سرویس سیاسی-

 

در حالی که کمتر از سه هفته تا بازگشایی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی باقی مانده است، موجی تبلیغاتی توسط رسانه‌های معاند ضدایرانی و برخی دنباله‌های آنان در داخل کشور به راه افتاده که این بار موضوعی به نام اخراج اساتید دانشگاه به دلایل سیاسی را بهانه تخریب دولت و مسئولین کشور قرار داده است.

این موج تبلیغاتی با مطرح کردن اسامی برخی از مدرسین دانشگاه که در اغتشاشات سال گذشته در پازل جنگ ترکیبی دشمن ایفای نقش کردند و یا در برهه‌های دیگر مواضع ساختارشکنانه علیه نظام و منافع ملی اتخاذ کردند. ادعای اخراج آنها و محرومیت آنها از تدریس در سال تحصیلی پیش رو را مطرح می‌کند و با تاکید بر اینکه این افراد سرمایه‌های علمی کشور هستند، اخراج آنها را ضربه به بنیه علمی کشور و نسل آینده می‌خواند!

اولین نکته‌ای که در رابطه با این موج تبلیغاتی برنامه‌ریزی شده باید مورد توجه قرار بگیرد این است که پرچم‌داران این جریان که رسانه‌های مزدور فارسی زبان و شخصیت‌های به اصطلاح اپوزیسیون هستند، با توجه به پیشینه خود اساسا صلاحیت اظهارنظر در‌باره وضعیت علمی کشور را ندارند و ابراز نگرانی آنها در این رابطه خنده‌دار است. این جریان در اغتشاشات پاییز 1401 که از مدت‌ها پیش تدارک دیده شده بود، اتفاقا یکی از نقاط تمرکز خود را ایجاد التهاب و ناآرامی در مدارس و دانشگاه‌ها قرار دادند و دانش‌آموزان و دانشجویان را تشویق به تعطیل کردن کلاس درس و فعالیت‌های علمی نمودند. اگر اپوزیسیون ضدایرانی و دنباله‌های آنان در داخل دغدغه رشد و پیشرفت علمی کشور را داشتند، نباید نسل آینده و پیشران کشور را تشویق به توقف فعالیت‌های علمی و آموزشی می‌کردند. اما این کار انجام شد و همان‌طور که بعدا روشن گشت، یکی از اهداف اصلی ناآرامی‌های سال گذشته، ضربه به بنیه علمی کشور به عنوان یکی از مهم‌ترین نقاط قوت کشور بود. بنابراین رسانه‌های مواجب بگیر فارسی زبان و دلقک‌های سیرک اپوزیسیون اگر می‌خواهند به چیزی وانمود کنند، از دلسوزی برای توان علمی کشور صرف نظر کنند که تشت رسوایی آنها در این زمینه همان سال گذشته از بام افتاد!

تناقض رفتار پارسال و امسال رسانه‌های غربگرا

جریان مذکور البته سعی دارد این‌گونه القا کند که مقوله علم و دانشگاه از مسائل سیاسی جداست و نباید شخصیت‌های علمی را به خاطر مواضع سیاسی تحت فشار قرار داد. اما برای فهم توخالی بودن این ادعا بازهم باید به سال گذشته رجوع کرد. اگر جریان غوغاسالار و آشوبگر حساب سیاست را از علم و دانشگاه جدا می‌دانند، چرا برای فشار بر حاکمیت در پاییز سال گذشته و در شرایطی که سال تحصیلی تازه آغاز شده و علم‌آموزان بیش از هرزمان نیاز به آرامش و تمرکز داشتند، شعار تعطیلی دانشگاه‌ها و مدارس سر دادند و تلاش نمودند فضای مراکز علمی را متشنج کنند؟! حقیقت این است که آنها به خوبی می‌دانستند علم یکی از مؤلفه‌های اصلی قدرت هر نظام سیاسی است و دانشگاه‌ها مراکز تولید قدرت و حیثیت برای نظام جمهوری اسلامی‌اند که در سایه این نظام بالیده‌اند و ثمر داده‌اند. پس برای تضعیف حاکمیت باید مراکز علمی را تعطیل کرد.

از این رو به خوبی روشن می‌گردد که چرا حاکمیت باید نسبت به دانشگاه‌ها حساس بوده و بر مواضع سیاسی اساتید نیز نظارت داشته باشد. چرا که مراکز علمی کشورمان در سایه امنیت و امکانات حاکمیت رشد کرده و شکوفا شده‌اند و معقول نیست که کسی در این عرصه با دلائل واهی و اغراض سیاسی و در بسیاری از موارد با هدایت بیگانگان به تبلیغات سوء علیه نظام بپردازد و حاکمیت بی‌تفاوت باشد. البته نقد و انتقاد سازنده بایستی آزاد باشد و بسیاری از نقطه نظرات و دیدگاه‌ها را اگر مبنای علمی داشته باشند، باید در محافل نظریه‌پردازی و کرسی‌های آزاداندیشی مطرح نمود و به بحث و گفت‌وگو نشست. اما جنجال و غوغاسالاری و اظهارات تنش‌زا حتی از جانب شخصیت‌های مشغول در دانشگاه چیزی است که هر حکومتی با آن برخورد می‌کند.

 

نمونه‌هایی از برخورد با اساتید دانشگاه

 در آمریکا

گفتنی است در همه کشورهای جهان حتی کشورهای غربی که ادعای بلندی در زمینه آزادی بیان دارند، با مواضعی که ضد سیاست‌های کلان حاکمیت باشد برخورد جدی صورت می‌گیرد.

به عنوان مثال «آنتونی‌هال»، استاد دانشگاه لث بریج کانادا با ارائه چند سند، هولوکاست را زیر سؤال برده و آن را غیر واقعی دانسته بود. این استاد دانشگاه لث بریج کانادا تنها به خاطر این اظهار‌نظر از دانشگاه اخراج شد.

یا « الیز استیفیک» که از اساتید دانشگاه ‌هاروارد بود، انتخابات 2020 آمریکا را که به پیروزی جو بایدن منجر شده بود زیر سؤال برده و بدون آن که سندی ارائه کند، ادعای تقلب کرده بود. دانشگاه ‌هاروارد از استیفیک خواست که استعفا کند ولی او از استعفا خودداری کرد و بلافاصله از دانشگاه اخراج شد.

«آدام برومبرگ‌» نیز که استاد دانشگاه هنر ‌هامبورگ بود، دو سال پیش تنها به علت انتقادی که از رژیم صهیونیستی کرده بود از دانشگاه اخراج شد. نکته جالب اینکه برومبرگ یک یهودی است و معروف است که یکی از بازماندگان [‌افسانه] هولوکاست است!

«‌تیم ‌اندرسون» هم استاد دانشگاه سیدنی استرالیا بود که به خاطر مواضع ضد‌استکباری و ضد‌صهیونیستی‌اش 5 سال پیش از این دانشگاه اخراج شد.

همچنین «توماس بِرِنان» استاد فیزیک دانشگاه فریس در ایالت میشیگان آمریکا نیز به خاطر اظهار‌نظری که درباره «مافیای یهودی» در توئیتر منتشر کرده بود از دانشگاه مورد ‌اشاره اخراج شد.

فواد ایزدی، کارشناس مسائل آمریکا اخیرا در فضای مجازی لیستی را منتشر کرد که حاوی اسامی 85 استاد دانشگاه آمریکایی بود که در سال‌های اخیر به خاطر اظهارنظر‌های سیاسی و ایدئولوژیک خود اخراج شده‌اند.