امین‌الاسلام تهرانی
امروز 23 مرداد روز «مقاومت اسلامی» نام گرفته است. جمهوری اسلامی ایران به مناسبت پیروزی حزب‌الله لبنان در برابر ارتش رژیم آپارتاید اسرائیل در جنگ ۳۳ روزه، ۲۳ مرداد (روز پایان این جنگ) را روز «مقاومت اسلامی» نام‌گذاری کرد تا تجلیلی از «مقاومت» باشد. جنگ ۳۳ روزه که در میان لبنانی‌ها به «نبرد تموز» شهرت یافته است، در تابستان سال 1385 (2006 میلادی) اتفاق افتاد. گفته می‌شود، این جنگ براساس طراحی مشترک آمریکا، انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی، مصر، اردن، عربستان و برخی احزابِ غرب‌گرای لبنان به حزب‌الله تحمیل شد. در همان هفته اول‌، ارتش رژیم اسرائیل که در میدانِ نبرد عملاً با پیشرفت‌های نظامی حزب‌الله که انتظارش را نداشت، مواجه شده بود به نوعی از تمایل خود برای پایان جنگ گفت، اما گویا آمریکایی‌ها اصرار داشتند که این رژیم چیزی را در میدان به دست آورد و سپس آتش‌بس را اعلام کند. از این رو، سه هفته دیگر با اصرار آمریکایی‌ها جنگ ادامه پیدا کرد، اما در نهایت آمریکا نیز تسلیم شد و با تصویب قطعنامه ۱۷۰۱شورای امنیت بر پایان این جنگ مهر تأیید کوبید؛ آن هم با دست خالی. مواجهه اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌ها با پایان این جنگ نیز کاملاً متفاوت بود: صهیونیست‌ها یکی پس از دیگری به شکست سنگین خود اذعان کردند، اما آمریکایی‌ها گفتند: «هیچ کس پیروز نشده است»! آن‌چه که بعدها به تغییر معادله توسط حزب‌الله و قدرت بازدارندگی این جنبش معروف شد، در واقع با همین نبرد رقم خورد. ملت ۴ میلیونی لبنان (در آن زمان؛ الان جمعیت این کشور 5 و نیم میلیون است) می‌توانستند خود را در کانون توجهات 300 تا 400 میلیون عرب ببینند و رهبر مقاومت آنان در صدر شخصیت‌های اول خاورمیانه بنشیند. بعدها فاش شد که از همان آغازین روزهای جنگ
33 روزه سپهبد «قاسم سلیمانی» برنامه‌ریزی، طرح‌ریزی، هدایت و فرماندهی میدانی جنگ 33 روزه در لبنان را به عهده داشته است. «سیدحسن نصرالله» در سالگرد جنگ ۳۳ روزه تأکید کرد که پیروزی مقاومت در جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ حادثه‌ای «غیرعادی» بود و اگر جنگ جدیدی علیه لبنان روی دهد، ما باز مطمئن هستیم که مقاومت پیروز خواهد شد. اگر بدانیم که در آغاز این جنگ «تمام زمین مناطق مرزی بین سوریه و لبنان در اختیار اسرائیل بود و هر جنبنده‌ای را در روی زمین از طریق هواپیما و موشک مورد هدف قرار می‌دادند» بهتر درک می‌کنیم که چرا این پیروزی به تعبیر نصرالله «غیرعادی» بود و البته هنوز در بر همان پاشنه می‌چرخد. همین چند روز پیش رسانه‌های رژیم صهیونیستی فاش کردند، در حالی که تنش‌ها با حزب‌الله در مرزهای لبنان رو به افزایش هستند، جبهه داخلی آماده جنگ نیست و شهرک‌های واقع در شمال اراضی ‌اشغالی با کمبود بیش از ده‌ها هزار پناهگاه مواجه هستند و این یعنی ۲.۵ میلیون شهرک‌نشین بدون حمایت زندگی می‌کنند. اخیراً «آموس یادلین»، رئیس ‌سابق دستگاه اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی نیز در گفت‌وگو با شبکه ۱۲ تلویزیون این رژیم گفت: «نگرانی اصلی و جدی‌ترین تهدید نظامی که علیه ما وجود دارد، حزب‌الله است.» یادلین در ادامه مدعی شد: «ایران سال ۲۰۰۶ سه تسلیحاتی را که حزب‌الله نداشت، در اختیارش قرار داد که آنها عبارت هستند از موشک‌های نقطه‌زن، پدافند هوایی و نیروهای الرضوان که قرار است منطقه الجلیل را‌اشغال کنند.»