرد که نسبت به دشمنان خدا نباشد، چون در جامعه به خاطر مصالح اجتماعی نمیشود با همه ابراز دشمنی کرد، و از آنان دوری گزید. اما باید مواظب بود تا در این رابطههای تنگانگ اجتماعی، دوستی و صفا برقرار نشود، و قلب انسان به غیر اولیای خدا وابسته نشود.(1)
____________
1- ادب الهی، آیتالله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، ج 1، ص 115