از همان روزی که اولین چاه طلای سیاه در ایران فوران کرد، رد پای آغشته به نفت یک بیگانه انگلیسی نیز در نزدیکی‌های مسجد سلیمان ظاهر شد. از آن روزهای سال ۱۲۸۶، تا ۲۹ اسفند ۱۳۲۹، ۴۳ طول کشید تا این ثروت ملی به دست صاحبان اصلی خود برگردد. 

اما یک اعتماد بی‌جا حاصل این مبارزات -خصوصاً در سه سال پایانی- را به باد داد. مصدق، نخست‌وزیر وقت که خود از رهبران اصلی ملی شدن صنعت نفت بود، نفت ایران را که از چنگ انگلیسی‌ها بیرون آمده بود را به آمریکا سپرد. «دکتر مصدّق برای اینکه بتواند با انگلیسی‌ها مبارزه کند و در مقابل انگلیس‌ها بایستد به خیال خودش، رفت سراغ آمریکایی‌ها؛ با ‌آنها ملاقات کرد، مذاکره کرد و درخواست کرد؛ [به آنها] اعتماد کرد. کودتای بیست‌و‌هشتم مرداد نه به‌وسیله انگلیس [بلکه] ‌به‌وسیله‌ آمریکا در ایران انجام گرفت، علیه مصدّق.» 8/11/1396 آمریکا با این کودتا، نخست‌وزیر ایران را تا پایان عمر به قلعه احمد آباد فرستاد تا به گفته خودش هر روز آرزوی مرگ کند و محمدرضا شاه فراری را، از ایتالیا به تهران برگرداند تا دوره جدیدی از اختناق و غارت را در ایران، آغاز کند.

اعتماد صدام به آمریکا

از حمله به ایران تا سرنگونی اما تجربه سیلی خوردن از اعتماد به آمریکا تنها محدود به تاریخ ایران و دکتر محمد مصدق نیست. سیاستمداران زیادی به آمریکا اعتماد کردند، اما به یکباره پشت خود را خالی دیدند، صدام، دیکتاتور معدوم عراق با وجود ظاهر‌سازی و ادعاهای ضدآمریکایی، با حمایت و پشتیبانی‌های این کشور به ایران حمله کرد. تنها یک نمونه از این حمایت دست‌یابی بعثی‌ها به هواپیماهای میراژ فرانسه بود که بدون موافقت آمریکا امکان‌پذیر نمی‌شد. اما کمی بعد صدام آمریکا را در مقابل خود دید، در عملیات طوفان صحرا که توسط ارتش آمریکا انجام شد، ارتش عراق تقریبا متلاشی و ظرف تنها ۱۰۰ ساعت آخر این عملیات کویت از دست صدام آزاد شد. با به پایان رسیدن تاریخ انقضای این دیکتاتور، در سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق حمله و با اشغال خاک این کشور حکومت صدام سرنگون شد. «این‌ها صدّام را برداشتند، چون منافعشان با منافع صدّام تضاد پیدا کرد، و الّا آن وقتی‌که منافعشان یکی بود، حمایتش هم می‌کردند؛ کما اینکه در دوران جنگ حمایت کردند.» 22/1/1382

حسنی مبارک 

و سقوط با طناب پوسیده آمریکایی‌ها 

«تاریخ هرگز فراموش نخواهد کرد که حسنی‌مبارک همان کسی است که در محاصره‌ وحشتناک مردم غزه و در ۲۲ روز کشتار زن و مرد و کودک غزه، همکار و امین و شریک اسرائیل و آمریکا بود.»  ۱۳۸۹/۱۱/۱۵ بهمن ماه ۱۳۸۹ زمانی که اعتراضات مردمی در مصر به اوج خود رسیده بود کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا با حسنی مبارک در قاهره دیدار کرد. او در این دیدار پس از نگاه به ساعت خود صریحاً خطاب به رئیس‌جمهوری مصر گفته بود: وقت استعفای شما فرا رسیده و باراک اوباما در کاخ سفید در انتظار دریافت خبر استعفای شما است! این بار آمریکا پشت دیکتاتور مصر را پس از سی سال خوش خدمتی خالی کرده بود.

ریسمان پوسیده آمریکا برای اوکراین 

آخرین نمونه گرفتاری سردمداران یک کشور در چاه اعتماد به آمریکا هم به اوکراین برمی‌گردد. دولت اوکراین با دلگرمی واهی به آمریکا و ناتو درگیر جنگی شده که در میانه آن تنها باقی مانده است. از اسفند ۱۴۰۰، میلیارد‌ها دلار تجهیزات نظامی به اوکراین سرازیر شده است که بیشتر این تجهیزات آمریکایی بوده و شرکت‌های تسلیحاتی آمریکایی تنها برنده این درگیری بوده‌اند؛ «امروز هم اینها حاضرند یک ملّتی مثل ملّت بیچاره‌ بی‌پناه اوکراین را بیندازند جلو، برای اینکه جیب کمپانی‌های اسلحه‌‌سازی آمریکا پُر بشود؛ قضیّه این است دیگر؛ قضیّه‌ اوکراین اصلاً این است: او بجنگد، او کشته بشود، برای اینکه سلاح فروش برود، برای اینکه اروپایی‌ها مجبور بشوند سلاح بخرند، سلاح بسازند، سلاح بدهند و جیب کمپانی‌های سلاح پُر بشود. اینها همانها هستند.» 21/4/1402

 آمریکا همان آمریکای ۲۸ مرداد است 

آتش دشمنی آمریکا با مردم ایران که از ماجرای کودتا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، روشن شده بود، در جریان مبارزات مردم برای پیروزی انقلاب اسلامی، شعله‌ورتر شد. ایرانی‌ها برای رسیدن به «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» در خیابان‌ها جان می‌دادند اما آمریکا همان آمریکای ۲۸ مرداد بود و با مهره دست‌نشانده خود، به جنگ مردمی آمده بود که دنبال پایان دادن به عمر رژیم دست‌نشانده و وابسته پهلوی بودند. از کشتار مردم در پانزده خرداد ۱۳۴۲ و هفده شهریور۱۳۵۷ با چراغ سبز آمریکایی که بگذریم به هشتم بهمن ۵۷ تنها چند روز مانده به بازگشت امام خمینی به میهن می‌رسیم.«در هشتم بهمن... در همین خیابان انقلاب، مردم اجتماع کرده بودند؛ ژنرال ‌هایزر... می‌گوید من به ژنرال قره‌باغی گفتم که در مواجهه با مردم 

لوله‌ تفنگ‌هایتان را پایین بیاورید؛ یعنی مردم را بکُشید، تیر هوایی بیخودی در نکنید، مردم را قتل‌عام کنید...‌ هایزر می‌گوید؛ قره‌باغی بعد آمد به من گفت که این تدبیر تو فایده‌ای نکرد، مردم عقب نرفتند، آن‌وقت‌ هایزر می‌گوید من دیدم این ژنرال‌های شاه چقدر کودکانه فکر می‌کنند؛ یعنی باید ادامه می‌دادند، باید مرتّب می‌کُشتند.» 12/8/1394 و مرتّب کشتند. آمریکا با حمایت از گروهک‌های تروریستی و به خاک و خون کشیدن کودکان بی‌گناه و زنان و مردان ایرانی در طول مبارزات انقلاب و سال‌های پس از پیروزی نهضت مردم ایران، با حمایت همه‌جانبه از دشمن بعثی در دوران جنگ تحمیلی، با قتل‌عام ۲۹۰ مسافر پرواز شماره ۶۵۵ در آسمان با شلیک موشک ناو جنگی، با تحریم دارو برای کودکان پروانه‌ای و به راه ‌انداختن انواع تحریم‌های اقتصادی و حمایت آشکار و پنهان از گروهک‌های تروریستی علیه ایران اسلامی، نشان داد که همان آمریکای جنایتکار و غیرقابل اعتماد ۲۸ مرداد است. 

آمریکای درمانده در برابر ایرانِ بصیر 

اگر چه آمریکایی‌ها در هر سرزمینی همان اهداف کودتای ۲۸ مرداد ایران و استعمار ملت‌ها را دنبال می‌کنند، اما ملت ایران توانسته دشمن خود را وامانده و مستأصل کند. این مردم در کوران حوادث تاریخ معاصر ایران به چنان رشد و بصیرتی رسیده‌اند که با وجود انواع سختی‌ها و دشمنی‌ها پیش و پس از انقلابشان، فریاد رسای مرگ بر آمریکا را هرگز کنار نگذاشته‌اند. «امروز جمهوری اسلامی با صدای رسا، بدون بیم، بدون اینکه از تهدید دشمن بترسد و مرعوب دشمن بشود، دارد علیه ظلم، علیه سلطه، علیه استثمار و استکبار فریاد می‌کشد و این را ملّت‌ها دارند می‌شنوند و تحت تأثیر قرار می‌گیرند.»  ۱۳۹۴/۸/۱۲ مردم ایران اسلامی، راه خود را پیدا کرده‌اند، نتایج، برکات و پیشرفت‌های استقامت در مسیر را هم به چشم دیده‌اند و مصمم به ایستادگی و آماده برای از میان برداشتن دشمن و حرکت به سوی آرمان‌ها هستند.