kayhan.ir

کد خبر: ۲۶۷۴۹۴
تاریخ انتشار : ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ - ۲۰:۰۸

ضرورت تامین خوابگاه‌های متأهلی برای رفع مشکلات دانشجویان

 
 
کمبود خوابگاه‌های متاهلی در دانشگاه‌ها یکی از مشکلاتی است که در چند سال اخیر نمود بیشتری پیدا کرده و دانشجویان را با مشکلات زیادی مواجه کرده است. نیاز دانشگاه‌ها به خوابگاه‌های متاهلی در شرایطی افزایش یافت که تورم در حوزه مسکن اوج گرفت و دانشجویان متاهل نتوانستند با وام‌هایی که صندوق رفاه دانشجویان به رهن و اجاره مسکن دانشجویان اختصاص داده سقفی برای خود مهیا کنند؛ به همین دلیل درخواست اسکان در خوابگاه‌های متاهلی نسبت به گذشته افزایش صددرصدی پیدا کرد.
احداث خوابگاه‌های دانشجویی برای دانشجویان متأهل یکی از ضروریاتی است که توجه به آن بایستی در اولویت دولت و وزارت علوم باشد.
دولت سیزدهم در حالی وعده فراهم نمودن شرایط ازدواج را به جوانان داده که به گفته مدیرانِ میانی دولت، برای این مهم از سوی دولت و سازمان برنامه و بودجه، تامین اعتبار خاصی صورت نگرفته است.
خوابگاه متاهلی برای دانشجویان یکی از وعده‌های مسئولین مربوطه برای رفع مشکل مسکن دانشجویان متاهل بوده که بنا بر گزارش رؤسای صندوق رفاه وزارتین بهداشت وعلوم و رئیس‌دانشگاه فرهنگیان  بعد از گذشت قریب به دوسال بودجه‌ای به آنها تعلق نگرفته است.
آمارها حاکی از آن است که وزارت علوم در ١۶ استان خوابگاه متاهلی ندارد. وزارت بهداشت در ١۴ استان، خوابگاه متاهلی ندارد. دانشگاه فرهنگیان در کل کشور خوابگاه متاهلی ندارد. افزون بر این، تنها ١٨٠٠ واحد خوابگاه متاهلی، برای ٨٧ هزار دانشجوی متاهل در کشور وجود دارد!
آیا ماده ۷ قانون «حمایت از خانواده و جوانی جمعیت» موفق به حل این چالش بزرگ خواهد شد؟! این ماده بر احداث، تکمیل، تامین و تجهیز خوابگاه‌های متاهلی در دانشگاه‌های سراسر کشور تاکید دارد.
به نقل از خبرنامه دانشجویان؛ در همین رابطه، ۱۵۵ دفتر بسیج دانشجویی در نامه‌ای به رئیس‌جمهور اعلام کردند: وزارتین و دانشگاه‌های مربوطه؛ ضمن برداشتن گام‌های اولیه برای تدوین برنامه اجرایی بلندمدت خوابگاه ‌سازیِ متأهلی، ساختمان‌های مازاد و ساختمان‌های بلااستفاده دانشگاهی خود را به خوابگاه متأهلی اختصاص دهند.
متن این نامه به شرح زیر است:
آقای رئیس‌جمهور!
مسئله جمعیت به عنوان یک سیاست حیاتی برای آینده بلندمدت کشور، امروزه با چالش‌های جدی رو‌به‌رو است. با توجه به وضع موجود کشور در تمامی حوزه‌های حکمرانی، اراده جدی برای افزایش نرخ جمعیت، جوان ‌سازی جمعیت و متوقف کردن شتاب روز افزون پیری جمعیت مشاهده نمی‌شود. بی‌شک غفلت‌هایی که در گذشته صورت گرفته نیز مزید بر علت بوده است؛ اما آنچه اهمیت دارد عزم و اراده جدیِ فارغ از پرداختن به هرگونه حواشی و کج سلیقگی‌ها، جهت اجرایی شدن هر چه بهتر برخی از قوانینی است که می‌تواند برای رفع چالش‌های مسئله جمعیت کمک نموده و اثرگذار باشد.
امر ازدواج، به عنوان مهم‌ترین پیشران افزایش نرخ جمعیت، با چالش‌های جدی مواجه است که آمار ده میلیون جمعیت مجرد کشور، حکایت از این موضوع دارد. در سیاست‌های کلی جمعیت و خانواده، ابلاغی از مقام معظم رهبری، بر رفع موانع ازدواج تاکید شده است؛ لیکن عملکرد دستگاه‌های اجرایی موید آن است که برای مرتفع شدن این موانع، نه عزم راسخی بوده و نه اقدامات خاصی صورت پذیرفته است.
قریب به ۳ میلیون نفر از جمعیت مجرد کشور را جوانان دانشجو تشکیل می‌دهند که یکی از موانع اصلی برای ازدواج آنان، مسئله مسکن می‌باشد که خوابگاه متأهلی به عنوان راهکاری مفید در این زمینه می‌تواند تسهیلگر امر ازدواج باشد.
 ماده ۷ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، وزارتین علوم و بهداشت و دانشگاه فرهنگیان را مکلف به احداث، به‌سازی و‌ تجهیز خوابگاه‌های متأهلی جهت رفع مشکل دانشجویان نموده است؛ اما باگذشت قریب به دو سال از عمر دولت سیزدهم و ابلاغ این قانون، تاکنون هیچ واحدی بر ظرفیت موجود اضافه نشده است؛ به گونه‌ای که دانشگاه‌های وزارت علومِ ۱۷ استان و دانشگاه‌های علوم پزشکیِ ۱۶ استان و پردیس‌های دانشگاه فرهنگیان در کل کشور، هیچ واحد خوابگاهِ متأهلی ندارند و این در حالی است که ظرفیت موجود خوابگاه متأهلی برای قریب به یک میلیون و سیصد هزار دانشجوی دانشگاه‌های سراسری  علوم پزشکی و فرهنگیان، فقط ۲۶۰۰ واحد است که بخش عمده آن مربوط به قبل از دولت سیزدهم بوده و در دولت شما واحد خاصی اضافه نشده است.
وزرای مربوطه، وعده احداث چند صد هزار خوابگاه متأهلی را داده بودند که در عمر گذشته دولت شما هیچ واحدی به آن افزوده نشده است؛ لذا با توجه به اینکه تا آغاز ترم تحصیلی جدید چهار ماه بیشتر باقی نمانده و دانشجویان متأهل در بلاتکلیفی به سر می‌برند و نیز با وضع بغرنج حال حاضر مسکن؛ لازم است وزارتین و دانشگاه‌های مربوطه؛ ضمن برداشتن گام‌های اولیه برای تدوین برنامه اجرایی بلندمدت خوابگاه ‌سازیِ متأهلی و در اولویت قرار دادن آن، ساختمان‌های مازاد و ساختمان‌های بلااستفاده دانشگاهی خود را به خوابگاه متأهلی اختصاص دهند.
همچنین وزارت راه و شهر‌سازی ساختمان‌های مازاد با کاربری آموزشی، تحقیقات و فناوری را به این امر تخصیص دهد و نیز شرایط رهن و اجاره و خرید ساختمان‌هایی که می‌تواند به رفع مشکل دانشجویان متأهل کمک کند، تأمین گردد.
امید است دولت سیزدهم برای رفع کمبود جدی خوابگاه‌های متأهلی و توانمند‌سازی هر چه بیشتر جوانان و رفع مشکلات آنان، اراده جدی نشان داده و با تجربه آموزی از گذشته، ضمن پیاده کردن سیاست‌های موفق در این زمینه و پرهیز از انفعال و اهمال، مسائل حوزه جوانان را مورد توجه ویژه قرار دهد.
همچنین ضرورت دارد خوابگاه‌های دانشجویی و‌ افزایش ظرفیت و تجهیز و به‌سازی آنها نیز برای پایان بخشی بر دغدغه همیشگی دانشجویان و ارتقای هر چه بیشتر سطح رفاهی آنان در اولویت کار  وزارتین علوم و بهداشت و تمامی دانشگاه‌های کشور قرار گیرد.