فردای برجام یادتان نبود «واقع‌بین» باشید؟!
سرویس سیاسی-
روزنامه حزبی سازندگی دیروز در مطلبی نوشت: «در خصوص عضویت ایران در بریکس بیش از انکار واقعیت توأم با خوشحالی و هیجان یا یأس و بدبینی نیازمند واقع‌بینی هستیم. این مسئله به این معنی است که هم باید این الحاق را دستاورد دانسته و درباره آن رضایت داشته باشیم و هم محدودیت‌هایی که در این موضوع کماکان برای ایران وجود دارد را به خاطر داشته باشیم تا مسئله بزرگنمایی غیرواقعی نشود. از این جهت خبر این عضویت برای ایران مثل یک چاقوی دولبه است که باید دوطرف آن را به دور از هیجان بررسی کرد.»
مدعیان اصلاحات پس از پیوستن ایران به بریکس، مواضعی محتاطانه در پیش گرفته‌اند و از عدم بزرگنمایی و واقع‌بینی و سنجیدن همه جوانب سخن می‌گویند. البته در اینکه هر رخداد خارجی یا داخلی را باید با واقع‌بینی و به دور از هیجان بررسی کرد شکی نیست. اما جالب است که جریان غربگرای مدعی اصلاحات هشت سال پیش پس از توافق موسوم به برجام در روزنامه‌هایشان تیترهای فضایی و محیرالعقولی را در تمجید از این توافق منتشر کردند که مرزهای واقع‌بینی و پرهیز از هیجان‌زدگی را فرسنگ‌ها جابجا نمود!
«فتح‌الفتوح دیپلماسی ایران»، «توافق تاریخی»، «انفجار امید»، «جهان تغییر کرد»، «حصر ایران شکست»، «خجسته باد این پیروزی»، «خورشید درخشان شد » و... تیترهای صفحه نخست روزنامه‌های جریان غربگرا پس از امضای برجام بود. توافقی که در آن هیچ تضمینی از طرف مقابل گرفته نشده بود و هنوز آمریکا و اروپا در میدان عمل گامی برای رفع تحریم‌ها برنداشته بودند. اما همین رسانه‌ها به ناگاه «واقع‌بین» و «دوراندیش» شده‌اند و با احتیاط از دستاوردهای پیوستن ایران به بریکس سخن می‌گویند!
آقای نوبخت! با فضا‌سازی رسانه‌ای نمی‌توان «کارنامه بد» را سانسور کرد
روزنامه اعتماد در شماره شنبه 4 شهریور خود در مطلبی به نامه سرگشاده نوبخت به رئیس‌جمهور پرداخته است. نوبخت در اظهارات تأمل‌برانگیز خود در این نامه عنوان داشته است:
«پس از تكرار اظهاري در خصوص عملكرد رشد اقتصادي 0.4درصدي در دولت قبل، با توجه به غيردقيق بودن اين اظهار، مناسب دانستم تا ارقام مستند و دقيق رشد اقتصادي در دولت‌هاي يازدهم و دوازدهم را در يك توييت كوتاه به حضرتعالي اطلاع‌رساني نمايم. نوبخت عنوان داشت: با عنايت به اينكه هرگونه اظهارنظر دقيق و درست در خصوص شاخص‌هاي اقتصادي - به‌ويژه جهت استفاده از آنها براي مقايسه عملكرد‌ها - نه‌تنها بايد به استناد مراجع رسمي و قانوني بوده، بلكه رابطه منطقي و مناسبي براي دوره‌هاي مقايسه نيز وجود داشته باشد. براي دولت‌ها نمي‌توان كارنامه قابل قبولي ساخت؛ زيرا اساسا مردم موفقيت دولت حضرتعالي را با تعهدات اعلام شده در ايجاد سالانه يك ميليون مسكن، يك ميليون شغل، نصف شدن نرخ تورم و يك رقمي كردن آن و... و تلاش موثر براي رفع تحريم‌هاي ظالمانه، داوري خواهند نمود. نوبخت در انتهاي نامه خود به رييس‌جمهور اضافه كرده است: اينجانب با توجه به تجارب ۳۲ ساله تقنيني، پژوهشي و اجرايي، اعتقاد دارم تا زماني كه سايه شوم تحريم‌هاي ظالمانه بالاي سر ملت ايران و فشار هزينه‌هاي آن روي دوش مردم سنگيني مي‌كند، اين نوع مقايسه‌ها، صرفا براي آحاد مردم، آزاردهنده خواهد بود.» گویا اظهارات خلاف واقع برخی مسئولان دولت روحانی پایان نداشته و ندارد. آقایان احتمالا اظهارات خلاف واقع خود درباره خزانه خالی، انبارهای غلات خالی ادعایی (که با معجزه دولت روحانی در طی چند روز سریعا ثبت سفارش شد و کشتی‌ها با سرعت نور محموله را بارگیری و خالی کردند) را فراموش کرده‌اند. و مثال‌های متعدد دیگر از اظهارات خلاف واقعی که در زمان مذاکرات باعث شد کشور در برابر غربی‌ها، دست خود را خالی نشان بدهد. فشار تحریم‌های ظالمانه را آقایانی درست کردند که در زمان دولت اصلاحات پرونده هسته‌ای ایران را به‌وجود آورده و با عقب‌نشینی طرف مقابل را وقیح‌تر کردند، آنهایی این فشار را درست کردند که ظرفیت هسته‌ای کشور را به نسیه‌ای که هیچ وقت نقد نشد نابود کردند، ژنرال‌های خودخوانده‌ای که رکورد کاهش صادرات نفتی ایران را در دولت دوازدهم به ثبت رساندند. جناب نوبخت! دولت سیزدهم برای سال‌ها باید مضاعف و جهادی‌تر از همیشه عمل کند تا تنها آوار خرابی‌های دولت دوازدهم، بدهی‌ها و تعهدات سنگین دولت شما و نقدینگی سرسام آور دولت یازدهم و دوازدهم را جبران کند. بگذریم که تنها در همین دو سال موفقیت‌های دولت رئیسی در آزاد‌سازی پول‌های بلوکه شده ایران در زمان دولت شما،پیوستن به بریکس و شانگهای، افزایش تولید و صادرات نفت و همچنین ارتباطات اقتصادی با آمریکای لاتین، آفریقا و دیگر نقاط جهان که در چشم شما حقیر بودند به کل کارنامه شکست خورده دولت یازدهم و دوازدهم در عرصه دیپلماسی غلبه دارد. این حجم از فرار رو به جلو از سوی مسئولین دولت قبل خنده دار است. آقای نوبخت و دیگر دوستانشان احتمالا فکر می‌کنند مردم سال‌های سخت دولت قبل در دهه 90 را فراموش خواهند کرد. آقای نوبخت! نماد و معیار قضاوت مردم نسبت به دولت‌های متبوع شما ضربه به اعتماد و مشارکت در انتخابات در اولین انتخابات پس از دولت اصلاحات و دولت روحانی بوده است. در پایان دولت اصلاحات انتخابات ریاست جمهوری نهم با مشارکت 59 درصدی و در پایان دولت روحانی انتخابات سیزدهم با مشارکت 48 درصدی برگزار شد.