دانشمندان بعد از گذشت بیش از یک قرن، علت قرمز و خونی بودن آبشار معروف به آبشار خونی در قطب جنوب را کشف کردند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از پایگاه اینترنتی تک‌تایمز، «توماس ‌گریفیث تیلور» زمین‌شناس انگلیسی، در طول سفر گروه اعزامی ترا نووا (عنوان رسمی منتسب به یک گروه و هیئت اعزامی از انگلیس به منطقه قطب جنوب با اهداف مختلفی از جمله علمی و جغرافیایی به رهبری رابرت فالکون اسکات) در سال ۱۹۱۱ منظره خیره‌کننده‌ای را در قطب جنوب کشف کرد، آبشاری که به نظر می‌رسید از خون جاری است. این پدیده که از آن به‌عنوان «بارش خون» نیز یاد می‌شود، کارشناسان را شگفت‌زده کرده و توجه عموم را برای بیش از یک قرن به خود جلب کرده است. در بیانیه‌ای مطبوعاتی، دانشمندان دانشگاه جانز‌ هاپکینز کشف قابل‌توجهی انجام دادند که سرانجام این راز را روشن کرد.
«کن لیوی» دانشمند پژوهشی از تاسیسات شناسایی و پردازش مواد دانشگاه جانز ‌هاپکینز، با استفاده از میکروسکوپ‌های الکترونی عبوری قدرتمند، نمونه‌هایی از آبشار خون را بررسی و چیز عجیبی کشف کرد.
نانوکُره‌های میکروسکوپی و غنی از آهن در آب وجود داشت که ظاهر رنگ قرمز و اکسیدشده به آن می‌داد. این نانوکره‌ها به قدری کوچک بودند که اندازه یک‌صدم گلبول قرمز یک فرد بودند. آنها همچنین خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربه‌فردی دارند و حاوی کلسیم، سیلیکون، سدیم، آلومینیوم، نیتروژن، کربن و فسفر هستند.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که این کشف نحوه رویکرد ما به تجزیه و تحلیل نمونه‌های مریخ را بهبود خواهد بخشید. این نوع فرآیند زمین‌‌سازی به‌طور کامل‌تری در مریخ اجرا شده بود.
کلید درک آنچه در بارش خون اتفاق می‌افتد این است که بپذیریم نمک و آب غنی از آهن قطب جنوب همیشه محل پرورش این میکروارگانیسم‌های باستانی بوده است.
بسیاری از دانشمندان بر این باورند که با کسب دانش در این زمینه، انسان‌ها ممکن است قادر به درک کامل محیط منحصربه‌فرد سیارات دیگر و توانایی آنها در پناه دادن به حیات فرازمینی باشند.
لیوی در ابتدا به‌دلیل تخصصش در تجزیه و تحلیل مواد سیاره‌ای، به‌ویژه نمونه‌های مریخ، به پروژه اضافه شد. وی با مشارکت در هر دو پروژه سؤال جالبی را مطرح کرد و پرسید: اگر مریخ‌نورد در قطب جنوب فرود بیاید، آیا فوراً متوجه می‌شود که چرا «بارش خون» قرمز است؟ محققان برای پاسخ به این سؤال از روش‌هایی در مسئله بارش خون استفاده کردند، مانند اینکه فضانوردان چگونه به تجزیه و تحلیل هرگونه مواد در مریخ نزدیک شوند.
اگرچه این یک پیشرفت واقعی در زمین‌شناسی سیاره‌ای بود، اما برای اطمینان از کامل بودن تجزیه و تحلیل سطح سیاره‌ای ما، هنوز چیز‌های زیادی نیاز است. یک میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تعیین اینکه آیا میکروارگانیسم‌هایی مانند نانوکره‌ها در سیارات دیگر وجود دارند یا خیر، ضروری است. با این حال، داشتن چنین تجهیزاتی در وضعیت فعلی فناوری ما امکان‌پذیر نیست.