علاقه‌مندان به تاریخ «بریتانیا» می‌دانند که اعتصاب معدنچیان انگلیسی (۸۵–۱۹۸۴؛ اسفند 1362 تا اسفند 1363) اقدامی بسیار بزرگ برای جلوگیری از تعطیلیِ صنعتِ زغال‌سنگ این پادشاهی بود. اعتصاب توسط «آرتور اسکارگیل» از اتحادیه ملی کارگران معدن و علیه شورای ملی زغال‌سنگ رهبری می‌شد. اما در نهایت شکست اتحادیه ملی کارگران به‌طور قابل توجهی جنبش اتحادیه‌های کارگری را تضعیف کرد و پیروزی بزرگی برای «مارگارت تاچر»، نخست‌وزیر وقت با مشت‌های آهنینش و حزب محافظه‌کار به ارمغان آورد.
حالا هم اعتصاب سراسر انگلیس را گرفته است و هر چند روز یک‌بار یک اعتصاب چرخی از چرخ‌های صنعت یا بخش خدمات در این کشور را فلج می‌کند و باز هم حزب محافظه‌کار در رأس قدرت است. اما مردم معترض دیگر مردم معترض دهه 80 میلادی نیستند و «ریشی سوناک» هم نسبتی با تاچر ندارد. خبر می‌رسد که بیش از ۲۰ هزار کارمند شبکه ریلی بار دیگر در اعتراض به اوضاع اقتصادی و دستمزد‌های پایین در انگلیس دست به اعتصاب سراسری زده‌اند. این اعتصاب با آخرین روز از ممنوعیت یک هفته‌ای اضافه کار رانندگان قطار مصادف شده است که موجب اختلال شدید در شبکه ریلی و دردسر برای مسافران گردید. به گزارش خبرگزاری صداوسیما از گاردین، طبق پیش‌بینی سازمان اتوبوسرانی، مسافرانی که به دلیل اعتصاب گسترده در شبکه ریلی مجبور به استفاده از اتوبوس و سایر وسایل حمل‌ونقل عمومی هستند باید منتظر ترافیک سنگین در جاده‌ها و راه‌های بین شهری باشند. پیش‌بینی می‌شود این دور از اعتصابات به شبکه ریلی ولز و اسکاتلند هم ضربه وارد کند و بیشتر از حد انتظار دامنه آن گسترده شود.
یک سخنگوی شبکه ریلی در انگلیس گفت که این اعتصابات نه تنها بر رفت و آمد روزانه مسافران بلکه بر برنامه تعطیلات آخر هفته خانواده‌ها نیز تاثیر می‌گذارد و موجب تشدید نارضایتی عمومی و فشار مالی بر عموم مردم می‌شود. شبکه ریلی انگلیس اعلام کرده در صورت برآورده نشدن خواسته‌های آنها و حاضر نشدن مقامات برای گفت‌وگو شنبه آینده نیز دست به اعتصاب سراسری خواهد زد.