دانش‌آموز شهید مجید آرامی دوازدهم آذر سال 1347، در منطقه حصیرآباد اهواز دیده به جهان گشود، دوران کودکی پرحرارت و پرجنب و جوشی داشت و بسیار مستعد بود. طوری که از 12‌،‌13 سالگی اشعار حافظ و مولانا را می‌خواند. اشعار عرفانی را در دفتری یادداشت و با خود زمزمه می‌کرد و گاهی شعر می‌گفت. در 13سالگی برای نخستین بار به جبهه رفت، از اوایل نوجوانی در لشکر قدس بود و 26 اسفند سال 1366 در منطقه کردستان تپه ریشن به شهادت رسید. شهید آرامی در سن 19 سالگی در عملیات والفجر 10 شهید شد که پیکر پاکش در قطعه 2 گلزار شهدای اهواز، ردیف 28، مزار 27 آرام گرفت. شهید مجید آرامی در وصیت‌نامه‌اش نوشت: «اما ای شمایی که بعد از من جز چند صباحی در دار دنیا نخواهید ماند و دیر یا زود باید رخت سفر بار بندید و بر مرکب نیستی با کوله‌بار اعمالتان به سوی عالم دیگر کوچ کنید، حیات اندک خویش را دریابید و در حالی، دست از دنیا نشویید که چون من بی‌زاد و توشه و زیانکارید.بر تمامی نعمات الهی به دیده امانتی بنگرید که باید به صاحب آن یعنی حضرت حق تعالی تحویل نمایید، پس در فقدان آنها صبر پیشه کنید و شکرگزار خدا باشید و بدانید که تمامی این رنج‌ها و عذاب‌ها و فشارها و مصائب و بلایا برای بیمه شدن در برابر رنج موت و عذاب برزخ و فشار قبر و مصیبت قیامت و بلای آتش است. پس خوشا به حال آنان که در این امتحان الهی نلغزیدند و این هدیه خداوند را به جان پذیرا شدند و توجه و توکل‌شان به خداوند افزون گردید.»