شهیده فاطمه اسدی، فرزند علی یازدهم مرداد سال 1339 در روستای باقرآباد شهرستان دیواندره چشم به‌جهان گشود، 22 ساله بود و صاحب دو فرزند که در هشتم شهریور سال 1363 بعد از تحمل یک ماه اسارت و شکنجه ضد انقلاب توسط عناصر خائن گروهک دموکرات تیرباران شد و به شهادت رسید. در روز هفدهم آبان‌ سال 1400 در جریان عملیات کاوش پیکرهای مطهر شهدا توسط گروه‌های تفحص، پیکر پاک این بانوی شهیده پس از گذشت 37 سال گمنامی، در ارتفاعات چهل چشمه کردستان پیدا شد. پیکر مطهر شهیده فاطمه اسدی روز سه‌شنبه 25 آبان‌ سال 1400 در جوار امامزاده ‌هاجره خاتون خواهر امام رضا(ع) در سنندج تشییع شد. همسر شهیده فاطمه اسدی چاه‌کن بود و قصد داشت تا در سپاه حسین‌آباد منطقه دیواندره چاه بکند، آنجا اسیر می‌شود و در زندانی با سرکردگی مصطفی هجری از حزب دموکرات زندانی می‌شود. همسر باوفایش با یک پسر شیرخواره و دختر سه‌ساله‌اش درصدد برآمد شوهرش را آزاد کند که از او تقاضای 200 هزار تومان پول می‌کنند. شهیده فاطمه اسدی 200 هزار تومان که در آن زمان مبلغ قابل‌توجهی بود را از طریق فروش گوسفندان و وسایل زندگی به دست می‌آورد به‌امید اینکه بتواند شوهرش را آزاد کند اما نه تنها به هدفش نرسید بلکه بعد از یک ماه شکنجه‌های وحشیانه، او را به‌همراه یک برادر بسیجی در ارتفاعات چهل چشمه به شهادت می‌رسانند و پیکر پاکش را در همانجا دفن می‌کنند. پسر شیرخواره او پس از شهادت مظلومانه مادر و اسارت پدر به دلیل بی‌سرپرستی و رسیدگی نشدن، وفات می‌کند و شوهرش نیز بعد از سه سال از زندان دولتو آزاد می‌شود.